กำลังใจ ตอนที่ 1

เพราะเป็นคนชอบเขียน...ชอบอ่าน...ชอบลงมือทำ...จึงมีเรื่องราวหลายอย่างที่อยากเขียน..อยากบอก อยากอวด อยากแบ่งปันแชร์ความสุข มีความคิดที่จะเขียนเรื่องราวที่ผ่านมา ที่ได้ทำ ที่ทำให้เรามีวันนี้ มีความสุขในทางเลือก ของเรา ทางที่เป็นของแท้..ยั่งยืน แต่เพราะเวลาและอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปมา ประสาวัยทอง...อิอิ...ทำให้ใจยังไม่นิ่งก็เลยกระโดดไปมาตามแต่ใจตัวเองอยู่ ยังไม่มีโอกาสได้เริ่มเขียนในสิ่งที่ใจอยากเขียนสักที....

วันนี้จะลองเริ่มดูสักที แต่ไม่รู้ว่าจะได้ดั่งใจตัวเองหรือเปล่า...แต่ถ้าไม่เริ่มสักทีคงไปไม่ถึงฝั่ง (ไม่ใช่ไม้ใกล้ฝั่งนะคะ...ยังอีกยาวไกล อิอิ)

อยากให้กำลังใจเพื่อน สมช. ทุกท่านค่ะ ที่ตัดสินใจก้าวข้ามความกลัว...ความไม่มั่นใจ...หันหลังให้กับความศิวิไลซ์ ของเมืองใหญ่ ทิ้งเงินเดือนหลายหมื่น กลับไปบ้าน เริ่มต้นใหม่...ทางเลือกใหม่

ธนนันท์คุยกับเพื่อน สมช.หลายท่านค่ะ ตกมาปี 55 กลับไปเริ่มทำงานอยู่บ้านท้องไร่ ท้องนา หลายคน เริ่มชีวิตเกษตรกร หลังสู้ฟ้า..หน้าสู้...คน

สงสัยเหรอคะ...ทำไมต้องหน้า..สู้..คน ก็คนนี่แหละค่ะ ที่ทำให้ใครต่อใคร ไม่กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเอง อยากกลับไปอยู่บ้าน แต่กลัวคำถามที่ว่า "เรียนมาตั้งเยอะ จะมาทำสวน ทำนา ทำไร่ เหรอ ไม่เสียดายที่เรียนมาเหรอ" หรือ "ถ้าจะมาทำนา ไม่ต้องเรียนจบปริญญาก็ได้" 

ทำไร่ ทำสวน จะได้เงินสักเท่าไหร่กัน...ทิ้งเงินเดือนมาทำสวน โง่หรือเปล่า..

ใครที่กล้ายอมรับ..และเงยหน้าท้าทาย..คำคน..เหล่านี้ได้ ขอปรบมือให้ด้วยความชื่นชมค่ะ ชีวิตของเรา...เราเลือกเองนะคะ...

งานอะไรก็ตามที่เราทำแล้วได้รายได้เข้ามาใช้ในการดำรงชีวิต..ทำให้เรามีความมั่นใจ ทำให้เรามีความสุข มีกำลังใจในมีชีวิตอยู่ เป็นสิ่งที่ดี เราสมควรทำค่ะ

ธนนันท์เองก็ทำงานมาหลายอย่าง มีหลายอาชีพ ที่มีหลายอาชีพไม่ใช่เพราะทำแล้วไม่ประสบความสำเร็จนะคะ...สำเร็จทุกอย่างค่ะ..ดี..และ..ได้..แต่ที่เปลี่ยนอาชีพใหม่อยู่เรื่อย เพราะทำไปนาน ๆ ก็อิ่มตัว อยากลองของใหม่ เริ่มอะไรใหม่ ๆ มีหลายสิ่งที่อยากทำ แต่บางทีเวลา โอกาสไม่อำนวย ถ้ามีโอกาสก็ต้องรีบคว้าค่ะ...ทำงานอย่างละ 5 ปี 10 ปี ก็เบื่อเหมือนกันนะคะ ในโลกนี้มีอีกหลายสิ่ง ที่น่าลอง...อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลงค่ะ

แต่..สำคัญมาก...การที่จะเริ่มทำอะไร เราควรศึกษาหาความรู้ รู้ให้มาก ๆ จะได้พลาดน้อยลง...

มีแหล่งความรู้มากมายให้เราได้..เรียน..รู้..ศึกษา..เสาะแสวงหาก็เจอค่ะ โดยเฉพาะคนที่อยู่ในโลกออนไลน์อย่าง เพื่อน ๆ สมช. มีคุณสมบัติพิเศษกว่ามนุษย์พันธุ์ไหน ๆ ในโลก...ผ่าทะลุมิติได้...อิอิอิ

ณ. ชีวิตปัจจุบันของธนนันท์ ก็ยังทำหลายสิ่งหลายอย่างพร้อมกัน ใน 1 วัน มี 24 ชั่วโมง ธนนันท์ก็ทำสิ่งที่อยากทำ ทำทุกอย่างไม่จำกัด ทำไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พัก หิวก็กิน ง่วงก็หลับ ร้อนก็...อาบน้ำ 55555

ใน 1 วัน เริ่มต้นด้วย ตื่นเช้ามา...เข้าสวนผัก รดน้ำสวนนี้ 1 ชั่วโมง ดูแลหญ้าด้วย รกของกิน ไม่ใช่รกหญ้าค่ะ

ความรก...ไม่จำกัด..ครูบอกว่า ปลูกให้รกเข้าไว้..อยู่ก็กิน..ตาย..ก็.ชั่งหัวมัน

แอบส่งการบ้าน...พี่ดำ...คนหวาน ๆ ข้าวโพดหวานค่ะ กะลังจะได้ลิ้มรสความหวานนนนนนน.....

ผักบุ้งก็ตัดไปกิน...2 รอบแล้ว ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก โด๊ปเข้าไป...

ผักใส่...มะระขี้นก..ใส่แกงอ่อม..แซ่บ...ลูกก็กินกับป่น

บวบ...ดกจริง ๆ

แอบส่งการบ้านเจ๊หนูแหม่มด้วยค่ะ เพิ่งเห็นตอนเย็น ๆ มืด ๆ เลยตื่นเต้น เก็บรูปมาอวดเจ๊...เก๋าได้..ลูก...แล้วนะ..ตัวเอ๊ง!...

สองโมงเช้า...ก็ย้าย...ก้น...ไปทำงานที่ไร่มันต่อค่ะ...ห่างจากบ้าน 13 กม. ไป สองโมงเช้า เลิก เที่ยง

เก๋าทำงานจริง ๆ นะตัวเอง...มีหลักฐาน..ชัด

อีกไม่กี่วันเด็ก ๆ เปิดเทอม..ก็เลยต้องรีบใส่ปุ๋ยหายาโด๊ปให้มัน ต้องทำหญ้าด้วยค่ะ มีเวลาช่วงนี้ต้องใส่ปุ๋ย ขุดหลุมฝังกลบ..ปุ๋ยแพงงงงงงง...ถ้าห่อใส่ถุงพลาสติกได้ก็จะห่อ...กลัวละลายหมดก่อนมันได้กิน ใส่ห่าง ๆ ค่ะ มันยังเพิ่งเริ่มแบเบาะ...ฝนตกให้ทุกวัน โชคดีไป...ชาวสวนมือใหม่..เห่อ..

ให้ปุ๋ยไนโตเจน เร่งการเจริญเติบโตของต้น ใบ ก่อนค่ะ เดือนหน้าก็จะเริ่มให้ปุ๋ยน้ำหมัก สารพัดที่เราหมักเอง จะได้ประหยัดและพืชได้กินทันที บำรุงต้น กิ่ง ก้านใบก่อน

ขอส่งบล็อกก่อนค่ะ...พายุกำลังจะเข้า...ฟ้าสีแดงเลยค่ะ