แด่..คุณครู..ด้วยดวงใจ..

ในช่วงต้นๆ ของการเรียนการสอน..

ทั้งนักเรียนและครู..ต่างฝ่ายต่​างมีความอึดอัด..

ด้วยความที่ยังจูนจริตของแต่ละบุคล..

ให้เข้าหา..กันยังไม่ถูกช่​อง..

แต่ก็มือหลายมือ..ทั้งในที่สว่า​ง..และที่มืด..

ที่ช่วยประคองความสั​มพันธ์

ช่วยอธิบาย..หลักการสอนและวิธีคิดของครู..

จนฉันเริ่มเข้าใจในตัวครูมากขึ้​นทุกวัน..

ครูไม่เคยสอน..ว่าต้องเขียน พยัญชนะอย่างไร..

แต่ครูสอนให้มอง สอนให้คิด ว่าจะเอาพยัญชนะ..มาประสมคำอย่า​งไร

ครูสอนให้ ..รู้จัก..เข้าใจ..ความงาม..

ของความหมาย..ของคำที่ประสม แล้ว..

ครู..สอน..เลยไปถึงเรื่อง..การรู้จักควบคุม..จิตใจ..

การไม่ยึดติด..ไม่หลงเพลินไปกับคำสรรเสริญ

และเรื่องต่างๆๆมากมาย..

ผลงานชิ้นนี้..ได้ทำออกมาด้วยคว​ามรู้สึก..

ความคิด..ที่ประมวลจากทุกเรื่อง​ที่ครูสอน..

อาจจะไม่ใช่ผลงานที่สวยเลิศเลอ.​.

แต่..ฉันได้นำทุกคำ..ที่ครูเคยส​อน..มาใช้ในผลงานชิ้นนี้

"SWEET MILITARY"

ด้วยจิตคารวะ..

จากใจ

มอบแด่ครู..ของฉัน..

Macaw Noigo

และมือ..ในความมืด..ที่ชี้แนวทางสว่าง..

ขอบคุณมากค่ะ

JO KORAKOD

"SWEET MILITARY SET"