ใครรู้จักลูกหว้าบ้างค่ะ แหม่มดูจากรายการกิน อยู่ คือ เมื่อเช้านี้

เขียนโดย munthana เมื่อ 13 กรกฎาคม, 2011 - 15:35
หมวดหมู่ของบล็อก: 
ต้นไม้
Keywords: 
ต้นลูกหว้า

 

แหม่มก็เลยไปค้นภาพมาจาก google 

เว็บไซต์สำหรับภาพนี้

magnoliathailand.com

ขนาด: 540 × 360
ประเภท: 58KB JPG

 

« เมื่อ: 29 พฤศจิกายน 2008, 10:43:37 PM »

เอามาเปรี้ยวปากกันต่อกับลูกหว้า





ชื่อทั่วไป หว้า
ชื่อสามัญ Bo Tree, Sacred Fig Tree, Pipal Tree, peepul tree
ชื่อวิทยาศาสตร์ Syzygium cumini (L.) Skeels
วงศ์ BORAGINACEAE
ชื่ออื่นๆ หว้า, ห้าขี้แพะ
ถิ่นกำเนิด จากอินเดียจนถึงเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบทั่วไปตามป่าดิบชื้นและป่าผลัดใบ
ประเภทไม้ยืนต้น
รูปร่างลักษณะ ลำต้น ไม้ยืนต้นสูง 10-35 เซนติเมตร เปลือกต้นค่อนข้างเรียบ สีน้ำตาล
ใบ ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่หรือรูปรี กว้าง 3-7 ซม. ยาว 8-14 ซม.
มีจุดน้ำมันที่บริเวณขอบใบ
ดอก ดอกช่อ สีขาวหรือสีเหลืองอ่อน ออกที่ซอกใบหรือปลายยอด ฐาน
รองดอกเป็นรูปกรวย กลีบเลี้ยง 4 กลีบ กลีบดอก 4 กลีบ เกสรตัวผู้
มี จำนวนมาก ออกดอกและติดผลราวเดือน ธันวาคม - มิถุนายนผล เป็นผลสด รูปรีแกมรูปไข่ ฉ่ำน้ำ สีม่วงดำ ผิวมัน มีขนาด 1 ซม. ผลแก่ ราวเดือนพฤษภาคม
เมล็ด มี 1 เมล็ด รูปไข่
การขยายพันธ์ ขยายพันธุ์ โดยการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง
สภาพที่เหมาะสม สภาพดินร่วนที่อุดมสมบูรณ์ ขึ้นได้ทั่วไป ตั้งแต่ระดับใกล้น้ำทะเล จนถึงระดับความสูง 1,100 เมตร
ประโยชน์ เปลือกต้น ต้มน้ำดื่มแก้บิด อมแก้ปากเปื่อย
เนื้อไม้ ใช้ทำสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ในร่ม
ผล ดิบ แก้ท้องเสีย ผลสุก รับประทานได้ ใช้ทำเครื่องดื่ม มีรสเปรี้ยวอมฝาด สามารถนำไปทำน้ำผลไม้ ไวน์เป็นเครื่องดื่มที่ให้สีม่วงกินแก้ท้องร่วงและบิด
เมล็ด มีสารช่วยลดน้ำตาลในเลือด แก้ท้องเสีย


เครดิต :

http://www.oknation.net/blog/molly/2007/09/08/entry-1

http://www.geocities.com/m4217_m/pa4.htm

 

แหม่มอยากได้เมล็ดพันธุ์เขามาปลูกเพื่ออนุรักษ์ไว้ ใครมีบ้างค่ะขอบ้างซิ เห็นในรายการกิน อยู่ คือ เขาบอกว่าถ้าเป็นพันธุ์จากเชียงใหม่ยิ่งดีจะไม่ฝาด เพื่อนๆที่มีกรุณาช่วยกันอนุรักษ์นะค่ะ....นะค่ะอยากได้จริงๆ

ความเห็น

RUT2518

13 กรกฎาคม, 2011 - 16:04

ผมเองก็ปลูกแล้วครับมีทั้งพันธุ์พื้นเมืองและพันธุ์ผลใหญ่ แต่ยังไม่ออกลูกเลยครับ


วรพจน์ เอียดจันทร์

13 กรกฎาคม, 2011 - 16:15

กินอร่อยครับหวานปนฝาดลูกสุกนะครับ นำเอาลูกสุกสีม่วงคล้ำมาคลุกเคล้ากับเกลือป่นนิหนอยรสชาดแตะลิ้นอร่อยครับ สรรพคุณ เฉพาะเมล็ดนำมาต้มกินแก้โรคเบาหวานดีนักแล โดยใช้เล็ดหนึ่งกำมือมาต้มใส่น้ำสามแก้วเอาแก้วเดียว กินประจำโรคเบาหวานหายขาดแน่นอน บ้านผมก็มีครับต้นหว้า

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

Aree

13 กรกฎาคม, 2011 - 16:31

ปลูกง่ายค่ะพี่แหม่ม เกียวไม่ได้กลับบ้านแม่เลย ต้นไหญ่มากนะค่ะ ต้นบ้านแม่ อายุ 20 กว่าปีแล้ว  ตั้งแต่เกียวปีนขึนไปเก็บบนต้นถึงยอดเลย ตอนนี้กิ่งล่างๆ ไม่มีให้เกาะขึ้นแล้ว พวกผึ้งตัวเล็กๆ แมลงหวีชอบมาวางไข่ ตั้งแต่ลูกยังอ่อนๆ อยู่ หลังๆ นี้เลยไม่ได้กินมาจะ 10 ปีแล้วค่ะ

munthana

13 กรกฎาคม, 2011 - 16:51

ใช้น้ำหมักชีวภาพที่ทำจากใบสะเดา+ใบน้อยหน่า+ยาเส้นพ่นฉีดนะค่ะ รับรองแมลงเล็กๆจะไม่มากวนเลย จากที่พี่สังเกตุนะค่ะพี่ไปพ่นใส่ต้นน้อยหน่าหน้าบ้านหลังเดี๋ยวนะค่ะไม่มีเพลี้ยอีกเลยค่ะ มดก็หายหมด ส่วนแปลงผักพี่งี้ คะน้า ผักกาดหอม ไม่มีรูเลยค่ะ

เห็นไหมค่ะ ผักงามมากๆเลยค่ะ

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

sothorn

13 กรกฎาคม, 2011 - 17:09

พี่แหม่ม อย่าลืมอ้างอิงที่มาของรูปด้วยครับ

ทั้งรูปทั้งเนื้อหาเลยครับ

munthana

13 กรกฎาคม, 2011 - 17:51

:sweating: :confused:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

sothorn

13 กรกฎาคม, 2011 - 18:19

OK แล้ว ครับ

Thanawit

13 กรกฎาคม, 2011 - 17:35

ที่บ้านผมมีอยู่ ต้นนึง เป็นพันธ์ ลูกใหญ่ เห็นพ่อบอกว่า "หว้าอินเดีย" ต้นสูงมาก เปนสิบปีแล้ว นาน ๆ จะมีลูกให้กินสักที .....

เมื่อรู้สึกว่ากำลังแย่ จงให้กำลังใจตัวเอง ด้วยการคิดว่า "ยังมีคนอื่นที่แย่กว่าเราอีก"

munthana

13 กรกฎาคม, 2011 - 19:03

คุณรดด้วยน้ำหมักอาทิตย์ละครั้งซิค่ะ รับรองว่าลูกดกแน่นอนค่ะ

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

กุ้งบางบัวทอง

13 กรกฎาคม, 2011 - 18:48

เมื่อเช้าก็ดูเหมือนกันค่ะ (เพราะว่ารอดูพี่แหม่มอีกแล้ว)  ดูแล้วทำให้นึกถึงตอนเด็ก ๆ ไปปีนเก็บลูกหว้า  ปากดำหมด...กุ้งไม่ได้กินมานานหลายสิบปีแล้วค่ะ 

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

หน้า