ไปฉลองศาลาพักร้อนบ้านย่าวรรณ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

บ่าย3กว่าๆ  พี่วิโทรมา

ฮัลโหล  ป้าเล็ก    เหนื่อยจัง  ไม่มีแรงเก็บของ

มาเลยพี่วิ  มากินยาโด๊ป  รับรอง แรงมาเลยล่ะ

..................................

ณ.ศาลาพักร้อน  บ้านย่าวรรณ

ตอนแรกพี่วิ  มาถึงบ้านป้าเล็กก่อนค่ะ  คุยกันสักพัก  โอ้..ย..ไม่มันเลย  คิดถึงย่าวรรณ   ไปดีกว่า  ไปบ้านย่าวรรณกันเลย  พี่วิ  โทรหาย่าวรรณ   จะกินส้มตำ 

 

ฟักข้าวดองน้ำผึ้ง

พี่วิมาถึงบ้านก็ลองกิน  ตอนแรกก็เอาลิ้นแตะๆน้ำก่อน  ก็บอกว่า  หวานๆ  เหมือนผลไม้แช่อิ่ม   นานโขอยู่ค่อยกล้ากินเนื้อ   ก็กินได้ค่ะ  เอาไปบ้านย่าวรรณด้วย  แต่ย่าวรรณไม่กล้ากิน  เพราะขานั้นไม่ถูกกับแอลกอฮอ   ที่จริง  ส่วนผสมที่เป็นเหล้าขาว   น้อยมากค่ะ   ไม่เมา  รับรองได้

ศาลามุงหลังคาสีเจ็บจริงๆ

พี่วิขึ้นนั่งก่อนเพื่อนเลย  แต่ว่า  พื้นศาลา  ยังไม่ตอกตะปูยึดเลยค่ะ  กลัวไม้กระดานหนีบก้น  ก็เลยหาเสื่อมาปู 

  ฝ่ายย่าวรรณก็ตำส้มตำ  รวดเร็วทันใจ  แกงหน่อไม้  หม้อใหญ่  ตักมาพร้อม  ลูกชิ้น  กับข้าวเม่า  พี่วิซื้อมา   ป้าเล็กเอาไปแต่ยาโด๊ป  กับถังน้ำแข็งส่วนตัว กินกันไป  โม้กันไป  จนเกือบ6โมง

แกงหน่อไม้

หน่อไม้จากสวนไผ่สดๆ  อร่อยมากกกกก

ส้มตำจานใหญ่  เหมือนเดิม  ซัดเต็มที่

ได้หน่อไม้กลับบ้านอีกค่ะ  เอามาต้มจืด   รสหวานค่ะ  ไผ่เลี้ยง บ้านย่าวรรณ  รสชาติดีมาก

 

 

 

ขอให้มีความสุขทุกๆคน

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ความเห็น

อาหารน่ากินมาก

ความกว้างศาลาในภาพประมาณสองเมตรหรือเปล่าครับ

ประมาณนั้นค่ะ  เดี๋ยววันหลังวัดให้ดูนะเอ้(หาเรื่องไป)   แต่เหมาะมาก  นั่งล้อมวงกินข้าว 5-6คน

อือฮื้อ ทำไงจะได้ไปนั่งร่วมวงด้วยเนี่ย ศาลาน่านั่งมากเลยป้าเล็ก คิดถึงทุกคนค่ะ

คิดถึงกัน  ก็ไปหากันเลย   มันใกล้ๆ  ไม่ต้องเตรียมอะไร  ป้าเล็กเปลี่ยนกางเกงตัวเดียว  ก็ขับรถไปเลย   ทิ้งผักกระถางไว้ก่อน   ค่อยกลับมาทำต่อ  พี่วิว่า  ไม่ครบ3คุยไม่หนุก  ไปถึงก็นั่งเลย   แฟนย่าวรรณกลับมา  ถ่ายรูปให้

ศาลาน่ารักดี กับแกล้มก็น่าอร่อยค่ะ :uhuhuh:

..ค้นหาสิ่งที่ใจต้องการให้พบ แล้วใช้มันเป้นเครื่องนำทางแห่งชีวิต..

ศาลาหลังนี้  แฟนย่าวรรณ  ทำเองค่ะ  ป้าเล็กก็ชอบจัง  ส่วนเรื่องกับแกล้ม  ไม่ต้องห่วง  3คนนี้  กินง่ายๆ  ชอบแนวนี้  ไม่ต้องใช้ตังค์  เห็นพี่วิ  ซื้อลูกชิ้น 40 บาท  ไปถึง  โอ้..มันคาว  ป้าเล็กเอาไปทอดเถอะ   ก็ทอดค่ะ  เดินไปเก็บผักกะถิน  แฟนย่าวรรณ  ซื้อ  ปลาแห้งมา  ก็ทอดเอามากินกัน  ป้าเล็กนี่แหละ  กินมากกว่าเพื่อน

สาว ...สาว.. สาว .. 


..หนุกหนานกันหย่าย เลย


อะไรที่ไหน อันความงาม มีอยู่ตาม หมู่ซากผี อันความดี อยู่ที่ละ สละยิ่ง ความเป็นพระ อยู่ที่เพียร บวชเรียนจริง นิพพานดิ่ง อยู่ที่ตาย ก่อนตายเอย ฯ

หนุกหนานแบบไม่ต้องมี  พิธีรีตองค่ะ  พี่วิกับป้าเล็ก  ขับรถกันไปคนละคัน  ไปถึงก็หาเรื่องกินค่ะ

หน้า