ปากบารา...ขากลับ..แวะที่ไหนดี #3

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันเดินทางกลับจากปากบารา แวะ..ที่ที่น่าสนใจและที่แสนคิดถึง

แห่งแรก....ทะเลบันที่แสนคิดถึงเพราะไม่ได้กลับมาหลายปีแล้ว พูดถึงสตูล คิดว่าไฮไลท์แห่งหนึ่ง คือ อุทยานแห่งชาติทะเลบันแน่นอน ชื่อว่าทะเลแต่อยู่บนแผ่นดิน มีความสำคัญและพิเศษเนื่องจากลักษณะการเกิด ที่เกิดจากการยุบตัวของหินปูน และเป็นบึงที่มีความกว้างใหญ่

แวะมาอย่างน้อยห้าครั้งแล้ว เคยค้างคืนประมาณสามครั้ง มีประสบการณ์ที่ระทึกใจและระทึกขวัญกับเจ้าลิงท่ีเจ้าหน้าที่เลี้ยงไว้ และแสนจะซุกซน กลางวันจะไปกินข้าวก็ก่อกวน กลางคืนก็โหนตัวมาที่ห้องนอนสาวๆ ให้แตกตื่นโกลาหลกัน มาครั้งนี้ไม่เจอกันนะ ยังอยู่หรือปล่าวนะ....

จุดเด่นที่น่าชื่นชมมากของทะเลบันคือ ความอุดมสมบูรณ์ สงบ เงียบสงัด โดยเฉพาะกลางคืน ถ้าใครขี้เหงา คงทนค้างคืนที่นี่ไม่ได้เพราะมีแต่ป่าจริงๆ จึงเป็นที่อยู่ของเขียดนำ้ขนาดใหญ๋หรือหมานำ้ กลางคืนจะร้องเสียงดังมากๆ ประมาณว่าสนั่น เหมือนกับมีเป็นร้อยๆพันๆตัว สรุปว่า กลางคืนไม่เงียบนะ แต่ไปไหนไม่ได้

บัวตูม และพืชอื่นๆ ก็เยอะ แต่ไม่รู้จัก

บัวบาน ดอก สีสวยละมุน เราแวะทานข้าวที่นี่กันค่ะ ชมบรรยากาศ.....

ที่แห่งใหม่ที่น่าสนใจ..... ซึ่งบูมพอๆกับล่องแก่ง ก็ที่นี่เลย ตลาดนัดวังประจัน อยู่ติดชายแดนไทย มาเลเซีย มีตลาดให้เดินดูทั้งสองฝั่ง

เขตแดนฝั่งไทยก็ติดอำเภอควนโดน สตูล ฝั่งมาเลเซีย คือ เปอร์ลิส

เดิมมาฝั่งมาเลย์ เจอของกินเล่น ถั่วต้ม นึ่งร้อนๆหลายชนิด ขายเป็นขีด อร่อยดีค่ะ

มาถึงจุดนี้ ซื้อของกินอย่างละนิดละหน่อย จนไม่มีมือถ่ายรูปมาฝากแล้วค่ะ Embarassed คงต้องจบแแล้ว......  ตลาดวังประจันมีของกินใช้เหมือนๆกับชายแดนสุไหงโกโลก ปาดังเบซาร์ สะเดา ที่แปลกๆและราคาไม่แพง เช่น เสื่อไม้ไผ่ รถยนต์ของเด็กที่ขับเล่นได้ สีสันสวยงามมากๆ แต่ต้องเอารถเข้าไปจะได้สะดวก...........

.........จบทริป ปากบารา สตูลจ้า...........     

ความเห็น

:full: ไปเมื่อไหร่คะ เขียดที่ร้องในทะเลบัน ภาษาถิ่นเรียกว่าหมาหว็อกค่ะ อาจารย์ฉวีวรรณ ฮะอุราศึกษาและเขียนหนังสือเรื่องหมาหว็อกไว้ค่ะ

เดี๋ยวหาหนังสือของอาจารย์ฉวีวรรณอ่านค่ะ ครูเตือน ดูในเน็ตข้อมูลซำ้ๆ

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

ไปนอนที่นี่ 2 ครั้งแล้วค่ะ..... ครั้งแรกไปนอนไม่หลับเพราะเสียงเจ้าหมาน้ำนี่แหละ.... พอครั้งหลังมีวิธีเอาชนะได้คือ เสียงคนเล่น...(...) ดังกว่าเสียงหมาน้ำ.... แต่ก็ทำให้นอนไม่หลับอีกเหมือนเดิม พอรุ่งเช้าข้ามไปอีกฝั่ง...น่าซื้อน่าหามากค่ะ

เก่งจังเสียงคนร้อง...ไม่กี่คน เอาชนะเขียดว๊ากเป็นร้อยได้ 555

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

:uhuhuh:


คนเล่นไพ่ค่ะพี่...


 

ตามมาเที่ยวด้วยคนนะครับ


วันหลังขับรถลงใต้ มาเที่ยวค่ะ

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

มายืนยันด้วยภาพ


 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ว้าว นางแบบสวยจ้าน :admire:

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

ไม่ใช่ยืนยันซะหน่อยจ้า


:uhuhuh:

หน้า