ฝากรัก

หายไปเป็นนานสองนาน แหม่มก็ยังอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนเหมือนเช่นเคย ไม่ได้เป็นกุลสตรีไทยอะไรนะคะ น้ำท่วมบ้านไปไหนไม่สะดวก ที่หมู่บ้านน้ำแห้งแล้วคะ ค่อย ๆ ลดมาได้ประมาณเกือบอาทิตย์หนึ่งแล้ว น้องน้ำเริ่มมาเยือนบ้านตั้งแต่วันที่ 9 ตุลาคม 2554 แล้วเริ่มลาจากไปในวันที่ 19 พฤศจิกายน 2554 รวมระยะเวลาก็ 1 เดือนกับอีก 10 วัน เฉพาะในหมู่บ้านนะคะ แต่ถนนรอบ ๆ น้ำยังอยู่อีกเยอะเลย ราชพฤกษ์เริ่มกู้ได้เป็นบางส่วนของถนน ถนน 345 น้ำยังอีกแยะ บางบัวทองไม่ต้องพูดถึงไปได้แค่สี่แยกบางพลู บางใหญ่ดูจากบล็อคของน้องมะโหน่งน้องน้ำคงอยู่อีกสักพัก 

แหม่มโชคดีคะที่กั้นน้ำได้ทันไม่เข้าไปในตัวบ้าน น้ำก็เลยท่วมอยู่เฉพาะบริเวณบ้านเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ถูกน้องน้ำฝากรักไว้ชนิดที่ลืมไม่ลงเหมือนกันค่ะ

บริเวณหน้าบ้านเมื่อน้ำลดค่ะ

นอกรั้วบ้านได้ทำความสะอาดไปบ้างแล้ว

หน้าหมู่บ้านน้ำยังท่วมขังอยู่ แต่รถกระบะยังพอวิ่งได้ หลังน้ำลดแล้วสิ่งที่ต้องเตรียมใจ

คือข้าวของที่ราคาแพงขึ้นจับใจ สู้ต่อไปค่ะพ่อแม่พี่น้องชาวไทย........

"ในสภาวการณ์เช่นนี้ความเหนื่อยเป็นเรื่องจำเป็น" ฟังแล้วจับใจจริง ๆ คะ

พ่อแม่พี่น้องคะ ตู้เย็น เตาแก๊ส ไมโครเวฟ เครื่องปั่นไฟ คอมพิวเตอร์ แฟกซ์ เอกสาร 10 กล่อง กล่องสารพัดยังอยู่บนชั้นสองของบ้าน ตู้ที่ยกไว้บนเก้าอี้ เก้าอี้ที่ยกไว้บนโต๊ะ คอนเด็นเซอร์แอร์ที่ตัดไว้ โต๊ะทำงาน ชุดรับแขกที่ยกซ้อนกันไปมา เฮ่อ....ความเหนื่อยเป็นเรื่องจำเป็นจริง ๆ คะ