ต้นมะกรูดและผักแพรว(ผักไผ่)คิดว่ารอดตายแล้วค่ะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากทั้งหอบและหิ้วต้นมะกรูด และผักแพรว (ผักไผ่) มาจากบ้านพี่ดาด้วยความทะนุทะนอมและทุรักทุเร ลงดินได้เกือบ 2อาทิตย์  ตอนนี้รู้ว่าท่าว่าจะแข็งแรงดีได้ผลเป็นที่น่าพอใจ รู้สึกดีใจมากเลยค่ะ ต้นมะกรูดไม่ตาย ผักแพรวก็กำลังจะแตกยอดค่ะ

                 

                 

เมล็ดผักชีได้มาจากพี่ดาเหมือนกันหว่านตั้งเยอะ มีงอกอยู่นิดเดียวเองค่ะ

                

ความเห็น

เก่งมากเลยค่ะ นี่แหละความพยายาม

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

เลยพยายามต้องปลูกมะกรูดเองค่ะ อยู่ที่นี่ทุกอย่างต้องซื้อค่ะ ไม่เหมือนที่่บ้านเรา ถ้าอยู่ใกล้  ๆกันก็ขอกันได้ แต่ที่นี่(คนญี่ปุ่นจะไม่มีคำว่าขอเลยค่ะ )

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

ประเภทมองซ้าย มองขวา  ไม่เห็นเจ้าของ  เลยพูดไปว่า  ขอใบมะกรูด 2-3 ใบนะ แล้วก็เก็บๆๆๆ  1 กำมือ   (ทำมาแล้ว)

คนญี่ปุ่นความซื่อสัตย์ มาอันดับหนี่งเลยค่ะ ไม่มีการขโมย มาความตรงต่อเวลามาเป็นอันดับสอง เพราะอิ๋วโดนคุณสามีว่ามาแล้ว ขนาด ใบสาระเน่ที่อิ๋วปลูกอยู่ ก็ได้มาจากบ้านคุณแม่ย่านั่นแหละ อิ๋วก็นึกว่าเป็นของแม่ย่าที่ปลูกคงไม่เป็นไร เก็บมา หนึ่งกำมือใหญ่ ๆโดนสามีถามคุณขออนุญาติคุณแม่หรือยัง แล้วก็ตามด้วยบทสวดอีกหลายบทค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

มะกรูด  ปลูกยากมากๆ  พรวนโดนราก  ก็มีสิทธิ์ตาย   ใส่ปุ๋ยมากก็ตาย เวลาเก็บใช้วิธีตัด  เพราะดึงแรงก็ตายอีก  ที่ต้องทำคือรดน้ำ  กับไล่แมลง   แต่ที่ญี่ปุ่นมีแมลงเยอะหรือเปล่า   บ้านเรา  ปลูกแป๊บ  หนอนมาค่ะ 

คงต้องระวังมากขึ้นขอบคุณนะค่ะสำหรับคำแนะนำ คิดว่าต้องคงอีกนานหลายเดือนถีงจะเด็ดใบเพราะตอนที่กลับเมืองไทยเอาใบมะกรูดมาด้วย แช่แข็งอยู่ในตู้เย็นค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

    ต้องคอยหมั่นสังเกตุ มันดีๆ นะครับ  ผมว่าแสงไฟ daylight ที่ใช้กับตู้ไม้น้ำ หรือ ใช้เกษตรในร่ม พอจะช่วยได้ในยามที่ขาด แสงอาทิตย์ต่อกันหลายๆวัน  ผมเคยปลูก ตะไคร้ กับสาระแหน่ สำเร็จอย่างงดงามมาแล้ว แถว ไดซัง โอบายาชิ เรียว (หอพักของโตโยต้า) โตโยต้าชิ  นาโกย่า ขอให้โชคดีครับ

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

กลับบ้านปัก่อนดิฉันเอาเมล็ดมะกรูดหอมมาด้วย กลัวโดนจับที่ ต.ม.ก็กลัว แต่ก็ผ่านมาได้ ตอนนี้เมล็ดมะกรูดกลายเป็นต้นมะกรูดน้อยแล้วค่ะ :admire2:


หน้า