เพราะคิดถึงจึงแวะมาหา

หมวดหมู่ของบล็อก: 


สวัสดีค่ะ สมช.บ้านสวนฯที่รักทุกท่าน ไม่ได้เข้าบ้านมา เกือบอาทิตย์คิดถึงมากมาย เนื่องจากภารกิจหน้าที่การงาน ทำให้ไม่ได้นั่งโต๊ะเลยต้องตระเวณออกข้างนอก ตอนนี้กำลังเร่งปรับให้เข้าสภาวะปกติโดยเร็วจะได้มาทักทายพูดคุยกันเหมือนเดิม เลยนำ อาหารอร่อย ๆ มาฝาก และส่งการบ้านคุณครูว่าไม่ได้หายไปไหนนะคะ


ได้รับการบ้านจากน้องเอส(บวบพวง) และน้องหมวยเล็ก(หนังลุง)



การบ้านก็ทำไม่ขาดนะคะ ผักหวานบ้านก็ขึ้นทุกที่จริง ๆ น่าสงสาร



นี่ดงมะเขืออ้อร้อ



นี่ค่ะการบ้านชอบแอบของสองคุณครู คุณครูแก้ว และสาวน้อย น่าสงสัยเสียแล้วSmile



ดูภาพนี้เลยค่ะ แล้วจะรู้ว่า ลูกบวบแอบขนาดไหน นอนตรงระเบียง และ ตรงซอกลูกกรงระเบียง



นี่ก็โดนยึดโดยบวบ ต้นทับทิม ไม่ยอมแพ้ยังออกลูกไม่ขาดสาย



ภาพนี้ถ่ายจากระเบียง การบ้านยึดหมดแล้ว



ตรวจการบ้านหลังนี้เสร็จแล้วก่อนกลับบ้านเก็บผลผลิตก่อนค่ะมะเขืออ้อร้อกับบวบ



ก่อนกลับขอฝากคำถามไว้หน่อยค่ะว่านี่คือดอกอะไร ปลูกไว้นานแล้ว ไม่มีดอก พอมีดอกก็ไม่รู้ต้นอะไร



ลำต้น และการออกดอก



ตอนบานแล้ว



ส่วนดอกล่างนี้ถ้าใครทายถูกคนแรกมีรางวัล แต่ยังไม่บอกว่าอะไร?



มีความสุขกันนะคะ จาก Lek Onshore

ความเห็น

คิดถึงเหมือนกันจ้า

ป้าเล็กสบายดีนะค่ะ จะตามอ่านย้อนหลังค่ะ:love:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ดอกนี่หม้ายยยอ่ะน้องเล็ก

ดอกไอ้ไหรหล่าวละพี่โจ ไม่หอนยังทีพันนี้:confused:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

อาหารน่ากิน ต้นไม้ก็สมบูรณ์

 

ดอกที่ถามน่าจะเป็นดอกว่านหางจระเข้ครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

น้องครูตี๋ หายยุ่งแล้วเห้อน้อง

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

เปิดเข้ามา เห็นกับข้าวน่ากิน แต่กินข้าวเพิ่งเสร็จ ข้าม


ต้นไม้ ดอกไม้ไม่รู้จักสักต้น :confused:

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

:sweating:กูรูบ้านสวน ลุงโรสตอบไปแล้ว แต่บอกว่าไม่แน่ใจ:confused:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

พุดแตรงอน

โถน่าสงสารต้องซุกต้องซ่อนอยู่

หน้า