ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
ชาวนายากจนเพราะรักลูก.
ชาวนาเหนื่อยเพราะรักลูก
ชาวนาสะสมทุนไม่ได้เพราะรักลูก
ชาวนาสิ้นสูญ เพราะ"ลูกรัก"
ถ้าลูกหลาน ไม่ใส่ใจ ก็ไม่ต้องไปคาดหวังความเปลี่ยนแ ปลงจาก คนนอก
การเปลี่ยนแปลงต้องเกิดจากการระ เบิดภายในครัวเรือนชาวนา
ลองไปดูเครื่องยนต์ดิ มันวิ่งได้ มันมีพลัง เพราะสันดาป ระเบิดจากภายในทั้งสิ้น
จาก Facebook ชาวนาวันหยุด
เป็นสมาชิกเว็ปนี้ครบ 1 ปี และอีก 1 สัปดาห์แล้ว ยังจำบล็อกเดิมของตัวเองที่เคยเขียนไว้ได้เลย
ที่ 7 ไร่ ทำอะไรดี
ซึ่ง ก็ได้คำแนะนำที่ดีจากหลายท่าน แต่พอเอาเข้าจริงๆ ปัจจัยภายนอกที่รุมเร้าเข้ามาหลายอย่าง ทำให้ทุกๆอย่างในชีวิตมักจะ "ผิดแผน" ที่เคยวาดหวังไว้เสมอ เลยได้ข้อคิดว่า ทำอะไรค่อยๆเป็นค่อยๆไปตามสภาพความพร้อม (เวลา, เงิน ฯลฯ) ของเราดีกว่า ค่อยๆก้าวไปช้าๆ แต่มั่นคง ล้มบ้างลุกบ้างก็เป็นวิถีทางที่เราเลือกเอง 555+ พล่ามซะยาวเลย จริงๆ แล้วจะบอกว่า จากวันนั้นจนถึงวันนี้ มีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง มาดูกัน
ที่ทิ้งไว้เปล่าๆ ให้วัวชาวบ้านมาอยู่เกือบปี กลางหมู่บ้านซะด้วย
คณะสำรวจนำทีม...มีนาคม 2555
รถไถข้างบ้านว่าง ยังคิดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่าไม่อยากปล่อยทิ้งไว้โดยไร้ประโยชน์แล้ว เลยให้เค้ามาไถซะเลย
ทีแรกคิดว่าจะไถเบิกหน้าดินเพื่อปลูกต้นไม้ แต่ไม่มีแหล่งน้ำ ไปติดต่อของบขุดสระจาก อบต. ยังไม่มีวี่แววแต่อย่างใด เลยต้องร้องเพลงรอ ไปก่อน คิดอะไรไม่ออกบอกเขาไถเป็นที่นาซะเลย 555+ เห็นลุงโสทำข้าวไร่ เลยจะเลียนแบบมั่ง ชาวบ้านแปลกใจกันใหญ่ ลือกันให้แซ่ด ว่าอีฟบ้าไปแล้ว ไถที่กลางหมู่บ้านทำนา ถ้าแบ่งขายรวยแล้ว แต่คนอย่างเราหรือจะสน เอิ้กๆๆ ทำเอามันส์แล้วทีนี้ ดีกว่าปล่อยทิ้งไว้เปล่าๆ
เริ่มแบ่งโซน ค่อยเข้าเค้า เมษายน 2555 ดูต่อไปว่าจะหมู่หรือจ่า
ต้นเดือนพฤษภาคม 2555 ไถที่อีกรอบ หว่านข้าวเต็มพื้นที่ (จริงๆแล้วอยากทำนาดำ) แต่สู้ค่าแรงงานไม่ไหว ไว้ปีหน้าคงลงตัวกว่านี้ เฮ้อ...รอพระพิรุณโปรยปรายอย่างเดียว ได้แต่ภาวนาว่ามันคงได้เห็นต้นข้าวบ้าง
สภาพที่พยายามคงต้นไม้ใหญ่ๆไว้ให้ได้เยอะที่สุด ทำคันนาไว้กว้างๆ เผื่อเอาเมล็ดผักต่างๆ ไปหยอดทิ้งไว้ นาใกล้บ้านสบายเลย ไปดูแลได้ทุกวัน ค่ำมาไฟฟ้าถึง ไม่มืด ไม่เปลี่ยวด้วย
หว่านข้าวได้ 7 วัน หลังจากบุญบั้งไฟ ฝนก็โปรยปรายมาพอดี ข้าวก็เริ่มงอก ชักใจชื้น ^_^
และแล้วในที่สุด...ภ่าพที่เคยฝันไว้ก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาทีละน้อยๆ
ด้านหน้าก่อนถึงประตูทางเข้า
ตรงกลาง
ด้านหน้าทางซ้าย
ด้านข้าง
ด้านหลัง
โครงการต่อไป...
ก็ต้องสร้างเถียงนาน้อยหลังเล็กๆ เพื่อที่จะได้นั่งสูดอากาศ ดูฝนโปรยปรายสู่ท้องทุ่งนา เพื่อเติมพลังชีวิตให้เต็มที่ จะค่อยๆก้าวเดินอย่างช้าๆ ตามฝันที่ยังอีกไกล ทีละก้าว ทีละก้าว ก้าวต่อไป
ทีนี้ก็ลุ้นต่อไปว่า ข้าวกับหญ้าอะไรจะงามกว่ากัน สู้ต่อไปทาเคชิ 5555555555555+
- บล็อกของ eve_chanida
- อ่าน 5018 ครั้ง
ความเห็น
สาวน้อย
31 พฤษภาคม, 2012 - 01:14
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
สู้ต่อไป กาก้า
ชีวืตที่เพียงพอ..
สนิทเมืองอุดร
31 พฤษภาคม, 2012 - 02:11
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
เดี๋ยวก็งามแล้วอีฟนาของอ้ายก็ยังไม่หว่านเลย ดีแล้วปลูกข้าวดีกว่าปล่อยทิ้งไว้ไม่เกิดประโยชน์สู้ๆ
ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว
บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร
oddzy
31 พฤษภาคม, 2012 - 02:27
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
โฮ้..น้องอีฟเรา บล๊อกนี้มาครบเลย ทัังภาพ แสง สี เสียง :cheer3: :cheer3: :cheer3:
nusita_angel
31 พฤษภาคม, 2012 - 03:20
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
ที่ดินกว้างขวางร่มรื่น มีไม้ใหญ่ด้วย ดูอุดมสมบุรณ์นะ ถ้าปลูกผลไม้ คงได้กินฟรีทั้งปีทั้งชาติ
pramote tungprue
31 พฤษภาคม, 2012 - 03:34
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
อยากเป็นชาวนานะ แต่ไม่มีที่ทำนาเลยเป็นชาวสวน
:crying2: :crying2: :crying2:
เดินตามความฝันของตัวเอง
ตี๋ ครม.
31 พฤษภาคม, 2012 - 05:42
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
ที่สวยมากเลยครับ
ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง
ศิรินันท์
31 พฤษภาคม, 2012 - 06:18
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
https://www.facebook.com/Sirinanpraewa
ป้าเล็ก..อุบล
31 พฤษภาคม, 2012 - 06:25
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
มีรั้วและทางเข้าออก ก็ก้าวหน้าแล้ว ก็ก้าวต่อไป
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
วัชรินทร์
31 พฤษภาคม, 2012 - 07:14
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
ชาวนาคือผู้ยิ่งใหญ่....สู้ๆๆๆๆ
teerapan
31 พฤษภาคม, 2012 - 07:47
Permalink
Re: ชาวนาวันหยุด...ภาคปฐมบท
:admire: ที่สวยมากน้องอีฟ ถ้าจะทำนาดูชนิดต้นไม้ข้างๆ แปลงนานิดนึงว่าทนน้ำได้เปล่า ไม่งั้นอาจเกิดอาการรากเน่าได้
“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison
หน้า