จากวันนั้น ถึงวันนี้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ยังมีชีวิตอยู่เหลยเด้ ไม่ได้หายไปไหน ยายไม่อยู่ตาเลยเป็นต้อ ต้อเนื้อแหละต้อลม (เจ็บตาก็เลยห่างออกจากคอมนิดนึง) พอดีที่เรินยายแคล้วน้ำท่วมก็เลยอยู่พัทลุงมากกว่าที่หาดใหญ่


แลตะไม่ใช่เหลือไหรแล้วนิ









การบ้านของน้องแดงกำลังสวย เพราะมีลูกเล็กๆ เยอะแล้ว แต่ตอนนี้อย่างที่เห็นค่ะ



ต้นคล้ายิ่งน้ำมากยิ่งสวย



มาอยู่พัทลุงต้องตื่นเช้า เพราะต้องเอาน้ำยอดคล้ามาหยอดตา(น้ำนมของแม่ลูกอ่อนก็ได้)เป็นความเชื่อของคนโบราณ



ดอกชุมเห็ด



คนโบราณเขาบอกกันว่า ถ้าดอกชุมเห็ดบานหมดน้ำจะไม่ท่วมอีกแล้วปีนี้ (เขาว่ากันนะ)



แต่ทำไมต้นนี้ไม่ตาย (ไม่กลัวน้ำด้วย)



สมาชิกท่านใดต้องการต้นนี้บอกได้คับที่บ้านลุยเหม็ด


ยังคิดถึงทุกคนเหมือนเดิม


+++ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง+++


ความเห็น

พี่ตี๋ม..ใจไม่สาเข้าแค่...กลัว :uhuhuh:

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

เป็นกำลังใจให้ด้วยสักคนนะคับ....ปลูกไม่กี่วัน สักเดียว กะเขียวเต็มบ้านหล่าวแหละคับ......

เดินทีละก้าว  กินข้าวทีคำ  ทำทีละอย่า่ง

สู้ๆ ค่ะ

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

คิดถึงเสมอค่ะ หวังว่าตาคงจะกลับมาอยู่ยาย..เหมือนเดิมเร็วๆนะ..สู้ๆค่ะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

อยู่พัดลุงเด้..คิดถึงจ้า...ฝนตกเหลยหม้ายทางนั้น

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

:uhuhuh:ดอกชุมเห็ดยังไม่บานจังเสียเหลย ฝนยังตกลุยเหลยกะพันนี้ ตาย ๆๆๆ:nonono: น้ำพัทลุงมาเต็มใต้หนำปลายนาแล้ว ไปม้ายไปพายเรือ:uhuhuh:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

มาตะ..ตอนนี้ติดภาระ..เอ้ยทำหน้าที่อยู่แถวเมืองลุงนิ

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

เฝ้าคอมฯ มากแรงหม้าย หายเป็นปกติไว ๆ นะค่ะ เสียดายผักจัง ปลูกใหม่ ๆ

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

หน้า