หัดแหล่ ...ลุงเท่งทำนา

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

ไม่ได้กลับไปดูสวนเป็นเดือนแล้ว คิดถึงนา 3 ไร่ที่ซื้อไว้แต่ยังไม่ได้ลงมือทำ ขอทำนาเป็นตัวหนังสือก็แล้วกันนะครับ  แค่ขำ ๆ อย่าได้ถือเป็นสาระ กับครูไม่บาย  5555


แหล่ ลุงเท่งทำนา


                ลุงเท่งคนดี            มีคนเคารพ

ลุงเท่งแกจบ                          แค่ชั้น ป.4

อยู่มาตั้งนาน                        ลูกหลานมากมี

เพื่อนพ้องน้องพี่                   นับถือเชื่อฟัง

            เมื่อก่อนหน้านี้         มากมีเงินทอง

เพื่อนฝูงพี่น้อง                     รักใคร่กันจัง

ลงทุนทำงาน                        ผลาญเงินไม่ยั้ง

ไม่ทันระวัง                           แกเลยขาดทุน

          เคยมีที่นา                  เปลี่ยนมาเป็นบ่อ

คิดว่าเก่งพอ                          เอาเงินมาหมุน

เลี้ยงกุ้งกุลา                           กลับมาขาดทุน

เป็นหนี้หัวหมุน                      เพื่อนฝูงจากลา

                จะไปทำงาน         ตะวันออกกลาง

กว่าจะผ่านทาง                     โดนค่านายหน้า

ก็เลยเปลี่ยนใจ                      ไม่ไปดีกว่า

กลับคืนบ้านนา                    หากินเลี้ยงกาย

             ทำงานรับจ้าง       กรีดยางทำสวน

รายได้คำนวณ                      พออยู่สบาย

แต่ความเดือดร้อน               ยังผ่อนไม่หาย

ฤดูฝนย่างกราย                     ไม่มีงานทำ

             จึงคิดได้ว่า             ที่นายังมี

เข้าช่วงพอดี                          ฝนฟ้าชุ่มฉ่ำ

คนเคยทำงาน                       หว่านไถปักดำ

คงได้ดื่มด่ำ                            กับความสบาย

           เมื่อคิดได้แล้ว          รีบแจวลงนา

ทำที่หว่านกล้า                      ไม่ต้องมากมาย

ทำเสร็จกั้นรั้ว                       กันวัวและควาย

เป็นงานสบาย                      เพราะลุงเคยทำ

         หลังเห็นต้นกล้า           มาเตรียมที่ใหม่

เอารถลงไถ                           เตรียมที่ปักดำ

ตรงไหนคันนา                    ที่ว่ามันต่ำ

ถมดินขังน้ำ                          ไว้ให้พอดี

      จากนั้นคราดใหม่            ให้ดินเป็นเทือก

แล้วจึงไปเลือก                     กล้าเขียวขจี

ปักดำเป็นหว่าง                    ให้ห่างพอดี

ระวังอีกที                              ที่คันนาบาง

          เข้าเดือนที่สอง             ต้องใส่ปุ๋ยข้าว

คันนาหญ้ายาว                     ต้องเอาออกบ้าง

อาจมีศัตรู                              หนูเดินเป็นทาง

จัดการถากถาง                      ที่อยู่หนูนา

        ยังมีศัตรู                     ปู ตั๊กแตน เพลี้ย

ลุงไม่อ่อนเพลีย                   ต่อสู้ปัญหา

เรื่องจัดการปู                        ลุงรู้วิชา

หาปี๊บเอามา                          ฝังไว้ในบึง

           แล้วเอาหัวมัน            นั้นมาเผาไฟ

แล้วใส่ลงไป                         ไว้สักช่วงหนึ่ง

เป็นภูมิปัญญา                      ที่น่าคำนึง

ที่คิดไม่ถึง                          อีกหนึ่งวิชา

          จัดการตั๊กแตน           นั้นแสนสบายใจ

ล่อด้วยแสงไฟ                      ลงในบ่อปลา

แมลงต่างต่าง                       จากกลางทุ่งนา

จะเป็นเหยื่อปลา                  ให้เราอีกที

      สามเดือนผ่านไป           ลุงใจเริ่มชื้น

ข้าวงามหยัดยืน                    เข้าเดือนที่สี่

ออกรวงงดงาม                     เหลืองอร่ามดี

ได้เวลาที่                        จะเก็บเกี่ยวกัน

       ลุงไม่รีรอ                  ขอแรงเพื่อนบ้าน

ช่วยกันจัดการ                      เก็บเกี่ยวทันควัน

เวลาผ่านไป                          ไม่ถึงหนึ่งวัน

ข้าวทั้งนานั้น                        เก็บหมดทันที

          ลุงนวดแล้วตาก            เตรียมสากเตรียมครก

ตากเสร็จแล้วยก                   มาใส่ครกสี

เป็นของโบราณ                   ใช้การได้ดี

แล้วจัดการสี                         ไปตามครรลอง

           สีได้มากพอ              ก็ใส่กระด้ง

ฝัดเอาแกลบลง                     กลายเป็นข้าวกล้อง

หากไม่พอใจ                        หรือไม่น่ามอง

ตำครั้งที่สอง                         เป็นข้าวซ้อมมือ

        ประโยชน์มีมาก             ลุงอยากอธิบาย

ลูกหลานทั้งหลาย                   นั้นควรยึดถือ

ฝึกฝนให้ดี                             ให้มีฝีมือ

เพราะสิ่งนี้คือ                        ภูมิปัญญา.....เอย ( เออ เหอ เออ เอย )

 

 

หวางอิจบฮายเหนือย

ความเห็น

อ่านไปนึกภาพไป ชอบคะ :evil-smile:

 

 

ดีใจครับที่ป้าลัดชอบ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ฝีมือไม่เบานะคะ

ของชอบครับ

มีความสุขทุกครั้งที่ได้เขียน

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ถึงเดือนสาม  หยามเก็บข้าว


เตรียม แกะ คมวาว ข้าวสุกเหลืองเรืองทุ่ง


แขบเก็บกันแต่หัวยาว  เดี่ยวข้าวยับมันอียุ่ง


ตื่นแต่หัวรุ่ง หุงข้าวกุบกับ


แกะเหอคมบาง นิ้วนาง นิ้วก้อย


คีบเรี่ยอันน้อย ให้ชับ ให้ชับ


นิ้วชี้นิ้วกลาง ง้างรวงมาจับ


คมแกะตัดฉับ มือซ้ายมารับรวง


ไขคำใต้ แต่หัวยาว คือ แต่เนิ่นๆ


ข้าวยับ คือข้าวสุกหลายวันจนคอรวงแห้ง


กุบกับ คือ รีบร้อน


เรี่ย คือ ส่วนของแกะที่ใช้จับทำจากไม้ไผ่


ให้ชับ คือให้มั่นคง

อ่านของพี่หยอยแล้ว นึกถึงเพลงกล่อมเด็กเลย

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

อ่านเพลิน

ขอบคุณครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ผ่านหรือไม่ผ่าน  โรงเรียนข้างเคียงประเมินแล้วไม่ผ่านข้อ 5

คงไม่ผ่านข้อ 5ครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

หน้า