มุมมองของเรา งานเวทีโซนป่า

หลังจากที่คิดแล้วว่า คงไปไม่ทันเวลานัดแน่ๆ เลยตัดสินใจว่าไปนอนค้างที่โรงแรมที่พัทลุงหนึ่งคืน

ได้รับการประสานและช่วยเหลือจากหมวยเล็กในเรื่องที่พัก และมารับอีกต่างหาก ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัวมาก่อน

หมวยเล็กน่ารักมาก ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ หมวยเล็กโทรมาตอนเช้า แล้วเราก็พร้อมออกเดินทางกัน

จุดนัดพบเพื่อรอน้องภา และ นั่งดื่มกาแฟกับหมวยเล็ก ก่อนออกเดินทางค่ะ

แวะซื้อขนมกันที่นี่ค่ะ

ฮั่นแน่..ดูอะไรกันจ๊ะ...

มองซ้าย

มองขวา..

นี่คือแกงส้มที่น้องเล็ก ลงไปงมไงคะ ทั้งผักและปลาอร่อยมาก ส่วนโจกินแต่ผักเพราะชอบผักค่ะ

แต่ละคน ดูเหมือนสาละวนกับการทำงาน แต่อันที่จริงแล้ว....????   อิอิอิ ดูหลักฐานในมือผู้ใหญ่โส ซิคะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

นี่คือการเตรียมเครื่องปรุงของจริง อิอิ

ใช่แป้งทอดแบบนี้หรือเปล่าหนอ ที่โดเรม่อนชอบกิน ???    มันจี่จ้า...

ระหว่างทางเดินไปป่า เจอลูก....????    แว๊กกก....ลืมไปแล้วลูกอะไรแล้วน๊า...

ต้น โชน..ใช่มั้ยน๊อ คุณตานายพรานบอกว่าสวยๆอย่างนี้แหละ อันตรายนัก เพราะก้านของต้นนี้ แข็งมากถ้าหัก จะทิ่มแทงได้ 

ถ้าสัตว์หลุดเข้าไปออกมาไม่ได้ ลองหักดูแล้ว แข็งและคม มากค่ะ

จุดเริ่มต้น ของการขึ้นเขาครั้งนี้

หมอหวาน หมอสมุนไพรที่มาให้ความรู้เรื่องสมุนไพรต่างๆ หน้าตาหล่อมาก คนที่ได้ความรู้แบบเต็มๆ

งานนี้น่าจะเป็น พี่เก้ น้องสาวพี่เสิน   ฮ่าๆๆๆๆ

คุณตานายพราน ปราชญ์แห่งขุนเขา เอ็นไซโครปิเดียเดินได้เล่มใหญ่  เป็นคุณตาที่น่ารัก มีลูกเล่น

ฮามาก แถมเสียงร้องตอนเหลิดผึ้ง กับตอนที่ร้อง อะไรหนอ เกี่ยวกับเคย ๆ เสียงร้องมีพลัง ก้องกังวาน สะท้านป่า

มากๆค่ะ หน้าเปื้อนด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา งานนี้ต้องรบกวนพี่หยอย โหลด วี ดี โอ มาให้ชมกันอีกรอบนะคะ

สาเหตุ ที่ลืมชื่อต้นไม้ต่างๆ เพราะสมุดโน้ตจดบันทึก สภาพเป็นเช่นนี้แล หลังจากที่เดินขึ้นเขา แล้วเจอฝนค่ะ

ได้ภาพมาน้อยนิด คงต้องรอชมจากพี่เสินและผู้ใหญ่โสนะคะ ขอบคุณในมิตรภาพที่ดี จากเพื่อน สมช บ้านสวนพอเพียงทุกท่าน

ทั้งที่ไปร่วมงานจริงๆ และ คอยลุ้นอยู่ที่บ้าน พวกเราเดินป่าเผื่อ พี่ๆ น้องๆ ลุงๆ ป้าๆ ทุกคนเลยค่ะ