งานตัดๆ ต่อๆ แปะๆ ของฉัน

เมื่อก่อนชีวิตประจำวัน นอกจากทำงานแล้ว   วันหยุดก็มักจะออกไปนอกบ้าน  ไม่ช้อปปิ้ง ก็หาเพื่อนเม้าท์กระจาย หรือก็ตระเวนหาของกินอร่อยๆ อยู่เนืองๆ     ถ้าวันไหนไม่ออกไปไหน  สังเกตดูใจตัวเอง ไม่เคยหยุดนิ่ง   ล่องลอยไปโน่นไปนี่   ไม่ดูทีวี  ก็ต้องกดโทรศัพท์โทรไปคุยกับคนโน้นทีคนนี้ที   เรื่องที่พูดคุยหาสาระอะไรไม่ค่อยได้  งานประจำก็เครียด หนักหนาสาหัสอยู่แล้ว พอวันหยุด รู้สึกว่า ไม่เคยได้พักผ่อนจริงๆ  จังๆ เสียที   เพราะใจไม่เคยสงบ  มันช่างควบคุมยากเย็นเสียนี่กระไร แล้วนับประสาอะไร  จะไปบังคับใจใครเขาได้

วันหนึ่ง จึงเกิดความคิดว่าน่าจะลองหางานอดิเรกทำดูบ้าง   จนได้มาพบกับงานชิ้นหนึ่ง  ทำแล้วลืมกินข้าวเลยล่ะ 

เชิญชมผลงานบางส่วนกันค่ะ

ตัดแล้วก็ต่อ เป็นชิ้นงานแรกๆ ที่หัดทำใหม่ๆ

งานตัดปะ  กระเป๋าสตางค์

นี่ก็ตัดปะ  ใช้มือเย็บทั้งใบ

ใบนี้ใช้จักร

ใบนี้ภูมิใจนำเสนอ เป็นงานผสมระหว่างเย็บด้วยมือกับใช้จักร  ทำตอนเมืองกรุงถูกเผาไปทำงานไม่ได้ เพราะที่ทำงานอยู่ใกล้ๆ แถวนั้น ตอนนั้นจิตใจว้าวุ่นมาก เลยนั่งทำไปเรื่อยๆ ปรากฏว่าได้ผล ใจสงบลงได้ ตั้งใจจะทำให้เพื่อน  พอทำเสร็จ  เกิดเสียดายอยากเก็บไว้เอง  ความโลภเข้าครอบงำ คิดไปคิดมา ตัดใจส่งไปให้เพื่อนดีกว่า  เก็บไว้ก็มีความสุขประเดี๋ยวประด๋าว   หลังจากนั้น เพื่อนส่งเมล์มาขอบคุณบอกว่าชอบมาก  แต่เรารู้สึกเฉยๆ   อีกอาทิตย์ต่อมา คราวนี้เพื่อนส่งจดหมายมาอีก เล่าว่า  เวลาถือกระเป๋าใบนี้ไปข้างนอก มีคนมาถามว่าซื้อที่ไหน  แล้วก็ชื่นชมกันใหญ่  คิดถูกแล้วที่ไม่เก็บไว้ มันเป็นความสุข 3 เด้งจริงๆ 

แถมท้ายค่ะ

ขอให้ทุกคนมีความสุขนะค๊ะ