สร้างชีวิต...กับอาชีพสุจริต

วันนี้ทำธุระเสร็จเกือบ 4 โมงเย็น ก็มุ่งหน้าไปวัดศาลาแดง เพื่อทำบุญ มีพีธีปิดทองฝังลูกนิมิตวันสุดท้ายพอดี โดยเข้าทางฝั่งเลียบคลองทวีวัฒนาค่ะ..ไ้ด้แต่ทำบุญใส่ปัจจัยลงตู้ มีหลายซุ้ม ทั้งไถ่ชีวิตโค กระบือ ทำบุญโลงศพ ฯลฯ แต่เห็นชาวบ้านในระแวกนั้น ถือหวายมากันเป็นท่อนๆ ยาวๆ ก็รู้ว่ามาไม่ทัน ..แล้ว

มีซุ้มหนึ่งทำไมมีชาวบ้านผู้คนรุมเยอะจัง(ความที่ไม่รู้) ขอเข้าไปดูบ้าง ก็ถึงบางอ้อ!  ค่ะ เป็นอาชีพคล้ายๆ ทำกรอบพระนั่นเอง ทุกคนถือหวายเพื่อมาทำกรอบคล้ายตะกรุดค่ะ ยืนสังเกตจนจบขั้นตอน คือนำหวายมาหั่นเป็นท่อน ใส่ในท่อพลาสติกใส(มีขนาดเดียว) เว้นแต่จะสั่งให้ยาวหรือสั้นเท่านั้น แล้วก็ใส่ฟองน้ำกลมๆ สีแดงทั้งสองด้าน ปิดหัวท้ายกันน้ำเข้า แล้วหยอดด้วยกาวตาช้างเป็นอันว่าเสร็จ ชุดละ 40 บาท โอ้โฮ!!รายได้ดีจัง... มีผู้ช่วยหญิงอีก 2 คนช่วยกันประกอบแล้วยื่นให้ลูกค้า..เป็นอาชีพน่าส่งเสริมจริงๆ

เตรียมตัวเดินกลับบ้าน ฝนเหมือนจะตก..อ้าวนั่นแม่ค้าหน้าคุ้นๆ ก็  "ดาราตลกแคระ" ที่เสียทั้งสามี และลูก เปิดร้านขาย "น้ำพริกต่างๆ" ในวัดนี้ด้วย...อุดหนุนกันหน่อย ได้ 2 กระปุกเล็กมีขนาดเดียว (รสอื่นๆ กินไม่เป็น)
  

ต้องขอออกตัวก่อนว่าไม่มีส่วนได้ จากการเขียนบล๊อกนี้ จากภาพที่แสดงพี่ขอถ่ายทอดออกมาเพื่อให้เห็นว่า "คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำได้" ค่ะ ทั้งสองอาชีพดังกล่าวข้างต้นถือว่าเป็นอาชีพที่ทำได้ไม่ยาก..ค่ะ

ข้ามสะพานสูง ก็ชวนอาม่าให้อาหารปลากันเถอะ ซื้อขนมปังให้..ปลา..ตัวโตๆ ทั้งนั้นนึกถึงช่วงน้ำท่วม คนแถวๆ นี้บอกว่าได้จับปลากินเป็นอาหารค่ะ..ดูเอาเถอะ!!

วันนี้ไม่มีพืชผักมาเล่า แต่ก็แบกบุญ และความสุข(ต้องแบกค่ะเพราะนำมาเยอะ)ที่หาได้ในวันนี้ มาฝากเพื่อนสมาชิกทุกคนค่ะ

คาถาท่านพุทธทาส : "ทนได้ รอได้ คอยได้ ให้อภัย"


ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงค่ะ..