หยุดวันเสาร์..ชวนเที่ยวงาน (วัด) หรือเปล่า..

ธนนันท์ลงบล็อกพาเที่ยวติด ๆ กันอย่างนี้ อย่าคิดว่า...เป็นคนเอาแต่เที่ยวนะคะ..(แต่ก็เที่ยวจริง ๆ น่ะแหละ)  คือมันมีเหตุค่ะ...อบต.ที่พี่สาวทำงานเขาจัดงาน ในตัวอำเภอวาปีปทุม ห่างจากบ้านธนนันท์ประมาณ 40 กม. พี่เลยชวนไปเที่ยวด้วยค่ะ..ไปกัน 4 คน 

ใครที่เคยจดจำบรรยากาศงานวัดเก่า ๆ สมัยน๊าน...แสน...นาน...มาแล้ว ได้ ก็ตามมาย้อนรำลึก...อดีต ได้ค่ะ...บางท่านอาจจะห่างหายไปนาน...หลายปี ขอให้สนุกและมีความสุขในการย้อนวันวานค่ะ...ธนนันท์ก็ย้อนเหมือนกัน..แต่อาจจะไม่นานเท่า...ท่านอื่น ๆ ค่ะ..ยังเอ๊าะ...

เขามารับธนนันท์ค่ะ...ไม่ใช่ยังนอนไม่ตื่นนะคะ...ให้ดูว่าที่บ้านหนาวเย็นจนต้องกาง

เต๊นท์นอนบนบ้านค่ะ..ระบบเปิดค่ะ พี่เหมียว ห้องนอนก็ปิดหน้าต่าง แต่ที่กลางเต๊นท์เป็นห้องโถงค่ะ ก็ทั้งบ้านมีที่อยู่แค่นี้ บ้านน้องไม่ต้องเปลี่ยนบรรยากาศค่ะ...เปิดตลอดชาติ 

บ้านไม้เย็นจับจิตค่ะ...อยู่ริมห้วย ลมมารับเต็ม ๆ ข้ามห้วยมาเจอบ้านเลยค่ะ...เย็นขนาด ไม่ต้องไปหาบรรยากาศกางเต๊นท์ที่ไหนให้หมอกลงหัวหรอกค่ะ...กางบนบ้านนี่แหละ ปลอดภัยดี...ป้าเล็กอยากเห็นเต๊นท์...นี่ค่ะป้าเล็ก ไปซื้อที่แม็คโครอุบล วันที่ไปรวมพลยังไงคะ...ตอนที่รอป้าเล็กค่ะ...

เดินทางออกจากบ้านประมาณเกือบบ่ายโมงค่ะ...ระยะทางไม่ไกล ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึง หาที่จอดรถลำบากค่ะ ต้องไปจอดในโรงเรียน เดินซะไกล...รถเยอะ ถนนแคบ...เขาจัดงานที่....ลืมถาม กลางเมืองนี่แหละ เที่ยวงานอะไร ยังไม่รู้เลย เขาชวนมาก็มา ใจง่ายจริง ๆ 

เลี้ยวเข้างานร้านแรก...เจอ..ของใหญ่ค่ะ...ยืนอมยิ้มขำ..เลยขอเขาถ่ายรูป ใหญ่จริง ๆ กินทั้งตำบล ยังเหลือ...เปรียบเทียบกับลูกปกติข้าง ๆ ใครจะกล้ากิน...อีกอย่าง คนเดินผ่านไปมา ขี้ฝุ่นลง...ใครจะกล้า หาผ้ายางปิดหน่อยก็ไม่ได้

น้องโต๋...มองเห็นอนาคตแล้วค่ะ...จะเป็นหมอ...แคน

เจอของกิน แก๊งค์อ้วนไม่พลาดอยู่แล้วขนมจาก เอาสองห่อ 40 บาท

ของโปรด...

มีเงินมาจากบ้าน 200 บาท ควักจัง...ยังเหลือกลับบ้านค่ะ...ใช้ไม่หมด

55555....ยืนยันว่าเป็นแม่ลูกกันค่ะ...ไม่ได้ขอมาเลี้ยง...แต่ตอนนี้ให้ป้าเลี้ยงแม่สบายค่ะ...ไปเป็นลูกป้าซะแล้ว...ทิ้งแม่

เล่น...อะไรไม่รู้ มีโฆษกประกาศขานตัวเลขด้วย...ใครชนะได้ตุ๊กตา ทำไมไม่ซื้อเลยถ้าอยากได้ มานั่งเสียเวลา เสียเงินเหมือนกัน...เอ๋า!..ลืมตัว

เล่นปาลูกดอก...ได้...ลูกอม เป็นกำสองกำ...อยากได้ลูกอม ทำไมไม่ซื้อ...เสียตังค์เป็นร้อย ได้ลูกอม สิบกว่าเม็ด...ลูกใครหว่า...ป้าจ่าย

ไม่รู้กี่บาท ได้ไม้เกาหลังมาอัน...

ตักละสิบบาท... 

งานไหนก็ต้องมี...ใครมีลูก ก็ต้องเคยผ่าน..นั่งรอลูก..เผลอ ๆ ต้องขึ้นไปยืนให้หัวหมุนเล่น ลงมาจะ...อ๊อก!...

ขาดไม่ได้เด็ดขาด ของคู่กันเลย ชิงช้าสวรรค์ค่ะ...ธนนันท์ไม่กล้านั่ง กลัวความสูงค่ะ

เวลาขึ้นไม่เท่าไหร่ แต่เวลาลง ใจหล่นลงก่อนแล้ว วูบเลยค่ะ...เลยพลาดโอกาสที่จะมีแฟนตัวสูง ๆ เพราะเหตุนี้ค่ะ...ไม่กล้า (180 ซม. พอลุ้นค่ะ อิอิ)  ถ้าถึง 196 ซม. ต้องยกให้พี่จุ๋มเลยค่ะ

ลงแบบธรรมดา...ไม่ใช่โต๋...ของจริง..ต้องลงแนวดิ่ง...แนวดี

อยากนั่งรถไฟเหาะ พี่เปรี้ยวจัดให้...

น้องมันส์...แต่สังเกตหน้าตาพี่...

ที่จริงหมดสภาพค่ะ...แกล้งชูนิ้วไปยังงั้น...

ธนนันท์ ไม่รู้จริง ๆ ว่าเป็นงานอะไร จนกระทั่ง เดินออกจากโซนของเล่นมาเจอ...นี่เลยค่ะ..สัญลักษณ์ของงานออกร้านของตำบลต่าง ๆ 

บล็อกหน้าจะพาท้วร์งาน "ออนซอนกลองยาวค่ะ"  เป็นอะไรที่น่าจะถูกใจคนบ้านสวนค่ะ ไปด้วยความไม่รู้แท้ ๆ แต่จบลงด้วยความประทับใจค่ะ...ตามตอนต่อไปค่ะ...