กินปลา ท่างอย

เขียนโดย rose1000 เมื่อ 8 พฤษภาคม, 2012 - 22:34

หมวดหมู่ของบล็อก:

กินปลาคงไม่มีใครติดใจสงสัย แต่ท่างอยนี่สิ มันท่าไหนกันล่ะหว่า

บรรยากาศยามเย็นที่ท่างอย ถ่ายโดยโทรศัพท์ยายสาย ท่างอยเป็นหมู่บ้านที่อยู่ติดกับอ่างเก็บน้ำลำตะคอง ห่างจากตัวอำเถอปากช่อง ประมาณ 10 กม. ด้วยเหตุที่ติดกับอ่างเก็บน้ำลำตะคอง หมู่บ้านนี้จึงเป็นหมู่บ้านของคนหาปลา และมีอาชีพเกี่ยวข้องกับปลา ทั้งขายปลาและทำร้านอาหาร ฤดูที่มีปลาเยอะๆ จะมีการจัดงานเทศการกินปลาด้วย คนที่ทำอาชีพประมงจับปลาขาย จะมีกระต๊อบเล็กๆ เรียงรายสองข้างทาง พักพิงหลับนอนกันที่นั่นเลย ไม่มีไฟฟ้า(ใช้ไฟจากแบตเตอรี่) ไม่มีน้ำประปา กระต๊อบที่ทำก็ไม่ได้คงทนถาวรอะไรมากนัก เพราะทำถาวรไม่ได้ เนื่องจากอยู่ในตัวอ่างเก็บน้ำ ยามหน้าแล้งอย่างนี้น้ำจะแห้งขอด มีพื้นที่แห้งมาก พอยามน้ำมากในหน้าฝน น้ำจะท่วมพื้นที่เหล่านี้ทั้งหมด เจ้าของกระต๊อบก็ต้องอพยพหนีน้ำขึ้นที่สูงไปเรื่อยๆ เป็นวิถีชีวิตอีกแบบที่ผมเพิ่งเคยเข้าไปสัมผัส ทั้งๆที่อยู่ปากช่องมามากกว่า 20 ปีแล้ว

ถนนที่เห็นอยู่นี้ คือ ถนนมิตรภาพ สายดั้งเดิมก่อนที่จะมีการสร้างเขื่อนลำตะคอง(สร้าง พ.ศ. 2507-2512)ก่อให้เกิดอ่างเก็บน้ำลำตะคองในปัจจุบัน เมื่อพูดถึงถนนมิตรภาพ ท่านทราบหรือไม่ว่ามีถึง 3 เส้น(ใช้ลักษณะนามถูกไหมเนี่ย ครูภาษาไทยช่วยชี้แนะด้วย)

เส้นที่ 1. เส้นปัจจุบันคือเส้นบายพาส ที่วิ่งตรงจากฟาร์มโชคชัย มอบันไดม้า ตรงไปผ่านโลตัสปากช่อง ไปจนถึงศูนย์การสุนัขทหาร

เส้นที่ 2. เป็นเส้นเดิมก่อนตัดบายพาส คือเส้นที่แยกซ้ายเข้าปากช่อง ก่อนถึงโลตัสปากช่องเล็กน้อย ซึ่งจะไปบรรจบกับเส้นบายพาส แถวๆ ศูนย์การสุนัขทหาร

เส้นที่ 3. คือเส้นเก่า หรือเส้นดั้งเดิม (เลิกใช้แล้ว) ที่ตัดผ่านบ้านท่างอยที่ผมพูดถึงนี่แหละ เส้นท่างอยนี้ยามหน้าแล้ง สามารถขับรถลงไปได้ ระยะทางอาจถึง 10 กม. ทีเดียว แต่หน้าน้ำน้ำจะท่วมทางทั้งหมด ปัจจุบันเส้นทางสายท่างอยนี้เป็นแหล่งทำมาหากินของคนระแวกนั้น รวมทั้งคนไกลจากถิ่นอื่นที่ชื่นชอบการหาปลา อาจจะนำไปขาย หรือกินเอง นอกจากนี้ยังเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจของบรรดาวัยรุ่น และวัยไม่รุ่น มานั่งกินลมชมวิว จิบน้ำหมักไปพลางแกล้มกับปลาอ่าง สว่างไม่รู้ตัว สำหรับคนมีอันจะกินในยามบ่ายไปจนถึงเย็นก็มีการเล่นเจ็ตสกีกันอย่างสนุกสนาน

ผมไปที่ท่างอยนี้ก็อยากจะให้ยายสายได้ดูบรรยากาศที่อยู่ใกล้ๆ เหมือนใกล้เกลือกินด่าง และตั้งใจจะไปหาคนที่รู้จักคนหนึ่ง ซึ่งรู้จักกันผ่านสมาชิกบ้านสวนพอเพียง คือพี่แมว และแฟนพี่แมว ซึ่งเป็นคนที่ oddzy รู้จักเป็นอย่างดี (เป็นอะไรกันต้องถามคุณอ๊อดเอง) ทั้งสองคนนี้ ไม่ชอบอยู่บ้าน บอกว่าไม่สบายเหมือนอยู่ในอ่าง(เก็บน้ำ) อยู่ในกระต๊อบเล็กๆ กันสองคนตายาย หาปลาไปด้วย อย่างหลังนี่แฟนพี่แมวบอกว่าชอบมาก ได้มากบ้าง น้อยบ้างไปตามเรื่องตามราว ขากลับยังฝากปลาที่เพิ่งหาได้ให้กลับไปทอดกินอีกด้วย พี่แกฝากถูกคนซ๊ะด้วย

ใช้ธรรมเนียมบ้านสวน ส่งการบ้านซักหน่อย หมักเกลือแล้วทอดทั้งปลานิล และปลาสร้อย พี่แมวกำชับว่าปลาสร้อยก้างเยอะ ทอดไฟอ่อนๆ ให้กรอบทั้งตัว งานนี้ไม่ยากสำหรับผม