ระดมสมองแบกบาล ทำไมเกษตรกรชาวนา ยิ่งทำยิ่งจน หนี้สินรุงรัง สุดท้ายต้องขายแผ่นดินเกิด

ปู่ย่าตายายของเรามีอาชีพเกษตร  ทำนามาตั้งแต่เด็ก จนถึงปัจจุบันผมวัยกลางคน ปู่ย่าตายายตายไปหมดแล้ว ชาวนาในประเทศไทยก็ยังยากจน (ทั้งที่บางคนขยันทำนามากกว่า 1 หน /ปี) จนบางคนขายที่นาแผ่นดินไม่มีจะอยู่เพื่อนๆ มองว่าเป็นเพราะเหตุใดหรือมีทางออกใดที่จะช่วยเกษตรกรชาวนาให้ยังคงอยู่ได้ในประเทศไทย และยังคงทำนาให้เรากินต่อไป ก่อนอาชีพชาวนาจะสูญพันธ์ไปจากประเทศไทย

  • ชาวนายากจนเพราะ
  • คนกินข้าวไม่เห็นคุณคนผลิต
  • คือซื้อถูกๆชาวนาไม่มีทางเลือกก็จำต้องขาย
  • หากชาวนารวมตัวกันทำแต่พอกินเหลือค่อยขาย
  • ส่วนที่จะทำขายก็รวมตัวกันซื้อโรงสีชุมชน
  • แล้วซื้อข้าวของชาวนามาสีที่โรงสีชาวนาแล้วจำหน่ายเองไม่ต้อง
  • ผ่านนายทุนแล้วก็ตั้งราคาให้เหมาะสมกับทุนที่ลง
  • ไม่ใช่เป็นอย่างทุกวันนี้
  • และให้ปลูกทุกอย่างที่กินได้ไม่ใช่ทำนาอย่างเดียว
  • แต่ก็ต้องมีเครื่องทุ่นแรงด้วย
  • ซึ่งราคาแพงก็ต้องใช้และบำรุงรักษาร่วมกันไม่ใช่ต่างคนต่างซื้อ
  • คนไม่มีทุนก็ต้องไปจ้างมาซึ่งจะแพงกว่าแต่หากมีเครื่องกลางแล้วผัดเปลี่ยนกันใช้ก็จะประหยัดกว่า
  • เมื่อต้องใช้เครื่องมือด้วยกันก็ต้องมีการวางแผนการใช้ด้วยว่าใครจะใช้ก่อนหลังจะได้ไม่เกิดการแย่งกัน
  • สรุปคือต้องมีการรวมตัวกัน
  • ร่วมคิดร่วมปรึกษาวางแผนทุกๆอย่างที่จะปลูกและจะขาย
  • มีปัญหาต้องช่วยกัน

อาจจะต้องมองหลายมุมหน่อยนะครับ บางคนยังอยู่ได้ บางคนสู้ไม่ใหว มุมมองส่วนตัวของผมมันน่าจะเกิดจากระบบของรัฐมากกว่านะครับเพราะราคาขายของข้าวชาวนากำหนดเองไม่ได้มันอยู่ที่ฝีมือในการบริหารของรัฐในการขายออกใปด้านต้นทุนก็คุมไม่ได้อีกเช่นกัน ค่าปุ๋ยค่ายาค่าแรง ใครเป็นคนกำหนด จะเปลี่ยนใปทำอาชีพอื่นก็ลำบากบางพื่นที่ทำนาได้อย่างเดียว :sweating:ส่วนที่อยู่ได้คงต้องเปลี่ยนเป็นแบบสวนผสมทำหลายอย่างเพื่อลดความเสี่ยง

หน้า