เตรียมตัวพาน้องฟักข้าวกลับไปอยู่บ้าน

เขียนโดย ตี๋ ครม. เมื่อ 1 ธันวาคม, 2011 - 21:46
หมวดหมู่ของบล็อก: 
ต้นไม้
Keywords: 
ขนย้ายน้องฟักข้าว

หลังจากเพาะน้องฟักข้าวไว้ประมาณ 1 เดือน (เพาะปลายเดือนตุลา)บางต้นยาวประมาณ 1 เมตร ทั้งเลื้อยทั้งมือเกาะเกี่ยวพันกันไปหมด จะพากลับบ้านก็ลำบาก ยิ่งไว้นานไปยิ่งลำบาก วางใกล้กันเมื่อไหร่ เป็นอันต้องกอดเกี่ยวกัน

เกือบ 20 ต้นถ้าวางในรถคงไม่มีที่นั่ง

ขนาด ม้วนขดแล้วนะเนี่ย

อย่างนี้ต้องห่อครับใช้กระดาษหนังสือพิมพ์

 

ต้นเล็ก ห่อด้วยจดหมายขยะ

 

วางอัดกันใน ตะกร้าใบเดียวได้สบายแล้ว

 

ส่วน 3 ต้นนี้ ต้นนึงเล็ก อีก 2ต้นยอดหักเลยต้องตัด ไม่รบกวนใคร ไม่ต้องห่อครับ

 

 

เท่านี้ก็ได้กลับไปอยู่บ้านแล้วนะน้องฟักข้าว


ความเห็น

ตี๋ ครม.

2 ธันวาคม, 2011 - 11:12

เกือบ 20 ต้น คงได้ผลบ้างแหละครับ

ขอบคุณครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

RUT2518

2 ธันวาคม, 2011 - 05:51

แบบนี้อพยพกันยกครัวเลยนะครับ


ตี๋ ครม.

2 ธันวาคม, 2011 - 11:21

นี่..แค่ส่วนหนึ่งครับ :uhuhuh:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

แจ้ว

2 ธันวาคม, 2011 - 06:55

ตัดเลยค่ะ  เลื้อยอย่างนี้มีช้ำแน่นอน...ตัดให้เหลือสั้น ๆ ไม่นานก็แตกใหม่ค่ะ.....

ตี๋ ครม.

2 ธันวาคม, 2011 - 11:23

ลองดูก่อนครับเผื่อไม่ต้องตัด

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

น้องเอก

2 ธันวาคม, 2011 - 08:22

ครูครับ ตัดปลายเลย

ถ้าชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อ

E-mail : pinit25@hotmail.com

ตี๋ ครม.

2 ธันวาคม, 2011 - 11:24

ตัดแต่เปลือกช่ายหม้าย

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

สาวภูธร

2 ธันวาคม, 2011 - 08:47

เยอะแยะไปหมด รอชมตอนต่อไปคะ :cheer3: :cheer3:

ตี๋ ครม.

2 ธันวาคม, 2011 - 11:37

ขอบคุณครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

Nongluk

2 ธันวาคม, 2011 - 09:33

ฟักข้าวมัวแต่กอดกันอยู่นั้นแหละแล้วตอใดจิมีลูก เดียวเหมือนเจ้าของนั้น

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

หน้า