เขาเจ็ดยอด บนด้ามขวานทอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                       


แผ่นดินสูงให้ผืนฟ้ามาสัมผัส  ลมบนพัดกระหวัดวนบนภูหนาว


โลมลูบหญ้าไหวเอนลู่อยู่กรูกราว   พร่างพราวหยาดน้ำค้างกลางเที่ยงวัน



เทือกบรรทัดจงหยัดยืนคู่ผืนฟ้า   สืบต้นสายธาราอย่าสูญสิ้น


หล่อเลี้ยงให้สมสุขทุกชีวิน   อาบ กิน ด้วยรู้สึกระลึกคุณ



มีนา ๑๕ ค่ำปีนี้ ตั้งใจขึ้นไปเคารพธรรมชาติ ป่าต้นน้ำ ลำธารบนด้ามขวานทอง เคยขึ้นไปสองครั้งแล้ว แต่ยังไม่อิ่มใจ ครั้งแรกเตรียมตัวไม่ค่อยพร้อม ให้เวลาน้อย เจอฝนระหว่างทาง ครั้งที่ ๒ พาเด็กหญิง(ในภาพ)เป็นลูกสาวของเพื่อนอยู่ มอ.ปัตตานีอายุ ๗ ขวบขึ้นไป (พี่เสินรู้จัก แม่เขาไม่รู้มาก่อนว่าต้องเดินบุกป่าขนาดนี้555) แต่หลังจากนั้นเขาได้แต่ขอบคุณที่ทำให้น้องสนได้ซึมซับ ฝึกฝน กลายเป็นเด็กที่กล้าตัดสินใจ ช่วยตัวเองได้เสมอๆ เข้าใจเรื่องต้นน้ำ ป่าไม้ ภูเขา



เดินขึ้นเจ็ดยอดเราจะใช้เวลาเดินแบบสบายๆ ๒วัน พักระหว่างทาง ๑ คืน ผูกเปลนอน ใกล้สายน้ำตก



ในที่สุดพี่เกื้อกับน้องสน ได้เห็นความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติบนเขาเจ็ดยอด



น้องชายชาวเกาะใหญ่ฝั่งสงขลา คราวนี้ก็จะไปด้วยกันอีก



วันแรกเราจะผ่านดงมหาสะดำ พืชดึกดำบรรพ์ในเขตป่าดิบชื้นทางใต้ ถ้าฝนตกระหว่างทางเราอาจเจอทากป่า ขึ้นคราวนี้วางไว้ว่าจะขึ้นทางฝั่งพัทลุง แล้วข้ามเจ็ดยอดมาลงฝั่งตรัง มีชาวบ้านนกรำและเจ้าหน้าที่ป่าไม้นำทาง



โปรแกรมนี้ชวนเฉพาะขาลุยพันธุ์แท้ โดยเฉพาะผู้ที่มีสภาวะจิตใกล้ชิดป่า กินนอนในป่าได้ แบกสัมภาระอาหารด้วยตัวเองได้ และช่วยเหลือตัวเองได้ในยามคับขัน ซึ่งได้ส่งข่าวกันแล้วภายใน ต้องขออภัยพี่น้องที่ไม่สามรถเปิดกว้างได้


 


ธรรมยาตราแห่งชีวิต รอบนี้พี่หยอยขอยืนยันจากพี่น้องเป็นการภายใน ก่อนวันที่ ๒๐ กพ.นะจ๊ะ แล้วพบกันใหม่จ้า




ความเห็น

แค่นึกป้าก็เหนื่อยแทนแล้ว คนอะไรทำไมเก่งอย่างนี้หนอ

เอ้า เอาเข้าไป ฟิตร่างกายและจิตใจให้เต็มที่นะคะ ขอส่งกำลังใจให้ทุกคนที่จะไปละกัน

จะคอยไปเที่ยวด้วยที่หน้าจอนะคะ

Laughingป้าอ้อย

เหนื่อยหรือกลัวจ๊ะ ที่รัก ให้โอกาสฝึกตน สูงสุดคือ ขัดเกลาสภาวะจิตให้ตนให้ไกลห่างวัตถุนิยม  ขอบคุณในกำลังใจ

เหนื่อยหรือกลัว???

อืมมมม เป็นคำถามที่ดี...คำตอบน่าจะไม่ใช่ความกลัว น่าจะเป็นความไม่ชอบเนื่องจากไม่ต้องรสนิยมมากกว่า เหมือนกับการขี่จักรยานเมาเท่นไบค์หรือพายเรือคายัค ไม่ได้กลัวแต่ไม่ต้องรสนิยมเจ้าค่ะ

ถ้าต้องเลือกกิจกรรม...ขัดเกลาสภาวะจิตให้ตนให้ไกลห่างวัตถุนิยม.. ป้าขอเลือกเข้าปฎิบัติธรรม ณ.สถานที่สัปปายะดีกว่าจ้า

เรื่องเดินป่านี่ มีคนทำแทนค่ะ เป็นอีตาลุงที่เค้าถนัดค่ะ แกฝึกมาตั้งแต่วัยรุ่นที่โรงเรียนเตรียมทหารของแกโน่นแน่ะ แต่ตอนนี้สังขารแกไม่ให้แล้วค้า

Laughingป้าอ้อย

เข้าใจอยู่จ้า และมั่นใจในความเป็นป้าโน เหลือเกิน


พี่หยอยชอบแบบที่ต้องใช้เบี้ยน้อยหอยน้อยจ้า สบายตัวไป ฮิๆๆๆ

คุณหยอย...ถ้าไม่มีวาสนานี่ไม่ได้ขึ้นถึงเขาเจ็ดยอดหรอก  สวยจัง... 

มีส่วนค่ะ แต่ลิขิตตัวเองแล้วครึ่งหนึ่ง จ้าย่าตอน

พี่หยอยสุดยอดๆๆ...ป้าต่ายแค่ไปถางหญ้าที่บ้าน...3 วันไข้ขึ้นเลย...ถ้าให้เดินป่าแบบนี้คงต้องฟิตร่างกายเป็นปีแน่ๆ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ใจมาก่อนมากกว่านะคะ ป้าต่าย พลังภายใน ใจตั้งมั่น ประมาณนั้น


ร่างกายสมบูรณ์ แข็งแรง ตั้งแต่เดินป่า เชื่อม้ายไม่มีปัญหาสุขภาพเลยจ้า

หน้า