พาไปดูสวนป่าเล็ก ๆ ของไร่ธนนันท์

วันนี้ไปดูสวนป่ากันค่ะ....มีที่มรดกอีก 1 แปลงที่ยังไม่ได้เอามาอวด ไม่ได้ไปดูประมาณ 7-8 ปีแล้ว  ไปครั้งสุดท้ายจำได้ว่าไปตัดไม้ไผ่มาซ่อมกระชังปลา ยังพอมีที่ว่างเดินได้สบาย ๆ แต่มาปีนี้ไปดูมา 2 ครั้งแล้ว เป็นป่าเล็ก ๆ ไปแล้วค่ะ....ลูกไม้ปลิวไปตกตรงไหนก็เป็นต้นขึ้นมา เราก็รอเวลาให้โตค่อยไปเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ไปต้องปลูก ไม่ต้องดูแล รอ...เวลาอย่างเดียว....บล็อกนี้เอามาฝากน้องอาร์มโดยเฉพาะ เพราะน้องอาร์มบอกว่าจะกลับไปอยู่บ้านแล้ว ไปทำเกษตรที่บ้าน และอยากปลูกป่า พี่นันก็เลยสนับสนุนเต็มที่ ต้องบุกป่าฝ่าดง ไปถ่ายรูปมาให้น้องอาร์มดูสวนป่าพี่นัน....7-8 ปี เพิ่งไปเป็นครั้งที่ 2  งานนี้เพื่อน้องอาร์มโดยเฉพาะ ขอเบิกค่ายาด้วย ขาลายเลย เพราะนุ่งขาสั้นเข้าป่า คันไปหมด...อิอิ จะเป็นลมด้วย เช้ามามัวทำงานที่โรงเห็ด กินกาแฟถ้วยเดียว ออกไปสวนเลย  สี่โมงจะเป็นลม เดินตากแดดด้วย เพื่อน้องอาร์ม พี่นัน...จัดให้  อ้อ!...ส่งข่าวหาลุงโรสด้วยค่ะ ต้นหมี่ก็อยู่สวนนี้ หลายต้น...เดือนเมษาจะมาเก็บเมล็ดให้ค่ะ.... 

ถนนเข้าสวนป่า แยกจากถนนใหญ่เข้าไปไม่น่าจะเกิน 100 เมตร ฝั่งซ้ายมือเป็นป่าชุมชนผืนใหญ่ ฝั่งขวามือสวนป่าธนนันท์ มี 8 ไร่ ตรงนี้เป็นแปลงสวนป่าเดี่ยว ๆ สมัยก่อนไม้ยังไม่เยอะ ปลูกมัน ปลูกหม่อนเลี้ยงไหม ปลูกปอและยาจิ๊ดด้วย แต่เดี๋ยวนี้ปลูกอะไรไม่ได้ มีมันปลูกไว้ที่ว่าง ๆ ที่เหลือประมาณ 1 ไร่ ยังไม่งาม ไม่ได้ดึงดูว่ามีหัวหรือเปล่า...เป็นต้นไม้ใหญ่ปกคลุมไปหมด ป่าชุมชนนี้เป็นป่าที่มีเห็ดธรรมชาติเกิดขึ้นเยอะเวลาหน้าฝน เป็นป่าเงินป่าทองของชาวหมู่บ้านรอบ ๆ ป่า ประมาณเกือบ 3000 ไร่ 

ด้านนี้ป่าชุมชน 

ฝั่งนี้ของไร่ธนนันท์...ไม่รู้เขาเรียกไร่ หรือสวน เพราะภาษาอีสาน เรียก "ไฮ่"  พอดีธนนันท์เป็นลาว...พอกะเทิน อิอิ

ต้นไม้พวกนี้ไม่ต้องปลูกนะคะ ปลิวมาตก ตกที่ไหนก็ขึ้นที่นั่น ต้นชาด ต้นกุง รัง จิก เต็ง แดง  จะเป็นป่าโปร่ง

กลุ่มนี้สวยงามมาก เมื่อ 7 ปีที่แล้วไปดู ยังไม่มีหรอกค่ะ ดินที่มุมซ้ายคือขอบบ่อที่โครงการอีสานเขียวมาขุดให้  ตั้งแต่ขุดมา เกือบ ๆ จะยี่สิบปีแล้ว ไม่เคยมีน้ำเลยค่ะ  ธนนันท์ข้องใจมาก ทำไมขุดบ่อ บนที่สูง "ที่โนน ๆ"   แล้วข้างล่างต่ำ ๆ ทำไมไม่ขุดคะ ชาวบ้านอยากได้น้ำ ให้ขุด แต่ขุดแล้ว ไม่มีน้ำ เสียพื้นที่ดินไปตั้งเท่าไหร่ ทำอะไรไม่ได้เลย เปลืองงบแท้ ๆ เอ๋า...ตายล่ะ บ่นอย่างนี้จะมีผลอะไรมั๊ยเนี่ย...

ไม่ได้น้ำ...ได้ต้นไม้มาแทน ลูกไม้ปลิวไปตกในบ่อ กลายเป็นป่าเลยค่ะ บ่อใหญ่ค่ะ เกือบ 2 งาน 

ขนาดต้นยังเล็ก ยังแน่นซะขนาดนี้ น้องชายมาตัดแต่ง เอาไปเผาถ่านขายค่ะ 

 ซ้ายต้นแดง ขวาต้นพยอม  มีคนมาวน ๆ เวียน ๆ อยากได้ต้นพยอม ให้หลายตังค์ ย่าให้ขายแบ่งเองกันแต่ลูก ๆ ไม่ยอมขาย 

ต้นแดงมีเยอะ ตัดขายไปหลายต้น ได้ราคาดี เป็นไม้เนื้อแข็ง นิยมเอาไปทำบันไดกับทำเสาค่ะ 

วันนี้ไปดูพรรคพวกกันไถที่ด้วย เดี๋ยวต้องให้ไปไถที่แปลงใหม่ คนนี้เป็นช่างประจำตระกูลอีกหนึ่งคน แต่มาเป็นไอ้หนุ่มรถไถ 2 ปีแล้ว เป็นช่างไม่รวย เป็นไอ้หนุ่มรถไถ เท่กว่ากันเยอะเลย....เป็นคนขยัน หาเงินเก่ง...

จะไถที่ต้องจองคิว เพราะหน้าแล้ง คิวยาว ทำงานดี พูดง่าย ใคร ๆ ก็ชอบ...

เขาพาไปดูหลักเขต   มี 7 ไร่  ธนนันท์เดินได้นิดหน่อยก็ถอย...ทั้งแดด ทั้งทรายหนาตึ๊บ เดินไม่ไหว เป็นเกษตรกรชอบสั่ง ๆๆๆๆๆๆๆ ขอหลบแดดก่อนแล้วกัน กลัวตัวดำ...ไม่ชอบ...ดำ

อยู่ติดป่าชุมชน ป่าเห็ด อยู่คนละฟากถนน กับแปลงแรก แต่เป็นฝั่งตรงข้ามถนนกัน เข้ามาประมาณ 100 เมตร แต่แยกเข้าป่าชุมชน ทางคดเคี้ยว เลี้ยวลดเหมือน....ใจ...ธนนันท์...เลย..อิอิ 

เขาจะขายก็ตัดไม้ออกหมดเลยค่ะ ไม่เหลือสักต้น ต้นเล็กต้นน้อย เกลี้ยง แต่ตอยังอยู่ คาดว่าไม่น่าจะเกิน 5 ปี คงขึ้นหนาเหมือนเดิม ตอนนี้ก็ปลูกมันไปก่อนล่ะกัน เพราะมีลำอยู่แล้ว ไม่ต้องซื้อ เดือนเมษาก็กู้มัน แปลงที่เจาะบาดาล โชคดี ตรงที่ ที่ 3 แปลง อยู่ไม่ห่างกัน รัศมีไม่น่าจะเกิน 2  ตร.กม. คนละหมู่บ้าน แต่ติดเขตกัน.... 

ถนนนี่ก็อยู่ในเขต ติดต้นไม้เลย แปลงที่เห็น ก็เป็นพี่ในตลาดมาซื้อ ปลูกยางพารา 

ลงทุนเจาะบาดาล ดึงน้ำมารดต้นยาง  ปล่อยน้ำหยด

ก่อปูนครอบอย่างดี...กันอะไรก็ไม่รู้....จะกันได้หรือเปล่า...ทุบทีเดียวก็แตก  ธนนันท์ยังคิดไม่ตก ถ้าของตัวเองจะทำยังไง จะกันวิธีไหน....มันไม่เกินความสามารถของคนที่จ้องจะเอา.... 

แถมด้วยตอนเช้าวันศุกร์ ไปหาลูกยางนาให้น้องอาร์ม มันเปลี่ยวและวังเวงมาก น้องอาร์มเอ้ย.....หาเรื่องจริง ๆ ปลูกยางนา หาเรื่องยุ่งให้ตัวเอง ปลูกอย่างอื่นดีกว่านะ เป็นป่าเหมือนกัน ใช้ประโยชน์ได้ด้วย เดี๋ยวพี่นันจัดให้.....จอดรถเครื่องแล้ว เดินก้ม ๆ หาลูกยางนา หาตั้งนานไม่เจอ เจอแต่ศาลพระภูมิ ยกมือไหว้....ปอด ๆ ก็เลยโทรหา....เอาเสียงเป็นเพื่อน อิอิ ขอบพระคุณค่ะ

ยังไม่แก่ เดือนเมษา ลุงที่มาเลี้ยงวัวบอกไว้จะเก็บไว้ให้ ค่อยไปเอา....

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง....ขอบคุณเพื่อน ๆ สมาชิกทุกท่าน...ที่มาเป็นเพื่อนกัน...