กาพย์เห่ชมมันสำปะหลัง (มันนึ่งภาค 2)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

                     กาพย์เห่ชมมันสำปะหลัง

พูดถึงเรื่องหัวมัน         เรามีกันเกือบทุกครัว

กินได้ใบและหัว          แล้วแต่ว่าจะทำกัน

 

ขุดขึ้นมาหนึ่งกอ          มีมากพอจะแบ่งปัน

รีบปอกแล้วขูดพลัน       ก่อนที่มันจะเข้าลม

ขูดได้มากเกินไป         แบ่งเอาไว้ให้เหมาะสม

ใส่ถุงมัดให้กลม          แช่ตู้เย็นกินได้นาน

ไว้ทำอาหารคาว          และถึงคราวอาหารหวาน

แกะถุงใส่น้ำตาล         เกลือนิดหน่อยค่อยนวดไป

ใบตองตากให้หมาด    ฉีกขนาดให้พอใช้

ห่อหนึ่งซ้อน สองใบ   ต่างขนาดพองดงาม

ตักมันปั้นให้สวย         สองมือช่วยลองทำตาม

สำคัญอย่ามองข้าม      พับให้เหมือนโจงกระเบน

จีบหัวแล้วก็พับ           หัวท้ายจับตามหลักเกณฑ์

มัดแน่นไม่โอนเอน      ด้วยใบเตยเคยใช้มา

ทำกินแค่สามคู่             วันนี้อยู่เปลี่ยวเอกา

เพราะศรีภรรยา            อยู่ห่างไกลไม่ได้กิน

ชงเอสเปรสโซมา        อยากบอกว่ามันนุ่มลิ้น

กินบ่อยจนคุ้นชิน        ไม่ได้กินจะลงแดง

 

 

 

จบกาพย์เห่ชมมันสำปะหลังครับ

ความเห็น

ทำแบบพอเพียง

:uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

พี่ไพทำเองอีกแล้วคะ :uhuhuh: :uhuhuh:

:sweating:  :uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ชอบตอนไม่ได้กินกาแฟจะลงแดงนะครับ...555

 

หน้า