บ้านสวน นาคารา ตอน ๓

บ้านสวนนาคารา ตอน ๓ (ตอนจบ)

   สวัสดีฮามๆกันแหละพี่น้องชาวบ้านสวนพอเพียงนาคารา มิตรรักแควนหนังพี่เท่ง เสียงทอง ที่รักทุกท่าน คืนนี้เท่งเข้าบ้านสวนไมคร่ายชับเด้ โร้สึกว่าเสาเรือนมันไหวเทือนสั่นๆ เพราะสองสาเหตุพี่น้องเหอ หนึ่งเพราะโถกลำใยดีเปรสชั่นพัดมาจากฝั่งลาวด้วยความแรงและความเร็วสูงสองระลอก (ขึ้นฝั่งมื้อได๋ ข่อยสิบอก…ว่าซั้น… ฮาแฮ้วๆๆๆ)

สองเพราะมึนเมากับถอดเทปเหลิดผึ้งและอ่านบันทึกเดินป่าอาหมวยเล็ก แม่เอ๊ย…พี่หลวงเสินเห้อ นามหมวยเล็ก แลตัวจริงแล้วใหญ่ทั้งเพ (ฮ้าๆๆอย่าคิดลึก) เขากินคำใหญ่ ใจใหญ่ คิดเขียนใหญ่ เด้ ช่างถางป่ามาพบกับสาวโจ สาวใจ ฮั้น น้องผู้ใหญ่โสเหอพี่เท่ง แลแล้วน่าไปกันใหญ่แล้วโด้

    เอาเป็นว่าคืนนี้ คืนนี้พี่เท่งจะยกเรื่องมาแสดงต่อจากตอนสองนะ ขอรับ ไม่รู้ติแหลงได้ม้ายนิ ยังมึนกับบล็อกสาม มอ จากก๊วน ปัตตาหนี โยเหลย จึงขอมอบรางวัลให้สมน้ำสมเนื้อ หน้าโรงหนังเสียเลย แก้บนเสียกัน

เอ้า อติศัยเตรียมเชิญรางวัล “สามขอ” ...ขึ้นเขียง หนึ่ง ‘ เขินพี่ไส’ (น้องเก้อย่าร้องนะน้อง)

“ขอที่สอง” “ขนน้องใน” (ยังเจ้าของแล้วม่ายนิน้องพา)

ขอที่สาม “แขพี่กน” (ใครร้องมั่งนิ) ของพี่แก่ เหลือแต่ตอกับขนตั้งนานแล้ว ไม่ต้องร้องงงง

น้องจาจริง เชิญ มหาดเล็กตั้ม มาขึ้นแท่น รับขันทีเข้าวังบ้านสวน เปิดมีดท่านเปาบุ้นจิ้น ประ ห..........า ........... ร

ว่า ออออออ ย่างเดือนแปด เดือนเก้า มันเข้าหน้าฝน (แล้วนิ)

....ฤดูกาล มันเวียนวน ใจคนกะหวัง

......จะปลูกสร้าง ต้นไม้เขียว รอบเวียงวัง

.......จุดยืนยัง ทำกินอยู่ ไม่ถอยท้อ.....พี่น้องเห้อ

......ไม่ถอยท้อ อยู่กันอย่างพอเพียง

บทพากย์ภาษาใต้ ปนทองแดง

...เอ้อ ! พระนางแจ้วที่รัก คืนนี้เราจำเป็นจะต้องไปล่องโขง ตรวจตราหัวเมืองทางอีสานกันแล้วละนะ พี่หน่ะ เห็นท่านขุนพล วิศิษย์ ทำรายฮาน การทำนา ปลูกผักมาทุกวันเห็นแล้วสะออน เหลือหลายแม่นาง พี่ว่าเราทั้งสองน่าจะสั่งการให้ขุนพลพี่แก่ เอา ซี 130 มารับไปมอบพระขันธ์ จอบทอง ดิจิตอลรุ่นใหม่ ให้ครอบครัวขุนพลวิศิษย์ ที่ซาอุดรนะ แล้วเราก็ลักหย๊บขุนพลพี่แก่ไปฮันนีมูล เฮ้ย! กินแมงจีนูนที่สวนน้องแดง อ้ายเวทย์ กันสักสอง สาม ราตรี ค่อยกลับวังดีมั้ยพระนาง

.....อุ้ย! เด็จปี้แซมก้อ...ว่ากระไรน้องไม่ได้ยินเลย น้องมัวนับเบี้ยขายหน่อกล้วยอยู่เพคะ เอาเป็นว่าตกลงตามนั้นเพคะ หัวเมืองอีสาน กว้างใหญ่ สมาชิกใหม่มากหลาย ยังดีนะเพคะ นายเท่งเว้าลาวได้ ไม่งั้นทรงภาษาบ่ ฮู้ บ่ เห็นเพคะ เดิมที หม่อมฉันก็เบาใจว่า หัวเมืองปากช่อง มีลุงโรส ยายสาย ประจำการอยู่ พันพรื๊อยังปล่อยบักผีบ้าลำใย ออกมาจีบชาวบ้านสวน ปั่นป่วนไปเหม็ด

นั่นสิพระนาง ก็ลุงโรสเอาแต่เล่นเกมส์ คำทวย (คำทาย) จนเผลอตัว เผลอใจไปกับดอกกล้วยไม้หายาก (ขึ้นทุกวัน) พี่คิดว่าต่อไป จะให้ทีมสาวซำน้อยวัยทำฮานปลูกผัก มาเป็นหูเป็นตาแทนดีกว่านะ เอาตั้งแต่ สาวอัญ สาวฮูก สาวอีฟ แม่น้องโฟกัส แม่นัทน้องโบอิ้ง

เบิงติหล่ะ เดินนำก้นป้าเล็กมาเป็นแถวๆ เอ้า .....สอย.....สอย !!!

“สาวซำน้อย อุ้มลูกน้อยคอยไผ อยู่บ้านสวน” นี่กะสอย บักลำใยอยู่ใส มาสอยให้แหน้ๆ ......แม่วุ๊ย สนุกจริง พี่เห็นเขาเข้ากลุ่มเขาก้อนกันยังกะข้างเหนียวในกระติ๊บ พี่เองยังนึกว่า .......กูจะทิ้งโฉนดที่ดิน และบ้านพักหลายหัวเมือง จะชวนมหาดเล็กตั้มไปอยู่ด้วยกัน ไม่ข้องเกี่ยวผู้ใด๋ ยกยกสมบัติทั้งหมดให้กองคลังบ้านสวนไปเลย... จะได้ตะลอนทัวร์กับสาวซำน้อยมั่ง 5555.....

....ฮิฮิ เด็จปี้ แซม แก่พุงพลุ้ยป่านนี้ ยังกุ๊กกิ๊กคิดหาสาวซำน้อยมาขึ้นเขียง อุ้ย ! ขึ้นเตียงไหวหรือเพคะเจ้าพี่ อายลูกหญิงแอนนี่ กับชายต๊อกกี้มั่งนะเพคะ ลูกเราตั้งใจเฝ้าสวนปะเหลียนกับสวนเขาซอนั่งน้ำลายยืดอยู่นั่น ทั่นมหาดเล็กตั้มยังไม่เห็นมีแผนการว่าจะหาคู่ครองให้ลูกหญิงและชายต๊อกอย่างไงกันแม่ทัพโสทรของเราด้วยนะ อ้ายเราทั้งสองนับวันถอยหลังสละวังหลวงแล้วนะ เฮ้อ !!!

ฮา....ถวายบังคมขอรับเหนือหัว เท่งว่าให้ป้าเล็กอุบลช่วยกันคิดด้วย ฮานนี้แกช่างทำการบ้านโปลกกล้วย ไหร ต่อไหร แกโปลกออกลูกดกเหม็ดฉาด (ทั้งหมด) จะได้เอาเคล็ดผลิตพ่อพันธ์แม่พันธุ์ลูกดกเข้าบ้านสวน

ดก ดก ดก ลูกดกจะทำอย่างงัย

พี่เท่ง ก็จะบอกให้ (ซ้ำ) ใส่กุญแจล๊อกขาไว้ ลูกจะไม่ดก

ดก ดก ดก ลูกดกจะทำอย่างงัย

หมอสาวน้อยเขาจะบอกให้

......................................

หมอลุงแอ๊ด เขาจะบอกให้

.......................................

ทั่นจารึก จะบอกให้

.........................................

บ้านสวนพอเพียงลูกดกจริงโว๊ย

นายหนังพักสูบยาเส้น หน่อไวน์แดง (มังคุด) จากลุงพูนสักกรึบนะขอรับ

สูว่ามั่งแล..... ลูกคู่ครูตี๋ ลูกคู่สาวเล็ก เท่งเล่นอยู่คนเดียว เหนื่อยตายโหง!

คืนนี้เล่นรับหลอง รับลุงแอ๊ดหลบเริน ให้หรอยถึงหวันกันแหละ ไม่โร้ลุงแอ๊ดแกพาเครื่องลงลานบินปร้าไหนหนอ พี่สาวเก้ ช่วยแลให้กันถิ เท่งว่าให้แกไปลงลานบินปราเหนือหวา ท่าทางชอบขาวๆ หวานๆ ปร้าด้ามขวาน ดำๆ ด้นๆเพลุงแอ๊ดเห้อ

......ออ ตกดึก เย็นน้ำค้าง พี่บ่าวเหอ

.....อยากกอดเกลอ คนเท่รัก สมัครสมาน....(สหายโส อยู่ไหน เท่งคอยเด้)

......เปิดฉากใหม่ ลาอีสาน คาราวาน

......สร้างตำนาน ผ่านอินเตอร์ ตามเยี่ยมเธอ ออ .....ดงดมเห้อ ไม่ว่าจะโย้ไหน

เอาละน้องแจ้วที่รัก ก่อนฟ้าสางคืนนี้พี่จะพาน้องนางไปประพาสยุโรป เยี่ยมน้องพี่ที่ลี้ภัยอยู่ต่างประเทศกันนะพระนาง แต่ละคนนะพระนาง ช่างน่ารกเหลือเกินยึดเอาบ้านสวนเป็นเรือนตายกันแล้ว มาดาม ออ๊ดซี่ อยู่อเมริการิโกย ยังไม่ทิ้งความเป็นลูกอีสานปลูกแหลกแจกยับเยิน “ฮ่วย !อยากเห็นดวงหน้าฝาละมีเปิ้นแน้” ผู้ฮ้าย ขี้ร้ายป่านได๋ พ่อเจ้าประคู๊ณ ถึงได้เมียดีหลายบักขนาดแท๊น้อ

เจ้าปี้แซมเพคะ น้องคนละเอียดลออนะ ชอบคุณตุ้ยอยู่ออสเตรเลียหลายเติบ คนอาไร้ สุภาพ นุ่มนวล ชอบทำกับข้าวให้เมียได้อิ่มอก อิ่มใจ ทุกวันเลย นี่ถ้าพ่อโกโก้ ได้สักครึ่งนึงของน้องตุ้ยแจ้วต้องเป็นลมตายแน่เล๊ย เพคะ

หนูหวึ่ง กับน้อง ฟาร์เบี้ยน ก็ไม่ธรรมดา ยังโหยหาปลาร้า ปลาส้มทุกวัน ส่วนมาดาม ติ๊กกี้ กับน้อง ชีร่า ครึ่งภูเก๊ต ครึ่งสวีเดนนะ พ่อชีร่ายืนยัน ... I like Pad Pad ! (ไอ ไลท์ แผด แผด !)

ที่จริงพี่เห็นว่า เราน่ะเปิดบ้านสวนพอเพียง สาขา ยุโรปได้เลยนะ เดี๋ยวจะสั่งการให้นายเท่ง Bran sa tom ming ดูสิว่าพี่น้องที่ลี้ภัยอยู่ต่างประเทศ เค้าอยากทำเรื่องอะไรเป็นพิเศษให้ บ้านสวนมั่ง 555

เอาแล้ว ได้ยินเสียงไก่ขันแล้ว พี่น้องเห้อ ลูกประต้ม ลูกประฉาบน้ำผึ้ง กะชิมกันไปแล้ว หรอยๆ ทั้งเหม็ด ทั้งเพ ปี้น้องหัวเมืองด้ามขวาน ถูกประโจดประจานกันแน่นหน้าเวปจากฮานโซนป่าแล้วพี่เท่งไม่ขอซ้ำเติม เพราะรักจังหูนิ 5555

เหลือแต่หัวเมืองทางเหนือ พายุลง ฟ้าครึ้มฝนตก พี่เท่ง ตามแลไปไม่ค่อยชัด พี่น้องทางเหนืออย่าเสียใจเท่งไม่ได้ชมเชย (รอดตัวไป)

หลังจากนี้อย่าเที่ยวมีใครมือบอน (ท่า) เขียนเรียกหาพีเท่ง น้าน จะพักรบ การเขียนทางหน้าเวป มาเขียนตำรับ ตำรา อาหารแต่แรก (เปิดหาเบี้ยสักหิดแหละ เก็บไว้ซื้อรถยนต์มือสอง แจ้วเห้อ ขับฮอนด้าดรีมไปลำสินธ์ไม่ค่อยรอดแล้วเด้ ) จะขอปันบำนาญจากลุงพูนมาเป็นค่าเดินทางให้เท่งเด็กกำพร้าผู้น่าฉงฉาน ทำฮานให้มวลชน

ใครอิติ๊ปนายหนังเชิญหลังโรงขอรับ 5555

(ตายจริง ไอ้หลำเหอ มึงแลไอ้เท่ง ที่เป็นไปตะ แม้ม ขอเบี้ยผู้ชมตอนจบเหมือนโนราห์ไหว กูนุ้ยทิ้งพระทนไมไหวแล้ว ยกรถรุนให้เท่งสักคันพอได้หวางไปถิ)

.......ออ คืนนี้ คิดไป ใจหายวาบ

.......เท่งขอกราบ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในจิตหวัง

.......มาคุ้มกาย คุ้มใจ ใส่พลัง

.........ชาวบ้านสวน เราคงยัง เดินหน้าไป (โหม่ง เกร๊กกกกกก)

......เห็นคนเก่า คนใหม่ ใครกันเล่า

....ขยายผล เรื่องราว ให้ชัดหนอ

.......เวลามี เราค่อยทำ กันให้พอ

......เปิดใจใส่ กันเถิดหนอ อย่ารอรี

......พูดวาจา ให้มันตรง ลงกับจิต

......สัปดน วันละนิด พาจิตใส

......ฮานเป็นฮาน การเป็นการ เราว่องไว

......ความสุขไหน เท่าบ้านสวน ชวนกันแล เฮ้อ ออ ชวนกันแล นะพี่น้องเห้อออ

........แม้ว่ารัก เท่าไหน ใจจำจาก

........แต่ไม่พราก ไปไกล พี่น้องเห้อ ให้ใจหาย

.......ทอรุ่งเช้า แสงหวัน อันแพรวพราย

.......จะยกนิยาย ตั้งบ้านสวน นาคารา เอ้ย ตั้งบ้านสวน คารา ลาแควนๆ

.....ขอความสุข ความดี ที่เห็นๆ

......นั้นเพราะเป็น ของทุกคน ร่วมเจ้าของ

....เวปบ้านสวน พอเพียง จะอยู่ ยั้งยืนยง

....ด้วยพวกเรา ช่วยกัน ทุกรอยยิ้ม จากหัวใจ ขอรับ

สุขสวัสดี เจริญในธรรม ทั่วกัน ขอรับ