ชีวิตของข้าฯ..ลั้นลา.ลั้นลา..อิอิอิ..
ร้อยละ80ถ้าผมบอกคนอื่นๆว่าผมเล่นแบดมินตันเริ่มสามทุ่มครึ่ง..และเลิกเล่นประมาณ เที่ยงคืนถึงตีหนึ่ง..อาทิตย์หนึ่งเล่นสามวัน.จันทร์..พุธ..ศุกร์..แต่ละคนทำหน้าสงสัย..ไปตีแบดจริงเหรอ..ทำไมดึกจัง..ไปอย่างอื่นมากกว่ามั่ง..เล่นอะไรดึกขนาดนั้น..มีคนเล่นด้วยเหรอ.ฯลฯ..ทั้งนี้รวมผู้ปกครองผมด้วยบ่นจนไม่อยากบ่น..สงสัยเล่นเอาโล่ห์ (ว่าไปโน่น.)..ชีวิตคนเรามันก็ต้องมีกีฬาที่ชอบ..ผมชอบเล่นแบด..เวลา..สถานที่..เพือน..ร่างกาย..ค่าใช่จ่าย..ทุกอย่างอาจจะไม่ลงตัวแต่เป็นกีฬาที่ไม่ไปปะทะกับใครได้เหงื่อ..เล่นแล้วสนุก..เจ็บป่วยก็หายไว..อีกอย่างสนามที่ผมเล่นเป็นสนามส่วนตัวของเพือน..จึงละเลงกันเต็มที่ไปเลย..ถอดเสื้อ..ร้องโวยวาย..พูดจาคำไม่สุภาพ..หรือจะแก้ผ้าเล่นก็ได้ไม่มีใครว่า..อิอิอิ...มีความสุขครับ..
เจ้าของสนาม..ในการเล่นไม่มี..ฐานะ..ความรวย..ความหล่อ..หรือระดับความรู้ที่เรียนจบมา..เป็นอุปสรรคในการเล่น..เพราะทุกคนใช้กติกาเดียวกัน..เจ้าของสนามก็มีสิทธิ์โดนบ่น(หรือเตะ)ได้เหมือนกันในกรณีฝีมือตก..ให้มันรู้ซะมั่งไผเป็นไผ..
ผลดีที่เห็นชัดเจน..ในการเล่นแบดเป็นประจำคือ..ควบคุมน้ำหนักได้..เคลื่อนไหวร่างกายได้สะดวก..เสื้อผ้าใส่ตัวเดิมได้นาน..ผมเองยังสามารถใส่กางเกงสมัยเรียนอยู่ปีสองได้..และเพือนๆจำง่าย..เนื่องจากไม่อ้วนหรือลงพุง..มีกลุ่มเพือนคอเดียวกันทำให้ไม่เหงา..อารมณ์ดีเพราะได้คลายเครียดจากการเล่น..ที่เปลี่ยนไปก็มีแต่ความแก่ที่เพิ่มขึ้นทุกๆปี..
ในแต่ละวันของหนึ่งปี..ความสุขความทุกข์ของคนเรา..เข้ามาข้องเกี่ยวกับชีวิตตลอดเวลา..บางครั้งผมเองก็มึนไปกับความทุกข์ที่ประเดประดังเข้ามา..โชคดีอย่างหนึ่งนั้นคือผมมองโลกในดี..มองให้สนุกสนาน.(บางทีก็เต็มกลืน)..ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าถ้ามองในแง่ดีชีวิตก็จะมีทุกข์น้อยลง..พ่อผมสอนโดยการกระทำนั่นคือการ."ทำใจ.และยอมรับ"..อาจจะถูกมองว่าเสียศักดิ์ศรี..บ้าๆบอๆ..แต่ถ้าคนอื่นไม่เดือนร้อน..เรารับได้..ก็น่าจะพอ.."จงมีชีวิตอย่างมีความสุขทุกวัน..แม้จะเป็นความสุขในช่วงสุดท้ายของวันก็ตาม".."ถ้าชีวิตมีแต่เคร่งเครียดและจริงจังในแต่ละวัน..ไม่ประสาทกิน..มีชีวิตก็ไม่ความหมาย"..คติชาวนาผู้จบป.2..
อิอิอิ..คนอารมณ์ดี..มักมีสาวๆอยากเข้าใกล้เป็นเรื่องปกติธรรมดานะครับ..ไม่จำเป็นต้องหล่อ..อารมณ์ดีใครๆก็อยากคุยด้วย..แหะๆๆ..(ท่านวรพจน์ไม่ต้องอิจฉานะท่าน)..
ส่วนคนนี้เหรอครับ..ไม่เพียงแต่อยากคุยด้วย..ทั้งเข้ามาใกล้..และเป็นผู้ใกล้ชิดอีกตำแหน่งครับ..ฮ่าๆๆๆๆๆๆฮิ้ววววววววว...
เจ้าของอารมณ์ดี..ต้นมะยมที่บ้านก็อารมณ์ดีเหมือนกัน..ปีนี้ไม่รู้เป็นไงดกมากจนกิ่งหัก..ใครๆที่ชอบมะยมเปี้ยวต้นนี้เลยครับ..ผมได้แต่ชื่นชมไม่ไหวแค่ชิมก็เข็ดฟันแล้วครับ..ดกได้ใจป๋าจริงๆ..
แจกเอาฮาครับ..ใครอยากได้เมล็ดต้นคูณและเมล็ดต้นแคขาวไปปลูกเป็นที่ระลึก..แจ้งความประสงค์หลังไมค์..ไม่ต้องเกรงใจเอาไปปลูกเลยครับ..อยากแจก..ผมนะส่งช้าแต่ได้แน่นอนครับ..
- บล็อกของ นายลำใย ศรีษะแก้ว
- อ่าน 7690 ครั้ง
ความเห็น
อ แอ๋ว
9 มีนาคม, 2012 - 15:01
Permalink
Re: ชีวิตของข้าฯ..ลั้นลา.ลั้นลา..อิอิอิ..
ดูแล้วมีความสุขจริงๆ ด้วย ว้าแต่มะยม เป็นเพื่อลาหรือเปล่าค่ะ น่าสงสารต้นจังเลย ลูกดกเหลือเกิน
ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน
pramote tungprue
9 มีนาคม, 2012 - 15:40
Permalink
Re: ชีวิตของข้าฯ..ลั้นลา.ลั้นลา..อิอิอิ..
ขึ้นไปหนองคายบ้านแฟนเมื่อไรอยากแวะหาคุณลำไยที่อุบลฯ ครับ
:cheer3: :cheer3: :cheer3:
เดินตามความฝันของตัวเอง
papen
9 มีนาคม, 2012 - 19:44
Permalink
Re: ชีวิตของข้าฯ..ลั้นลา.ลั้นลา..อิอิอิ..
:happy: :happy: เห็นแล้วทั้งมีความสุขและสนุกสนานไปด้วยคะ
jo korakod
9 มีนาคม, 2012 - 22:33
Permalink
Re: ชีวิตของข้าฯ..ลั้นลา.ลั้นลา..อิอิอิ..
บัก สำ ใย ไอ ไอ ไอ ไอ
เจ้ คิด ถึง อึ๋ง อึ๋ง อึ๋ง
ซำบายดีบ่อ...
:admire2:
ทำไมไม่ใส่ยกทรงกันอ่ะ อ๊าคคคคคคคคคคคค
facebook https://www.facebook.com/ninkmax
maw_tot
9 มีนาคม, 2012 - 21:57
Permalink
Re: ชีวิตของข้าฯ..ลั้นลา.ลั้นลา..อิอิอิ..
ออกกำลังกายดีค่ะ...สุขภาพแข็งแรงค่ะ
ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม
หน้า