ทำได้แค่มอง นานแค่ใหนก็จะรอ

ได้แต่ดูอย่างเดียว กินยังไม่ได้ เพราะมันยังไม่แก่

นี่คือ "ส้มแมนดาริน" เฝ้าดูอยู่นานแล้วว่าเมื่อไหร่จะได้กินซะที เห็นเหลืองๆแบบนี้ยังไม่แก่เด้อพี่น้อง เปรี้ยวจี๊ดเลยล่ะ

ดีใจที่ไม่ต้องฉีดยาฆ่าเพลี้ยเหมือนสวนส้มอื่นๆ ดูได้จากใบที่เป็นมันวาว ใบตรงไม่หงิกงอหรือม้วนเข้าม้วนออก บางปีก็มีบ้างอาการเพลี้ยลง แต่ก็จะใช้น้ำสบู่กับกระเทียมผสมกันแล้วก็ฉีดใต้ใบ แต่ปีนี้แปลกมาก ไม่มีเพลี้ยเลย

*********

และนี่คือ "เสาวรส" หรือ" Passion Fruit" เป็นพันธุ์สีม่วงค่ะ ไม่คิดว่ามันจะโตเร็วขนาดนี้

สมาชิกหลายท่านคงจะพอจำกันได้ จากบล๊อกก่อนๆ ที่เคยบอกไว้ว่า ได้ต้นเสาวรสนี้มา เนื่องจากว่า ครบรอบสิบปีที่มาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกา และก็ได้ตัดสินใจเลือกซื้อต้นผลไม้ชนิดนี้มาปลูก

ครั้งแรกที่ได้เห็นดอกเสาวรสค่ะ ตื่นเต้นมากๆ ก่อนหน้านี้เคยสงสัยว่าทำไมมีแต่ดอก ไม่มีผล จนเกือบจะกลายเป็นผิดหวัง มากกว่าสมหวังไปซะแล้ว เพราะเห็นว่าดอกมันร่วง ไม่มีผล คิดไปทั่ว นึกว่าเป็นที่ดิน ลม ฟ้า อากาศ

จนกระทั่งกลับมาจากเที่ยวพักร้อน ก็ต้องตกใจ เพราะเห็นมีลูกติดห้อยอยู่หลายลูก เลยเข้าไปนับดู ได้ประมาณ 9 ลูกค่ะ ดีใจอย่างสุดซึ้ง นึกว่าจะต้องถอนทิ้งซะแล้ว

นี่อีกลูกนึง ลองถ่ายแบบเปิดแฟลซดูบ้าง ภาพออกมาก็โอเคอยู่นะค่ะ เห็นชัดดี อดใจรอดูตอนมันสุก แล้วก็อยากชิม ว่ารสชาติจะหวาน เปรี้ยวแค่ใหน เดินออกมามองดูทุกวัน ดูการเปลี่ยนแปลงของมันว่ามันจะเปลี่ยนสีตอนใหน

มาถึงตอนนี้ คิดว่าตัวเองคิดถูกแล้วนะ ที่ไม่เอาแหวนแต่งงานวงใหม่สำหรับวันครบรอบ 10 ปี แต่เราเลือกเอาต้นไอ้นี่ มันทำให้มองเห็นเพชรเม็ดสีเขียวใหญ่ๆ เป้งๆ อยู่ตรงหน้า แถมกินได้ด้วย อิ่มด้วยเวลาหิว แต่แหวนเพชรที่คุณแฟนเสนอให้มานั้น กินก็ไม่ได้ เวลาหิวขึ้นมา เอามาต้มยำกินก็ไม่ได้ แถมยังแพงแสนแพง และเพชรต้นนี้มันจะอยู่คู่เราสองคนตลอดไป กินไม่มีวันหมด และอิ่มตลอดกาล คุ้มจริงๆ

**********

แล้วก็ "ฝรั่งฮาวายไส้ขาว" นี่ก็ดูได้อย่างเดียว ยังไม่แก่ กินยังไม่ได้ เดินเข้าสวนมาก็ได้มอง แล้วก็นึกไปถึงวันข้างหน้าว่าเดี่ยวก็ได้กินแล้ว

สรุปแล้ว ผลไม้ในสวนตอนนี้ ดูได้อย่างเดียว กินยังไม่ได้เลยสักกะอย่างส้มแมนดารินก็ยังไม่แก่ เปรี้ยวจี๊ด เสาวรสก็ยังไม่แก่ ฝรั่งก็ยังไม่แก่ กัดเข้าไปคงจะฝาดน่าดู

เอาเป็นว่า ไม่ว่าจะนานแค่ใหนก็จะรอ

สำหรับวันนี้ง่วงนอนแล้ว ขอตัวไปงีบก่อนนะพี่น้องทั้งหลาย