เมื่อน้ำใจหลากล้น จากอุบลถึงปากช่อง ไหลล่องมาถึงกรุงเทพฯ

ด้วยความเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนสมาชิกที่ประสบภัยน้ำท่วม ต้องมากินนอนอยู่ที่สำนักงาน ป้าเล็กอุบลผู้ใจดีแจ้งมาเลยว่าอยากส่งเสบียงไปให้กลัวจะอดอยาก แถมเสนอเมนูที่กำลังอยากกินอยู่พอดี ก็คือปลาร้าบอง แหมทำไมได้ดั่งใจนึกจริงๆ (นึกอยากกินก่อนที่ป้าเล็กจะโพสข้อความ) เรามีบุญเหมือนกันนิ หลังจากได้รับทราบในความปรารถนาดีจากป้าเล็ก ผมจึงโทรไปคุยและไม่ลังเลที่จะปฏิเสธอะไร ก็กำลังอยากกินนี่ จึงบอกให้ป้าเล็กส่งมาที่ปากช่องสะดวกที่สุด เพราะผมต้องกลับปากช่องทุกสุดสัปดาห์อยู่แล้ว จะให้ส่งไปที่บ้านหรือที่ทำงานก็ไม่ได้น้ำท่วมหมดไม่มีไปรษณีย์ไปส่ง พอทราบจุดหมายปลายทางป้าเล็กไม่รอช้ารีบส่งมาให้ทันใด พอได้รับผมก็หนีบปลาร้าบองตั้ง 5 กระปุก แถมมาด้วยหมูสวรรค์อีก 3 ถุง มากินที่ทำงานในสัปดาห์นี้(21-25 พ.ย.) ไม่ได้กินคนเดียวนะครับ แบ่งเพื่อนๆ ที่มาพักด้วยกันด้วย รวมทั้งลูกชายคนเล็กที่ติดตามมาด้วย ที่ลูกชายคนเล็กต้องตามมาอยู่ด้วยเพราะต้องไปเรียน รด. ที่ศูนย์ฝึก รด. สุทธิสาร หลังจากปิดไป 3-4 สัปดาห์ตอนน้ำท่วมมากๆ ต้องขอขอบคุณป้าเล็กมากๆ ที่เมตตาหนุ่มตาดำ(ผมขาว)คนนี้ ขอบคุณหลายๆเด้อ