ไปวัดไทย-ลาว-เขมรกันเถอะ (เมื่อป้าแมวชวนถักหมวกถวายพระ)

วันนี้ไปถวายหมวกมาค่ะ พาไปชมวัดเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่

ไปถวายสังฆทานมาค่ะ พร้อมน้ำยาล้างจาน "ส้มมือ" ที่ทำเอง อยู่ในถุงมองไม่เห็น มีขนมครก ,วุ้นฝอยทอง. สตอเบอร์รี่, และแตงกวาเอาไปตำแตงถวายเพล

******

ถวายเสร็จ หลวงพ่อก็ใส่เลย กลัวโดนแย่ง ฮ่าๆๆ เป็นวัดเล็กๆค่ะ ไม่ใหญ่โตหรูหราอะไรมากมาย ชอบมาที่นี่เพราะไกล้บ้านดี

*****

พระที่นี่จะนั่งโต๊ะทานอาหารค่ะ เพราะไม่มีพื้นที่นั่งฉันเหมือนวัดที่เมืองไทยทั่วไป และอากาศหนาวเย็นตลอดทั้งปี

***********

วันนี้ มีคนมาแค่นี้เองค่ะ พี่ผู้ชายคนนี้มาไกลค่ะ จากมลรัฐอะลาสก้า เป็นคน จว. สกลนนคร แกเพิ่งกลับมาจากเมืองไทย หิ้วข้าวเม่ามาขายด้วย ฟิ้วววว

**********

วัดจะเป็นโบสถ์เก่าของคริสเตียนค่ะ เคยเป็นโบสถ์เก่าฝรั่งมาก่อน แล้วเก่ามาก ซ่อมแซมเยอะ ก็เลยซื้อต่อมาสร้างเป็นวัดไทย - เขมร แต่หลวงพ่อ พูดลาว เพราะหลวงพ่อเป็นคนจาก จว. มหาสารคาม อิอิ บ้านไผน้อ..

*******

กล้วยที่ปลูกในบริเวณวัด (นึกถึงป้าเล็ก)

********

ผักกาด วาซาบิ ที่ปลูกข้างๆวัด มีแมลงเจาะใบ แต่ก็ยังพอดูได้

*******

ต้นมะกรูดที่ข้างรั้ว หลวงพ่อปลูกมานานหลายปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ก่อนอ๊อดจะมาอเมริกาซะอีก สูงท่วมหัวเลย กำลังแตกใบ

*****************************

ผลพลอยได้ จากการที่ป้าแมวชวนถักหมวก อันนี้ให้หลานสาว

อันนี้ ให้ตัวเอง

*****

ใส่ซะเลย ไว้ใส่พาน้องหมาไปเดินเล่น

*********

อันนี้ หมวกไอ้โม่ง ไว้ใส่ทำสวน อากาศหนาวๆ ใส่ปิดหู อุ่นดี

***********

อันนี้ ของเก่า จากบล๊อกที่แล้ว ใส่แล้วดูตลกมากเลย เอาไว้ไปฝากหลาน 10 ขวบ ใส่ละกัน ฮ่าๆๆ

**********

และผ้าพันคอ จาก "ไหมเยื่อไผ่" แพงหูฉีก แต่นิ่มมากๆ ซักไม่ได้ค่ะ เปื่อยลุ่ยไปเลย ตอนนี้ผ้าพันคอผืนนี้ ดูไม่จืดเลย เพราะหลงเอาไปซัก แง้ ๆ ๆ ๆ

*********

ขอขอบคุณ ป้าแมว ที่เป็นผู้ชักนำ และจุดประกายสิ่งนี้ขึ้นมา และขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ที่เป็นสื่อกลางให้พวกเรามาเจอกัน และรวมตัวกันทำในสิ่งที่ดีเพื่อสังคม

******

ลากันด้วย "เจ้าชายผู้เลอโฉม"

ขอให้มีความสุขสุดสัปดาห์กันทุกคนจ้า

*****