ข้อคิดจากสัตว์มีพิษ
เมื่อตอนเช้าวันพุธ ตื่นขึ้นมาก็พบกับอาการนิ้วกลางมือขวาบวมเป่ง ตอนนั้นคิดอยู่ 2 อย่างที่ทำให้เป็นแบบนี้ อย่างแรกคือนอนละเมอ เอามือไปชกข้างหัวนอน เพราะเคยนิ้วส้นมาก่อนตอนตื่นนอน แต่ครั้งนี้ไม่เจ็บเหมือนลักษณะนิ้วส้นเลยตัดอาการนี้ออกไป
อย่างที่สองคิดว่าโดนตะขาบกัด เพราะเมื่อคืนวันจันทร์ต้องสะดุ้งตื่นตอนประมาณตี 1 เมื่อตะขาบมาไต่ที่ขา จำใจต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อน ถ่ายภาพเก็บไว้ กว่าจะหลับได้ก็ใจฝ่อ ๆ ไปเหมือนกัน
สรุปก็คือ ตอนวันพุธก็ไม่ได้ไปหาหมอคิดว่าไม่เป็นอะัไรมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกัด ลักษณะอาการคือนิ้วกลางบวมเป่ง มีรอยกัดอยู่ 4 รอย คล้าย ๆ รอยเขี้ยวอะไรสักอย่าง งับนิ้วผม เพื่อน ๆ พี่ที่ทำงานก็บอกให้ไปหาหมอ แต่ก็ไม่ยอมไป จนเลยมาถึงวันพฤหัสบดี อาการนิ้วก็ยังบวมเป่งอยู่ งอนิ้วไม่ค่อยได้แต่ไม่มีอาการปวดเลย จึงตัดสินใจไปหาหมอที่โรงพยาบาล
หมอวินิจฉัยว่า น่าจะเป็นอาการของรอยกัด เหมือนกับเขี้ยวงู แต่ก็สรุปได้ไม่ชัดเจนอาจจะเป็นนงูกัดแต่ไม่มีพิษ เพราะลักษณะอาการที่ปล่อยไว้ก็ผ่านมาเป็นวันที่สอง ถ้าเป็นงูที่มีพิษร้ายแรง ก็น่าจะแสดงอาการตั้งแต่คืนแรกไม่เกิน 6 ชั่วโมง แต่คืนก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมา ก็เข้านอนประมาณตี 1 ก็ไม่มีอาการใดจะบ่งชี้ว่าถูกสัตว์มีพิษกัด แต่เพื่อความไม่ประมาท ก็ให้ผมไปเจาะเลือดเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นพิษงูหรือไม่ ผลปรากฎว่าเมื่อไปเจาะเลือดพิสูจน์ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติแต่อย่างใด สุดท้ายก็ได้ยาปฏิชีวนะมากินแก้อาการบวม
ทีนี้ข้ามเรื่องนิ้วมือไป มาเรื่องสัตว์มีพิษที่รุนแรงจริง ๆ เมื่อวานตอนเย็นเลิกงานผมก็ไปสวนอีก
ก็นำมะละกอพี่เพาะไว้ไปปลูกเพิ่มที่สวน ระหว่างกำลังนั่ง ๆ ปลูกใกล้ ๆ ต้นมะนาวที่ปลูกในยางรถยนต์ ก็เหลือบไปเห็นตัวดำ ๆ นอนขดอยู่ใต้ต้นมะนาว วินาทีนั้น ใจผมไปอยู่ตาตุ่มเลย สะดุ้งโหยงออกมา
ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวพักใหญ่ ๆ เมื่อมายืนเพ่ิงพิจารณาดูดี ๆ ก็เห็นแมลงวันกำลังตอมอยู่้ที่ตัวนั้น นั่นก็คืองูเห่านั่นเอง มันตายแล้ว นอนตายใต้ต้นมะนาว ถ้ามีใครมาเห็นผมตอนนี้ก็คงจะขำที่ผมยืนหน้าซีดอยู่ เลยถอยออกจากตรงนั้นเดินไปหาตาที่อยู่สวนข้าง ๆ ก็ได้ความว่า แกเดินเข้ามาในสวนผมแล้วก็มาเจองูเห่าแผ่แม่เบี้ยขวางอยู่ตรงหน้าแล้วก็เลื้อยหนีไป แกก็ตะโกนให้ตาอีกคนนึงซึ่งอยุ่สวนติดกันเอาไม้ไผ่มาตี ตีตายก็เอามาให้เป็นปุ๋ยต้นมะนาวว่างั้น 555+ เล่นเอาผมใจไม่ดีอยู่เป็นนานสองนาน แต่ก็ขอบคุณตาไปที่ช่วยตีให้
สุดท้ายเลยได้ข้อคิดว่าเวลาจะเข้าที่รก ๆ ก็ให้อยู่ในความไม่ประมาท หรือมีอาการแบบที่ผมเป็นก็อย่าปล่อยไว้รีับไปหาหมอ เพราะอาจเจอสัตว์มีพิษทำร้ายไม่รู้ตัว แต่ยอมรับเลยนะครับว่าใจหายจริง ๆ เจอกรณีสัตว์มีพิษติด ๆ กันภายในระยะเวลา 5 วันนี้แบบนี้
- บล็อกของ yutpor
- อ่าน 9792 ครั้ง
ความเห็น
yutpor
4 มีนาคม, 2012 - 08:21
Permalink
Re: ข้อคิดจากสัตว์มีพิษ
ผมไม่รู้เป็นอย่างไร เจอแต่ตะขาบ นี่เป็นครั้งที่ 4 ที่ตะขาบมาถึงตัวผมในเวลานอน
สองครั้งแรกเป็นตะขาบตัวเล็กยาวประมาณ 2 - 3 เซนติเมตร เข้าถึงข้างในกางเกงนอนขายาวผม ตอนแรกคิดว่าจิ้งจก ตื่นขึ้นมาเปิดไฟ สะบัด ๆ ขากางเกง หล่นตุบลงมาเป็นตะขาบ ตกใจเลยครับ
ครั้งที่ 3 นี่ตอนไปทำงานอยู่นครศรีธรรมราช พักห้องเช่า ครั้งนี้โดนกัดที่ขาเลย ปวดมาก โทรหาแม่กลางดึกเลย ว่าต้องไปโรงพยาบาลหรือเปล่า 555+ คนไม่เคยโดนกัด สุดท้ายก็ออกไปหายาหม่องที่ เซเว่นฯ มาทา ครั้งนั้นที่โดนกัด ตัวใหญ่กว่ารูปที่โพสต์นิดนึง ก็ได้แต่หวังว่าตะขาบอย่ามากวนผมเวลานอนอีกเลย........
หน้า