อายุ 35 ปี ก็มีอันเป็นไปซะแล้วว โอ้...ไม่นะ

           วันนี้ที่ทำงานอีฟ ท่าน ผอ.มาบอกว่า จะตัดต้นมะสังแล้วนะ ให้ไปดู เพราะจะสร้างอาคารใหม่ กลัวต้นมันจะล้มทับอาคาร ไม่ตัดไม่ได้ สงสัยเห็นทุกวันอีฟไปด้อมๆมองๆ อยู่แถวนั้นบ่อยๆ เลยขอความคิดเห็นก่อนคนแรก กลัวอีฟโวยวาย 555+

ต้นนี้ปลูกเมื่อปี พ.ศ. 2520 เกิดก่อนเราอีก  ต้นสูงลิบเลย สภาพต้น ฉีกออกมาครึ่งหนึ่งเลย

ลงเสาอาคารไว้แล้ว มะสังกำลังทยอยออกลูกมาเรื่อยๆ

เมื่อวางแผนการบริหารจัดการได้แล้ว ก็เอาเชือกผูกยอด เพื่อที่จะช่วยกันดึงให้ขาด แต่ดึงยังไงก็ไม่ขาด เลยต้องเอาขวานมาฟันช่วยอีกแรง

ผูกเชือกยึดไว้กับต้นตะกู ออกแรงดึงกันตั้งนานก็ไม่ล้ม จนได้เกณฑ์เด็กเกือบทั้งโรงเรียนมาช่วยดึง

ไม่ถึงสองนาที ล้มครืนลงมาเลย

สภาพเด็กๆ วิ่งกรูกันเข้าไปเก็บลูกมะสัง สนุกสนานกันใหญ่

ได้มาทั้งลูกเล็กเด็กแดง แบ่งๆกันไป อีฟได้เยอะสุดเพราะลำบากมากกว่าชาวบ้านในการสร้างภาพ

อีกซีกหนึ่งของต้น กิ่งมันโผล่ออกนอกรั้ว กำลังดกเลยค่ะอีฟเลยขอร้องไว้ก่อน เพราะเสียดายกว่าจะโตได้ขนาดนี้ 

เมนูอาหารจาก มะสัง มีมากมาย เพราะเป็นผลไม้รสเปรี้ยว ใส่ส้มตำแทนมะนาว อร่อยและหอมมาก

หรือจะใส่ต้มยำต่างๆ ก็อร่อยมากค่ะ 

ข้อมูลเพิ่มเติม ดูจากบล็อกพี่ยุพินนะคะ ตามลิงค์เลย

http://www.bansuanporpeang.com/node/20228

***ขอบคุณสำหรับพื้นที่ในการแบ่งปันค่ะ***