Moon Village ที่ ปาย จะเป็นที่รู้จักของชาวต่างชาติ แต่พวกชะโงกทัวร์หรือพวกแบบไปแค่ถ่ายรูปสถานที่ที่เขานิยมไว้อวดกันว่าไปปาย จะไม่รู้จัก

ว่าง ๆ จะทำกระทู้แนะนำอีกที เพราะบ้านผม Pai forest home ก็อยู่ติดกันนี่แหละ  ยังไม่มีศาลาส่วนกลางเอง  ใช้มาแจมที่นี่

เป็นกลุ่มที่อยู่แบบง่าย ๆ สไตล์ฮิปปี้มั้ง กินง่ายอยู่ง่าย ใช้ชีวิตห่างสารเคมี เล่นดนตรี อาหารของกลุ่มนี้จะเป็นพวกผัก ไม่มีเนื้อสัตว์ แต่ไม่ได้เคร่งจัดแบบศาสนาว่าห้าม

Kem ทำอาหารอร่อยมาแจมเช่นเดิม  ชื่อแปลก ๆ แต่อร่อย  แกมีแกเลอรี่ ที่บ้านดินที่สร้างเอง  เตา  ครัว ทำด้วยดิน  น่าสนใจ  ว่าง ๆ จะเอามาให้ดู

โทรอน และภรรยา
หลังกอหญ้านั้นเป็นลำธารที่ใหลมาจากปายฟอเรสต์โฮม  ที่อยู่ติดกันนี่เลย

อาหารที่เห็น ๆ ไม่มีเนื้อสัตว์ แต่เข้าขั้นอร่อยแทบทุกเมนู

ตีกลองเปิดงาน

ศาลาที่จัดงานจะมองไม่เห็นจากถนน เข้ามา เดินผ่านสวนส้มโอ แล้วเดินลงเนินมาอย่างนี้

เก็บดอกบัวตองระกว่างทางทัดหูมาด้วย

เอาเลนส์ 10.5 mm. มาเล่นด้วย

น้ำที่ใช้ ต่อสายยางมาจากลำรางข้างบน
เห็นแล้วเพิ่งนึกได้ว่า ที่บ้านขาดสายยาง เสียแรงหิ้วน้ำเสียหลายเที่ยว วันหลังเลยไปซื้อมาใช้บ้าง

ไม่ใช่น้ำปะปา มันใช้แบบกาลักน้ำมาจากลำรางที่มาจากฝาย ที่มาจากน้ำตกอีกที

สาวอิตาลีน่ารัก

Jack เอาซุปไก่มาแจม

Takashi Kato

สาวฝรั่งอีกคนในแบบขาวดำบ้าง

Toron เล่นเครื่องดนตรีโบราณได้หลายชิ้น

กองไฟร้อนแรง ใครที่อยู่รอบ ๆ ไม่ต้องใส่เสื้อกันหนาว

Jack's family

ลูกชายเอาขลุ่ยมาเล่น

เริ่มมืดแล้ว

มีการก่อกองไฟข้างนอกอีกกอง มันคือกองหญ้าที่ตัดไว้วันก่อนนี้แหละ เผาตอนนี้ได้ประโยชน์อีกอย่าง

กองไฟข้างนอกต้องคลุมผ้าหน่อย มันเย็นกว่าในศาลา

กองไฟเผาใหม้ เป็นไฟร้อนแรงแล้วมอดหมดไป
เวลาที่ผ่านไปอีกปี
คนก็ยังคงเดินทางต่อไป  แต่ไฟในใจจะมอดใหม้หมดไปในวันใหนไม่มีทางรู้  แต่เมื่ออ่อนลงเมื่อไร ก็คงต้องเติมเชื้อไฟ

จะเหนื่อย จะอ่อนล้าเพียงไร  ต้องมีกำลังใจ  เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป