ครั้งหนึ่งในชีวิต...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิตภูกระดึง   เป็นการไปเที่ยวช่วงปีใหม่ค่ะ

การไปเที่ยวภูกระดึงต้องไปแต่เช้าเพื่อจะได้มีเวลาติดต่อสอบถามสถานที่พักกางเต้นท์

ลูกหาบ และที่สำคัญเส้นทางในการเดินขึ้นภูกระดึงก็ใช้เวลานานและค่อนข้างลำบาก

อยู่เหมือนกัน ถ้าขึ้นบ่ายบวกเดินไม่เก่งก็อาจมืดก่อนถึงที่พักได้ค่ะ

       ภูกระดึงเป็นเขารูปหัวใจ

               

 

               

  เป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางขึ้นภูกระดึง ลูกหาบที่นี่เขาเก่งกันจริงๆ ขนาดเราเดินตัวเปล่ายังแทบเดินไม่ไหว

ถ้าไปช่วงหน้าหนาวต่อให้อากาศหนาวแค่ไหนก็ไม่ต้องใส่เสื้อกันหนาวนะคะเพราะเวลาเดินจะร้อนมากๆและเสื้อนั่นแหละจะเป็นภาระเพิ่มให้อีก

 

              

              

              

    บรรยากาศบนภูกระดึงสวยงามคุ้มค่าแก่การขึ้นมามากค่ะ มีร้านค้า เตรียมเงินมาเยอะๆ

    เพราะราคาค่อนข้างแพงถ้าเทียบกับข้างล่างค่ะ แต่ถ้าบวกลบกับการแบกขึ้นมาก็โอเคอยู่

 

               

                                           เดินเที่ยวบนภูกระดึง

 

            

              

                                         เมเปิ้ล เจอใบแรกที่น้ำตก^^

 

             

             

                           น้ำใสและเย็นมาก

 

           

                                              อึช้างป่า

           จริงๆที่เที่ยวบนภูกระดึงมีหลายๆที่ เดินทั้งวันก็ยังไม่ครบ 

 

          

            ขาลงเก็บขยะลงมาด้วยตั้งแต่1กิโลกรัม ก็เอามาที่อาคาร3 แล้วก็จะได้

          

                   เป็นความภาคภูมิใจเล็กๆที่เป็นส่วนหนึ่งในการอนุรักษ์ธรรมชาติค่ะ

 

 

ปล.ขอบคุณพื้นที่บ้านสวนพอเพียงที่ช่วยเก็บความทรงจำดีๆ         

ความเห็น

อิจฉาจัง  อยากไปมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ภูกระดึง ยังไม่มีโอกาสเลย 

:steal:แอบตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ:love:

ทริปนี้หลายอย่างเปลี่ยนไปเยอะเลยจากปี 2004 มีประกาศนียบัตรให้ด้วย ไม่ทราบว่าค่าลูกหาบตอนนี้อยู่ที่เท่าไหร่แล้ว 15`/ กิโลได้รึเปล่าคะ :confused:

มาเห็นบล็อกนี้แล้วทำให้หวนคิดถึงวันวาน ไปมา 2 ครั้งสมัยเรียน มหาวิทยาลัย ขออนุญาติเพื่อนแอ๊ปนำภาพมาแจมด้วยนะคะ

ภาพนี้เราไปมาครั้งที่ 2 ค่าลูกหาบโลละ 8 บาท เริ่มออกเดินทางจากตีนเขา 10 โมงเช้า ถึงยอด 4 โมงเย็น

อาหารสมัยนั้นก็จานละ 30 น้ำกินชนิดขวดขุ่นข้างล่าง 5 บาท ที่นี่ขวดละ 20 ยิ่งเดินไปไกลจากที่ัพัก ยิ่งแพง น้ำเปล่าขวดละ 30 กันเลย ใครชอบดื่มกาแฟต้องพกที่ชงไปเองไม่งั้นเปลืองมาก :sigh:

บนยอดภูคืนนี้เป็นวันเกิดครบรอบอายุ 28 ไม่มีเค้กหรืออาหารทั้งสิ้นในการฉลอง มีแต่เพียงเทียนสีขาวจำนวน 28 เล่ม ที่เพื่อนๆ พอจะหาได้จากที่นั่นมาจุด ปักไว้หน้าเต้นท์แล้วร่วมร้องเพลงอวยพราวันเกิดให้กับเรา  ตื่นมาอากาศที่นี่ก็เป็นอย่างที่เห็น สุข ทุกข์ ปนเป อยูี่ที่นี่ 4 คืนไม่ได้ถ่ายเลย ไม่ชินอากาศ

ดูสิ เพื่อนผู้ชายที่ไปด้วยกันตัวใหญ่ๆ ท้างน้านนนน แต่ให้ฉันแบกเจ้าทรานซิสเตอร์เนี่ย โทษฐานที่ฉันแข็งแรงกว่าใครฉัน  >>>  ฉันรักภูกระดึง :kick:


สัญลักษณ์ของที่นี่ก็เห็นจะเป็นเจ้ากวางแก่ 2 ตัว ไม่ทราบว่าป่านนี้สิ้นชีพไปรึยัง ไปสองครั้งก็เจอสองครั้ง คุณแอ๊ปเห็นบ้างมั้ยคะ แล้วค่าเต๊นท์ตอนนี้คืนละเท่าไหร่แล้วคะ Smile

ตอนนั้นไปกับเพื่อน นอน 4 คืน 5 วัน หมดไป 1,500 นั่งรถไฟไป กลับ เหลือกลับบ้าน บาทเดียว

ลืมเล่าตอนอาบน้ำนะ น้ำเป็นรางเดียวกัน ระวังอย่าให้ขันหาย เห็นขันกระดิกเมื่อไหร่ ต้องเอามือกวักกลับมาอย่างไว ตอนนั้นอาบเกือบเสร็จ เห็นคางคกโผล่ขึ้นมาว่ายน้ำเล่น นึกแล้วขยะแขยง สนุกสนานดีพิลึก

( ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง และ คุณแอ๊ป ที่ ให้ใช้พื้นที่ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ดีๆ นะคะ)


ถ้าไปต้องไปคนเดียวเพราะผบ.ไม่ชอบหนาว :sweating: :sweating:

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

  สักครั้ง....ขอให้ได้เป็นผู้พิชิต ( หรือจะพิชิตตลอดไปละครับ )

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

อยากไปบ้างจัง ขอชื่นชม ปรบมือให้ค่ะ :admire::cheer3:

ยังไม่เคยไปเลยครับ น่าสนุกนะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ภูกระดึง สวยงามมาก ๆ คะ หนาวได้ใจจริง ๆ ไปสมัยวัยรุ่น(ป้าเพ็ญเคยเป็นวัยรุ่นด้วยนะคะ อิอิ) ช่วงปีใหม่อากาศกำลังหนาวคะ อยากไปอีกคะแต่คงต้องรอวันที่เขามีกระเช้าพาขึ้นก่อนนะคะ :uhuhuh: :uhuhuh:

    

 

ผมยังไม่เคยไปเลย แต่แฟนไปมา ๕ ครั้งแล้ว

:crying2: :crying2: :crying2:

 

 

เดินตามความฝันของตัวเอง

เข้ามาเที่ยวด้วยคนนะค่ะ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม