วันนี้หลอกเด็ก...รึปล่าว?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้ช่วงเช้าเด็ก ๆ ไม่ได้เรียน เพราะบรรดาคุณครูต้องไปร่วมลงนามถวายพระพร สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ  เด็ก ๆ กลับมาบ้าน...เล่นเฟส..เก๋าเลยออกอุบาย...หลอกเด็ก  อิอิอิ  เด็กเต็มใจให้หลอก  บอกว่าจะพาไปเที่ยวสวนมัน


เด็กสาธิต มรม.   ไม่เคยไปเห็นไร่มันของตัวเองเลย วันนี้พาออกไป...ทำงาน

 

 

 

ให้เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวเข้าป่า แต่งชุดนักเรียน เขาจะว่าหนีเรียน..ไปเข้าป่า

 


ทางเข้าสวน..วิบากมากเพราะเป็นดินทรายจัด โดนฝนเมื่อคืน ขี่รถลำบาก เกือบล้มหลายครั้ง

แต่ก็ถึงจนได้  


 

เรียกกำลังคืนมา ด้วยขนมก่อน เตรียมเสื้อผ้า.หน้าผม..อ๊ะ..รองเท้าด้วย พร้อมลุย


สำรวจ..มัน..เรียนรู้เรื่องการให้ปุ๋ย  สปช. นอกห้องเรียน

 

แม่สาธิตวิธีใส่ปุ๋ย ใช้ส้นรองเท้า กดให้เป็นแอ่งเล็ก ๆ ปุ๋ย 1 หยิบ เล็ก ๆ  ไม่ต้องมาก..เปลือง!

น้องแบ๋มร่างกายกำยำกว่าเพื่อน..รับหน้าที่..กดส้น


น้องดรีมกับน้องแพน สองสาวสวย...รับหน้าที่หยอดปุ๋ย..ใช้แรงงานเปลือง..แบบธรรมดา ใช้คนเดียวก็พอ


แต่แบบไม่ธรรมดา ต้องไปพร้อมกัน 3 สาว...จุ๊กจิ๊กตลอดเวลา

 

 

หลอกเด็ก ทำงานแทนตัวเองเสร็จ..แม่ก็สบาย นั่งอยู่ในร่ม สบายใจ อิอิอิ  สับมะละกอ ดูปิ้งปลาด้วย เกือบเที่ยงแล้ว 


 

เป็นได๋..ปิ้งปลาเก๋า...น่ากินบ๊อ?  

เกรียม..นิดหน่อย..ไม่มากน่า..


 

 

มีผลไม้หวาน ๆ ล้างปากด้วย ขนม น้ำอัดลม พร้อม ต้องเลี้ยงดี ๆ บำรุงเยอะ ๆ คุณย่าคุณยายทำงานหนัก 


 

ไปป่ากัน..เป็นครั้งแรก กินข้าวป่า..เป็นครั้งแรก...เกือบหลงป่า.เป็นครั้งแรก...

ให้ไปใส่ปุ๋ย..เอาถังไปวางทิ้งไว้แล้วไปเดินที่ยวป่ากัน หายไปเกือบครึ่งชั่วโมง  เรียกหาก็ไม่ขานรับ  โทรหา ทั้งสามเบอร์  ก็เงียบ ไม่มีคนรับ...แม่ร้อนใจ ถามบรรดาคุณย่าทั้งหลายก็บอกว่า..เงียบหายไปนานแล้ว ไปทางไหนไม่ทันสังเกต...

สักครู่ใหญ่..พากันเดินกลับมาทางท้ายไร่  ไม่ใช่ทางที่ไปใส่ปุ๋ย สอบถาม บอกว่าเดินไปดูเห็ด เห็นพ่อเก็บเห็ดปลวกดอกเล็ก ๆ มา อยากไปหาเห็ดมั่ง..ป๊าด..ช่างกล้า ไม่กลัวหลงป่า แม่ยังไม่กล้า..

ถามว่าทำไมไม่รับสาย...สามสาวบอก..ไม่ได้เอาไป อยู่ในกระเป๋า ที่ฝากไว้กับแม่...ป๊าด!..ตะลึงรอบสอง เข้าป่า..เครื่องมือสื่อสารสำคัญ..ต้องพกติดตัวตลอดเวลา  เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน โทรศัพท์ช่วยได้  ป่านี้เกือบสามพันไร่ (รึปล่าว)  ช่างกล้า...


 

 

 

อิ่มข้าวแล้ว ไปเล่นกับ..ลูก..นกกรง มี 2 ตัว กำลังน่ารัก  ต้องเอาไปด้วย ไปไหนไปกัน เพราะต้องป้อนอาหารให้บ่อย ๆ  ฮี่ฮี่  นก..น่ารักค่ะ


 

เก๋า..รัก..นก..เอิ๊กๆๆๆๆๆ   พอจะแข่งกับ..กุ๋ย...รักเด็ก..ได้มั๊ยคะ?  5555

เก๋ามีผมทรงใหม่แล้ว เหลือตาข้างเดียวแล้วทีนี้..จ๊าบ..บ๊อ?  


ขากลับ..รถ..ขี่รถ...รถหลู..อายุ 20 ปี กำลัง..วัยฉะกัน..ยังอยู่ได้อีกนานนนนนน..5555

ออกมาตั้งแต่ 2535  ตอนนี้ 2555  ใช้ทน ใช้นาน  

 

 

คุมเด็กกลับบ้านกัน ต้องไปขายปลาต่อ เพราะเฮียต้องกลับมารับคุณย่าคุณยายไปส่งบ้าน


 

 

 

กลับถึงบ้าน..เข้าเฟสต่อ..เฮ้อ!..ยังดี..ที่ยอมให้...หลอก


ความเห็น

:love: สาวส่ำน้อยงามขนาดด อิอิ สงสัยงามโพด ผีเลยบ่อยาก 

เพิ่นเลยเอามาคืน บ่ให้หลงป่า :uhuhuh:

""

 

หลับไปจั๊กตื่นแหล่ว...ง่วงแล้ว เดี๋ยวไปนอนล่ะ..มื้ออื่นไปใส่ปุ๋ยต่อ...:bye:  เฝ้าเวบเด้อ

สวัสดีค่ะ คุณธนนันท์ - แผนการหลอกเด็กเยี่ยมมาก + น้องๆๆได้ความรู้ในการใส่ปุ๋ยลงดินอีก   :good-job:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

 

ปลูก..ฝัง...มาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่เน้น เพียงแต่ค่อย ๆ ให้เรียนรู้ ซึมซับ  เด็ก ๆ เวลากินข้าว ต้องให้ไล่ชื่อผักในสำรับ ว่ามีอะไรบ้าง ปลูกเองหรือซื้อมา  ผักเรากับผักตลาด อันไหนอร่อย ให้ลองกินดูด้วย ว่าง ๆ ก็ไล่ชื่อผักที่ปลูกในบ้านว่ามีกี่อย่าง ปรากฎว่าไล่ไป 60 กว่าอย่าง ยังไม่ครบ  :uhuhuh:

ยังงี้แสดงว่าเต็มใจให้หลอก

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

เด็ก..หลอกง่าย 5555   :sweating:             แต่..ผู้ใหญ่..น่าหลอกกว่า  :uhuhuh:

เข้ามาดูคนหลอกเด็ก  ไปออกพื้นที่ก่อนเด้อ

ทำงานอาทิตย์ละ 8 วัน...:sweating:

หลอกเด็ก.ก.ก.ก..ได้แต่ห้ามหลอกคนแก่เน้อ.อ..อ.:uhuhuh:

ปล.ดีจังที่เด็กๆได้ช่วยงานพ่อแม่ได้....

ช่วยได้ นิดหน่อยค่ะ เรียนหนัก กิจกรรมเยอะ  คนแก่..น่าหลอก  :crying2:

หน้า