เล่าเรื่องไป....นครปฐม 2 ตอนอาหารเย็นและชมสวน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากได้ไปเยี่ยมชมศูนย์เรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็เดินทางไปเยี่ยมชมสวนสมุนไพรกันต่อค่ะ แต่ภาพทั้งสองที่นั้น คอยติดตามจากสมาชิกท่านอื่นน่ะค่ะ เพราะติ๊กรับหน้าที่เขียนบล๊อกเเรื่องอาหารค่ะ หลังจากเดินสำรวจสวนสมุนไพร สมาชิกบางท่านก็แยกย้ายกลับ ที่ส่วนค้างคืนก้เดินทางต่อไปบ้านพี่บุญรักและน้องเจี๊ยบ พอไปถึง แม่กับพ่อน้องเจี๊ยบ ทำอาหารไว้เลี้ยงเราเรียบร้อยแล้ว อาหารน่าทาน และอร่อยมาก เชฟใหญ่มาเอง มาดูกันค่ะว่ามีอะไรบ้าง


 

กุ้งอบวุ้นเส้น ปลานึ่งซีอิ้ว  ยอดฝักทองผัดนำ้มันหอย ผัดชมจันทร์กับหมู

 

 

 

 

 

น้องเกม น้องวิท น้องจอย ร่วมทานอาหารเย็นที่บ้านด้วย แต่ไม่ได้ค้างค่ะ และยังมีไก่ตุ๋นบ๋วยด้วยค่ะ เนื้อนุ่ม นำ้ซุปอร่อยมากค่ะ

 

หลังจากอิ่มมื้อเย็น ก็ออกเดินสำรวจ สวนข้างบ้านทันที

แปลงต้นหอม

ผักหวานบ้าน

บ่อเลี้ยงปลา ที่พ่อเอามาทำอาหารให้เราทานค่ะ 

ผักชีฝรั่ง

เริ่มมืดคำ่ ต้องเดินกลับเข้าบ้านแล้วค่ะ

 

 

*******ขอบคุณ พ่อกับแม่ของน้องเจี๊ยบมากๆค่ะ  คราวหน้ามีโอกาส จะพาคนที่พ่ออยากเจอ ไปด้วยค่ะ ***************

 

แล้วโปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ภาคกลางคืน

ความเห็น

ถึงติ๊กไม่ได้ท้องเสียเพราะชมจันทร์แต่ก็รู้ฤทธิ์มันดีค่ะ แต่ตอนนี้ท้องผูกแทน เพราะทานยาระงับมันไปเยอะ กลัวไม่ได้เที่ยว :uhuhuh: :uhuhuh:

อิจฉาาาาาาาาาาาาาาาาาาามากมายยยยยยยยยยยยยยยยย  อิอิ พี่ติ๊กจะมาอีกเหรอ อิอิ

 

 

"ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง"

อะไรในโลกนี้ก็ไม่แน่นอนฮูก ดูอย่างฮูกสิ หมายมั่นอย่างดีกลับมีเหตุ

ติ๊กเอ้อน่ากินเพเลย น้ำลายย้อย แล้วแปลงผักนั้นอยู่ข้างบ้านเลยอื้อ หน้าหนุกจัง

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

แปลงผักเป็นของพ่อแม่อยู่ข้างบ้านและหลังบ้านน้องเจี๊ยบ ทั้งนั้นค่ะจี้ดิ้ว อากาศก็ดีมาก

โอโห มีอบวุ้นเส้นด้วย แถมปลานึ่งอีก อาหารภัตตาคารแล้วอย่างนี้ อิจฉาจังกลับก่อน :vomiting: :desperate2:

ถ้าเดินเรื่อยไป ย่อมถึงปลายทาง

เราเสียดายแทนนายน่ะ แต่ก็สงสารโน้ตเขาน่ะ ตะลอนกับพวกเราทั้งวัน ก็สุดยอดแล้ว :sweating:

ตามมากินมาเที่ยวด้วยคนนะครับ


จ้าน้องรุจ นั่งข้างน้องวิทเลยน่ะ :love:

บรรยากาศสวนลุง ดีมากเลยค่ะ พี่ติ๊ก ไร่ผักหวาน กับต้นหอมสวยมาก...


......... ของกินมีแต่ผักสด ๆ น่ากินทั้งนั้นเลย..:admire2:

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

หน้า