ส่งการบ้านครั้งที่ 7 (การบ้านพี่โจ) และได้รับเมล็ดฟักหอมจากพี่แนน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

          สวัสดค่ะพี่น้องบ้านสวนพอเพียงทุกท่าน  ช่วงนี้เขียนบล็อกรบกวนสายตาพี่น้องแทบทุกวันเลย เมื่อวานได้รับจดหมายอีก 1 ฉบับค่ะ หลังจากที่เขียนบล็อกเสร็จแล้ว ก็เลยต้องมาเขียนใหม่วันนี้ และถือโอกาสส่งการบ้านพี่โจด้วย เพราะเพื่อนร่วมรุ่นเขาส่งกันหลายคนแล้ว หลังจากนั้นมาดูการบ้านเก่ากันบ้างว่ามีอะไรรอดบ้างค่ะ อิอิWinkLaughing



นี่ค่ะ กล้วยไม้แมงปอจากพี่โจ  ในจดหมายน้อยบอกว่าให้วางไว้บนดินได้เลย หนูก็เลยเอาน้องแมงปอไปฝากไว้กับพี่เหลืองปรีดียาธรณ์ 



อีกหนึ่งอย่างที่พี่โจให้มา นำไปฝากไว้กับต้นฝ้ายคำ มัดห้อยหัวแบบนี้ถูกต้องใหมคะคุณครูพี่โจ เห็นต้นมันยาว ๆ ห้อย ๆ แต่ถ้าไม่ถูกต้องจะได้รีบแก้ไขใหม่ค่ะ  วันนี้มีการบ้านส่งแค่นี้ค่ะ


          เมื่อวานได้รับน้ำใจจากพี่น้องบ้านสวนอีกแล้วค่ะ  พี่ นิตยา หรือพี่แนน(nidnan)คุยกันเรื่องปลูกฟักแม้วค่ะ แล้วพี่แนนเห็นว่าอารีย์ ขยันเพาะเมล็ดผัก อิอิ Laughing จึงส่งฟักหอมมาให้ ขอบคุณพี่แนนมากค่ะ  (จริง ๆ แล้วหนูเป็นคนขยันขอการบ้านค่ะ แต่บางครั้งก็ไม่ขยันปลูกเท่าไร เคยดองการบ้านหลายเดือนเลยค่ะ อิอิWink



ยังมีในซองอีกมากมายเลยค่ะเมล็ดฟักหอม นี่เทออกมาให้ดูเป็นตัวอย่าง ต้องแบ่งปันญาติ ๆ บ้างแล้วล่ะ ช่วยกันอนุรักษ์พันธุ์


          ต่อไปเป็นการบ้านเก่าค่ะ  มีอะไรรอดบ้างมาดูกัน



ฟักทองยักษ์ จากพี่ดม เหลืออยู่ต้นเดียว เพาะใหม่แล้วแต่ไม่ยอมงอกค่ะ เลยต้องดูแลอย่างดี เอาตาข่ายมาล้อมไก่ไว้



แตงไทยพี่เกียว (Aree) เอาไปลงดินแล้ว โตได้แค่นี้แล้วค่ะ แต่ยังไม่อยากถอนหญ้าให้ตอนนี้เดี๋ยวไก่สังเกตเห็นว่าเป็นผักไม่ใช่หญ้า 5555



มาดูในเล้าผักกันบ้าง นี่เป็นบรรดาน้ำเต้าทั้งหลายของเพื่อนศิษฐ์และน้องเซฟ สามัคคีชุมนุมกันอยู่แถวนี้


 


จากแมงลักกลายเป็นโหระพาของเพื่อนศิษฐ์ นี่แม่เก็บไปใส่แกงฟักทองไปแล้วนะ



บรรดาถั่วทั้งหลายถั่วฝักยาวพ่อซื้อเมล็ดมา ถั่วฝักยาวม่วงของป้าเล็ก ถั่วพุ่มพี่แดง ถั่วม่วงพี่แก้ว(อาจจะมองไม่เห็นถั่วพุ่มบัง อยู่ริมซ้ายสุด) ฝนตกบ่อยหญ้าก็พากันงามแข่งกับผักเชียว



ถั่วแปบม่วงของพี่แก้วกำลังจะไต่ขึ้นค้าง


          หมดแล้วค่ะการบ้านเก่าที่พอจะไปวัดไปวากับเขาได้ 5555  พามาดูดอกไม้รอบ ๆ บ้านกันบ้างเพื่อสร้างความสดชื่น



แคทลียาม่วงกอนี้อยู่บนต้นปรีดียาธรณ์  ที่ฝากแมงปอไว้ข้างล่างนั่นแหละค่ะ



ให้ดูอีกด้านใกล้ ๆ ต้นเดียวกัน



ตรงกลางต้นก็เอาหวายแคระไปแปะไว้ ด้านล่างสุดเป็นแมงปอของพี่โจ  ต้นนี้รับบทหนัก



หางนกยูง เอ...เขาเรียกหางนกยูงเล็ก หรือแคระนะไม่แน่ใจค่ะ  เพิ่งปลูกพร้อมแฮปปี้เนสเมื่อหลังวันแม่



แฮปปี้เนส ต้องล้อมตาข่ายกันไก่ ไม่งั้นไม่รอด



กุหลาบอยู่ระหว่างกลางแฮปปี้เนสกับหางยูงนั่นแหละค่ะ และอยู่ใต้ต้นเหลืองปรีดียาธรณ์ด้วย  (รวมกันเราอยู่)



 


แถมด้วยหวายอีกหน่อย ช่วงนี้ฝนตกบ่อย ต้นไม้ใบหญ้าสดชื่น แต่ตกมากไปก็ไม่ดี เห็นใจคนที่น้ำท่วมนะคะ


          วันนี้จบการนำเสนอเพียงเท่านี้ค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมค่ะ  ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงและพี่โสทรผู้ก่อตั้งเวป ที่ทำให้พวกเราพี่น้องบ้านสวนมีวันนี้ และมีความสุขทุก ๆ วันที่ได้เข้ามาเวปนี้ค่ะ....ขอให้มีความสุขทุกคนค่ะ...


***อารีย์  บ้านสวนพอเพียง***




ความเห็น

ขอบคุณค่ะคุณครู  แต่การบ้านชนิดที่สองนี่หนูมักง่ายไปหน่อยค่ะ  มาเห็นของท่านอื่น เขาเอากาบมะพร้าวหุ้มให้เพื่อความชื้น แต่หนูมัดไว้เฉย ๆ เย็นนี้กลับไปทำให้ใหม่ดีกว่า เผื่อว่าช่วงร้อน ๆ จะได้ไม่เหี่ยว

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

 มาเยี่ยมชม เพราะคิดถึงจ๊ะ(ตันนั้นหางนกยูงไทย)


         พี่เก้

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงพี่เก้กับพี่เสินเหมือนกันค่ะ (แหมคุณยายที่เฝ้าร้านบอกหนูว่าหางนกยูงแคระ หนูก็ยังคิดว่าเออเนาะแคระเหมือนคนปลูกเลย...หนูเอง 555)

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

น้องอารีย์ เห็นดอกไม้แล้วอยากมาชมด้วยตัวเองมากเลย ปีหน้าหวังว่าเราคงจะได้เจอกันนะคะ

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

อยากเจอพี่ยุพินเหมือนกันค่ะ  เราคงได้เจอกันในอีกไม่นานนี้ บ้านเราก็อยู่ไม่ไกลกันเท่าไรนะคะ คงได้เจอกันง่ายหน่อย  กลับมาเมื่อไรส่งข่าวถึงน้องล่วงหน้านะคะ  บางทีน้องอาจจะแว๊บไปเที่ยวตากก็ได้ มีญาติอยู่ตากหลายคนค่ะ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ดอกไม้ก็งาม  ผักก็สวยน่ากิน  ไม่เสียชื่อสมช.รุ่นแรกๆเลยนะเนี่ย

ขอบคุณมากค่ะ  วันก่อนได้แนวคิดว่ากินมะเขือเทศแล้วผิวสวยจากพี่ดาวเรือง ทำให้อยากปลูกมะเขือเทศมากขึ้นอีกค่ะ อิอิ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ขยันจริง ๆ พี่โน่เนี่ย :cheer3: :cheer3: :cheer3:

ขอบใจจ้า  ว่าแต่งานลงตัวหรือยัง ส่งทันใหมเนี่ย อย่าเครียดนะน้อง

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ได้แต่ทำตาปริบๆๆอิจฉาคนอื่น อิอิ  :sweating:

สุดท้าย ก็กลายเป็นคนไม่มีค่าในสายตาของเขา

หน้า