ส่งการบ้านน้องเปรี้ยว

ช่วงที่ไปอยู่วัดป่าดอนหายโศก หมอน้อยส่งของขวัญวันเกิดชุดใหญ่มาให้ ในห่อพัสดุนั้นมีลูกหว้าหินที่มีรากงอกออกมาแล้ว เพราะผมกลับมาถึงบ้านวันที่  12 มิ.ย. หมอน้อยส่งของมาตั้งแต่วันที่ 24 พ.ค. เมล็ดจึงได้เพาะตัวเป็นเวลาเกือบสามอาทิตย์ในห่อพัสดุไปรษณีย์ แต่ที่จะมาส่งการบ้านในวันนี้คือเมล็ดหมากหมกที่น้องเปรี้ยวนำมาจากเมื่อคราวไปเยี่ยมบ้านผู้ใหญ่โสทร จากบล็อกคำแนะนำการเพาะเมล็ดหมากหมกของน้องสร มันช่างท้าทายลุงพีซะนี่กระไร เม็ดอะไรที่บอกว่าเพาะยากๆชอบนัก แถมลุงโรสขู่ไว้ด้วยว่าถ้าไม่รีบปลูกจะเพาะยาก ผมเลยจัดการใช้หมัดเด็ดที่ถนัด เอากรรไกรตัดเล็บของป้า ซึ่งตอนนี้ยึดมาเป็นของตนเองอย่างถาวรแล้ว มาจัดการปอกเปลือกเมล็ดออกก่อน แบบที่เคยใช้ได้ผลมาแล้วกับเมล็ดฟักข้าว และเริ่มทำการเพาะเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ที่ผ่านมา เมื่อเช้าวันนี้(29 ก.ค.) เวลาผ่านไปเดือนเศษๆ มองเห็นอะไรแว๊บๆ รีบถ่ายรูปส่งการบ้านก่อนเลย เพราะมองเห็นหายนะที่กำลังคืบคลานเข้ามา

ต้นอ่อนที่กำลังพยายามชูช่อขึ้นมาดูโลก อ้อ การเพาะวิธีนี้พบว่ามีอัตราการงอกร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ

มาดูกันใกล้ๆ เมล็ดที่แกะเปลือกหุ้มออกก่อนนำมาเพาะ

นี่ไงครับ ที่บอกว่าหายนะกำลังมาเยือน เชื่อคำของผู้ใหญ่โสแล้วครับว่ายอดหมากหมกหร้อยจังหู้ เพราะโดนทากเขมือบไปแล้วครับ นี่ก็ยังสงสัยอยู่ว่าเมล็ดหมากหมกที่ท่านประธานแจ้วให้มาแล้วผมเอาไปหมกที่ป่าน้อยบ้านสวนฯจะเหลือรอดปลอดภัยสักกี่ต้นกัน

แต่ทว่าต้นพร้าวนกคุ่มที่จากถิ่นฐานบ้านเกิดจากป่าใหญ่พัทลุงมายังป่าน้อยราชบุรีเริ่มชินกับสภาพพื้นที่

เริ่มผลิดอกมาให้เชยชมแล้วนะครับ อีกไม่นานคงมีโอกาสได้ลิ้มชิมรสความหวานจากผลสดๆพร้าวนกคุ่มกันบ้างหละ

ขอให้มีความสุขในการปลูกต้นไม้กันทุกคนนะครับ