ขอกลับเข้าบ้านสวนจ้า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ยังไม่หายสนิทดอก แต่ เกือบจะวิ่งได้แล้ว ขอรายงานตัวอย่างเป็นทางการ


ด้วยพบภูมิปัญญาขนมเนียล ของอีสาน



แค่เห็นอุปกรณ์ก่รทำก็สะดุดตา ต้องพาขาและน่องที่มีแผลค่อยเดินมาดู


คนทำบอกว่า ขนมเนียล เก่าแก่ของชาวอีสาน



เปิดฝาครอบออกมา ฮ้าๆๆ น้ำในหวดกำลังเดือดได้ที่



ตักแป้งขนม ที่มีส่วนผสมของข้าวเหนียวแห้งหมาด น้ำตาลทรายแดงหรือน้ำอ้อย มะพร้าว เกลือ นึ่งให้สุกจ้า



พอสุกก็จับไม้ไผ่สี่มุมยกมาเรยยย โอ้ ช่างคิดช่างทำน้อๆๆ



ได้แล้วขนมเนียล แซ่บสุดๆๆ กินร้อนหน้าหนาวหน้าฝนท่าจะดีนักแล


อยู่อีสานมาสิบปีเพิ่งเจอนะ พี่น้องอีสานลองทำดู


พบกันใหม่บล๊อกหน้า ว่าด้วยประสบการณ์รักษาแผล ขอรับ


ต้องเผยแพร่ๆ ปลูกน่องใหม่พึ่งโรงพยาบาลน้อยที่สุด หายเร็วด้วยนะ คิดถึงจ้าๆๆ


   


 


 

ความเห็น

คุณประไป เจ้าขา --น้องๆ และเพื่อน สมช.จะได้ดูต่อใช่ไหมคะ ---- ระวังอย่ายกหม้อต้มนะคะ --ขา ยังไม่เต็มร้อย --น้ำร้อน นะจ๊ะ --อยากดูขนมเนียล จ้า (รักษาตัว ด้วยน๊า)

ไปเห็นที่ไหนมาคะพี่หยอย น้องอยู่มาเกือบ 50 ปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นเลย   :sweating:     รักษาเนื้อรักษาตัวให้หาย..ขาด...แล้วมาวิ่งแข่งกันค่ะ  :love:

น้องนัน อย่าท้านะ 5555 น้ำหนักอย่างน้อง พี่สู้ม้ายล้าย ตอนนี้ผอมมาก


กินๆๆไปอยู่ที่แผลซ่อมน่องหมดเรย

คิดถึงค่าาาาาาาาา

ป้าเล็กคิดถึงคัย ฮาๆๆๆๆ


 

ยินดีต้อนรับกลับเข้าสู่บ้านสวนค่ะพี่หยอย

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

น้องอารี น้องอินเนียร์ ขอบคุณมากครับ

ที่บ้านใช้ตำเอาครับอร่อยนักเชียว

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

น้องกำพลขยายความด้วยครับ ตำอะไรครับ

หน้า