ส่งการบ้านพี่ดา

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคมที่ผ่านมา โรงเรียนอนุบาลของลูก มีการทัศนาจรนอกสถานที่ คุณแม่ต้องไปด้วย ก็ต้องตื่นแต่เช้าทำโอเบงโตะ ไปทาน วันนี้เลยได้โอกาสแกะดอกไม้และแกะใบไม้จากแอเปิลใส่ในกล่องโอเบงโตะ และก็ถือโอกาสส่งงานคุณครูด้วยค่ะ

                          

                          

                          

                          

ผลไม้ที่แกะก็เอาไปให้ เพื่อนและคุณครูทานด้วย  ทุกคนตื่นเต้นกันมากเลยค่ะ ทำได้ยังไงเนี่ยะ

                         

                       

ทานข้าวเที่ยงด้วยกันไหมค่ะ  อร่อยมากเลยค่ะ

                          

ความเห็น

แตงโมไม่มีค่ะ เดี๋ยวรอให้เก่งกว่านี้จะแกะมาฝากนะค่ะ ขอเวลาไปถามคุณครูก่อน ส่วนเด็ก ๆ ก็ดีใจที่คุณแม่ทั้งหลายจะถ่ายรูป จริง ๆ แล้วมีหลายภาพ เอ็คชั่นกันใหญ่เลยค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

เข้ามาดูก่อน..... สวย..... น่ากิน มากค่ะ....

เด็ก ๆ  น่่ารัก ..Smile

 

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

รับอะไรดีค่ะ ไส้กรอก ไก่ทอด ลูกชิ้น หรือว่าดอกกุหลาบดีค่ะ น่ารัก ๆ แบบน้องแอนต้องทาน ไข่นกกระทาค่ะ น่ารักเหมือนกันเลย

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

เก่งจังค่ะ  คุณอิ๋ว

เดี๋ยวต้องให้พี่ดาสอนทางโทรศัพท์ด้วยเพราะบางอย่างลืมไปแล้ว ถ้าได้ฝึกทุกวันเหมือนตอนที่ไปเรียนก็คงทำได้มากกว่านี้ แต่พอกลับมาบ้าน ก็กลับมาสู่สภาพเดิม ทำงาน กลับบ้าน ทำงานบ้าน เสร็จก็ปาเข้าไป  4 -5 ทุ่ม เลยไม่ค่อยได้ฝึกฝนเท่าไหร่ค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

น่ากิน น่าหรอย เด็กๆ น่ารัก

ครูดาคงไม่ใจร้ายให้คะแนนน้อยหรอกพี่อิ๋ว

โยชิเอะจังบอกว่า ถ้ามีเวลาน้าโสทรมาเที่ยวญี่ปุ่นนะ โยชิเอะจังอยากจับมือน้าโสทรเดินเที่ยวค่ะ ( ตอนกลับเมืองไทยทีแต่คนอุ้ม สงสัยอยากให้น้าโสทรอุ้ม)

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

หาค่าเครื่องบินก่อนนะครับ คงใช้เวลาอีกหลายปี Laughing
โยชิเอะจังคงโตเป็นสาวแล้วแหละ

สวยมากครับ ที่แกะสลัก เด็กๆก็น่ารัก

ต่อไปต้องฝึกแกะลายอย่างอื่นด้วย ที่เรียนมาเป็นขั้นตอนพื้นฐานค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

หน้า