เพลงฉ่อยรายงานตัว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เอ๋ย....

มาแล้วมาแล้ว...มาแล้วจ้า                   ตัวกุ้งนี้หนา...เพิ่งเข้าบ้านได้

ขอโทษที่หาย...หน้าไปนาน                 เครื่องคอมมันพาล...ซะจนยกใหญ่

แรกแรกเข้าได้...แต่โหลดช้า                 เสียเวล่ำเวลา...รอจนเหนื่อยใจ

ต่อมาล็อกอิน...ก็ไม่ได้                       สุดท้ายเข้าไม่ได้...เลยเวบไซด์

เฟซบุคเข้าไป...ก็หลุดบ่อย                   พี่น้องก็คอย...กุ้งหายไปไหน

หนูนิวใจดี...เลยเอ่ยขาน                      พี่ไม่ต้องวาน...เดี๋ยวหนูไปทำให้

 

พี่จ่ายค่าจ้าง...เป็นอาหาร                    กินกี่สิบจาน...พี่จะจัดให้


รุ่งริ่งโทรมา...หาพอดี                        ลาภปากล่ะสิ..เดี๋ยวหนูจะไป


หนูเอายี่หร่า...และข้าวสาร                   เอาไปแลกอาหาร...พี่ได้ไหม


มะโหน่งก็ว่า...จะเข้ามา                      จากศาลายา...มาเป็นกำลังใจ

อุตส่าห์หิ้วน้ำ...มะพร้าวฝาก                  ฝนตกมายาก...เลยมาไม่ได้

หนูกินน้ำมะพร้าว...แทนปู                    ให้ท้องแตกคอยดู...หนูจะตาย

กินไปซ่อมไป...จนดึกดื่น                     เกือบจะเที่ยงคืน...เสร็จจนได้

เหลือลงโปรแกรม...อีกนิดหน่อย             หนูนิวก็คอย...มาถามไถ่

ถือเป็นบริการ...หลังการกิน                   ถ้าไม่เสร็จสิ้น...หนูจะไปให้ใหม่

ขอบคุณน้ำใจ...และไมตรี                    ที่หนูนิวมี...พี่สัมผัสได้

ขอบคุณบ้านสวน...พอเพียงนี้                ที่นำสิ่งดีดี....ไม่มีที่ไหน

ขอบคุณทุกสาย...ที่โทรมา                   ถามไถ่กันว่า...จะมาเมื่อไหร่

ขอบคุณทุกท่าน...ที่ห่วงหา                   พี่ป้าน้าอา....ที่เป็นกำลังใจ

(เอ่ชา  เอชา  ชา  ชาฉ่าชา  หนอยแม่)    

 

ขณะที่ทำบล็อกนี้ใช้เวลาประมาณเกือบ 3 ชั่วโมง  อัพโหลดรูปไม่ได้  เลยต้องขอหนูนิวช่วยอีก  ขอบคุณหนูนิวอีกครั้งนะจ๊ะ   

ความเห็น

คราวหน้ามาแจมได้เลย  พาน้องสะใภ้และหลานมาช่วยด้วยยังได้....วันนั้นห่อปูกลับไปให้นิวอีก...ต้องหาคนช่วยทำลายหลักฐานน่ะ...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

:sweating:

ลุ้นกันจนเหนื่อเลยทีเดียว

:uhuhuh: ค่าซ่อมคอมที่แพงที่สุดในโลก

ยังมีให้ลุ้นกันต่ออีกเรื่อย ๆ ....เอ... :confused: พี่ใช้งานหนักไปป่าวเนี่ย...ดีแล้ว  น้ำหนักจะได้ลด...หรือขึ้นหว่า...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

:uhuhuh: น้ำมะพร้าว...ไม่สามารถบอกจำนวนลูกได้ :sweating: ลงไปอยู่ในกระเพาะหมดแย้ว...สอยเอง ปอกเอง แล้วก็...กินเอง :dead:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

เห็นรูปเชื่อแล้วว่าท้องแตกตาย :uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh:

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

:nonono: :nonono: :nonono: :nonono: :nonono: :nonono:

:bsod: :bsod: :bsod: :bsod: :bsod:

ส่งมาซะดีดี :innocent: :innocent: :innocent: :innocent: :innocent:

ฉันจะปลูก ผัก ให้ลูกทาน

:sweating: :sweating: :sweating: :sweating: :sweating: :sweating:

:crying2: :crying2: :crying2: :crying2: :crying2: :crying2: :crying2:

จะให้ส่งอะไรไปจ๊ะ  บนโต๊ะอาหารเหรอ.... :crying: :crying: :crying: :crying: :crying:

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

เย้ๆๆๆๆๆ พี่กุ้งมาแล้ววววว    หสัดดีคร้าบพี่:love:

ยู้ฮู ๆ ๆ ๆ ๆ หวัดดีจ้าจุ้ย  แหม...เห็นน้องเย้ ๆ ๆ มาพี่ก็ ยู้ฮู กลับ  พอ ๆ กันเลยเนอะ.. :uhuhuh: :uhuhuh:

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

กลับมาแล้วเหรอพี่สาวคนสวย          แต่ตัวน้องกลับซวยงานยุ่งมาก


จะเข้าบ้านได้แสนลำบาก         ก็เนื่องจากงานยังไม่ลงตัว


คิดถึงพี่น้องทุก ๆ คน             มันอับจนหนทางจะเข้ามา


ปฏิบัติงานข้างนอกทุกครา            เรียบร้อยแล้วจะมาเข้าบ้านเอย

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

หน้า