เขาเจ็ดยอด วันแรก...

ทริปนี้ ยาวจริงๆ แต่ดูกี่ทีก็มีความสุข บางคนในชีวิตมีช่วงเวลาดีแบบนี้ ผ่านมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่บางคนไม่เคยสัมผัสช่วงเวลาดีๆ แบบนี้เลย  มีคนๆ นึงที่มีโอกาสได้ไปเขาเจ็ดยอด กล่าวไว้ว่า

"...... คุณเชื่อไหมว่าที่นี่ ขอบฟ้าอยู่ตรงที่สุดใจเราพอดี ......"

เรื่องมันยาว ต้องชมต่อ :embarrassed:

 ผมก็ซึ้งในน้ำใจพี่เสิน ที่มาให้กำลังใจ และพลังงาน(อ่าหาร) กับ สมช.เจ็ดยอดถึงที่ ด้วยอารมณ์รื่นรมณ์ของพี่เสินแกล้งเขียนบล็อกว่าอาหารที่เตรียมไว้จะทำยังไง ที่ไหนได้ขับรถจากปัตตานีมาส่งให้เลยแถมไปส่งถึงน้ำตกด้วย นี่คือน้ำใจที่เปี่ยมล้นของพี่ชายที่แสนดีนามว่า "เสิน"

ประทับใจกับทุกๆ บล็อกในทริปนี้ค่ะ

รับรู้ถึงความเหนื่อยยาก ข้าวของที่เตรียมไปขึ้นเขาก็เยอะ

ลำพังพาตัวเองขึ้นไปยังยากลำบาก นี่ต้องแบกสัมภาระไปเยอะแยะเลย

เพื่อความอยู่รอด ชื่นชมพี่หยอยที่จัดกิจกรรมดีๆ อยู่บ่อยครั้ง

แต่จ๋าประทับใจกิจกรรมในครั้งนี้มากที่สุดค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้ไปร่วมเดินป่าด้วย

เพราะโดยส่วนตัวกลัวทากชนิดที่เรียกได้ว่าถึงขั้นช็อคตายได้เลยค่ะ

ชื่นชมทุกคนในทริปนี้มากๆ ค่ะ

เห็นใจป้าหยอยมาก ๆ จัดทริปแต่ละครั้งคงเหนื่อยใจมากกว่ากายแน่เลย แต่ป้าหยอยถอยไม่เป็นอยู่แล้ว สู้ สู้