กลับตัวกลับใจ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

       ที่ดินแปลงนี้เคยถูกใช้งานมาแบบสมบุกสมบันทรมานดินมาตลอดสิบกว่าปี ก่อนที่จะคิดใด้  อันเนื่องมาจากความรู้น้อยด้อยประสบการณ์ของผู้เขียน

    เมื่อก่อนเคยปลูกผลไม้หลากหลายชนิดมาก  เช่น  เงาะ ชมพู่ทับทิมจันทร์  ฝรั่งไร้เมล็ด  ขนุน  ฯ  รวมๆแล้วหลายร้อยต้น  โดยคิดแบบหลงตัวเองว่าเทคโนโลยีสามารถเอาชนะธรรมชาติ  วัชพืช  อาหารที่ต้นไม้ต้องการ  โรค  แมลงศัตรูพืช  ทุกอย่างมีให้เลือกหามาใช้ตามต้องการแบบไม่อั้น  กว่าจะรูตัวว่าคิดผิดก็เกือบสาย  หมดไปกับการลงทุนเยอะมาก  เฉพาะค่าเจอะบ่อบาดาลและวางระบบน้ำก็เกือบแสน  ผลผลิตที่ใด้  รวมๆแล้วขายใด้ทั้งหมดไม่กี่หมื่นบาท   สิ่งที่เหลืออยู่คือดินกับต้นไม้ที่โทรมพอๆกัน  ผลสรุปยอมถอย  ตั้งหลักใหม่  ทำลายต้นไม้ทิ้ง  พักดิน  ส่งตัวอย่างดินไปตรวจ  เขาให้สารปรับปรุงดินมา (แจกฟรี) จำชื่อเรียกไม่ใด้ลักษณะคล้ายปูนขาว  คิดใหม่แบบกลับหลังหัน ต้นไม้ที่จะปลูกใหม่ต้องดูแลง่าย  พึ่งพาเคมีเกษตรภัณฑ์น้อย  สรุปที่ ยางพารา  ทั้งๆที่ไม่เคยอยู่ในใจผมมาก่อนเลย  แปลงนี้ลงไว้เมือปี  2551  จำนวน 740  ต้น  เลิกพึ่งพาเคมีไปหนึ่งอย่างแล้ว  คือยาปราบวัชพืช  จากการสังเกตุ  ถึงหญ้าจะรกไปบ้างแต่ความสมบูรณ์ของดินต่างกันอย่างเห็นได้ชัด  เมื่อเดือนที่แล้วนำจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์ต่อพืชมาเติมให้ดิน  ผลิตเองจากการหมักเศษซากพืชผัก  ปลา กากน้ำตาล + พด.2 โดยฉีดพ่นด้วยปั๊มแรงดันสูง  (ชนิดที่ใช้ฉีดล้างรถในคาร์แคร์แต่เล็กกว่า)  ยังสงสัยอยู่ว่าภายใต้แรงดันขนาดนั้น น่าจะประมาณ 20-25 บาร์ (เกย์วัดเสีย)  จุลินทรีย์จะตายใหม ผู้ที่รู้ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วย

 

                                                                       IMG_9602_0.JPG

 

                             วันนี้ตั้งใจจะเอาเมล็ดปอเทืองที่เบิกมาจากสถานีพัฒนาที่ดินนครศรีธรรมราชมาหว่านเพื่อปรับปรุงดิน  และคลุมดิน

 

                                                                    IMG_9600.JPG

 

                แต่ต้องเนื่องจากหญ้ารกเกินไปเสียแล้วเนื่องใด้รับน้ำฝนหลังภาวะแล้วหนัก  ก็ปล่อยให้หญ้าทำหน้าที่ไปพลางๆก่อน  เปลี่ยนแผนไปตัดเถาว์วัลย์ที่ขึ้นพันต้นยางประมาณ  30-40  ต้น

 

          IMG_9601.JPGIMG_9605.JPG

 

                                                  แล้วก็ไปเก็บสะตอที่ปลูกไว้ท้ายสวนซึ่งฝักกำลังแก่ได้ที่พอดี  ได้มาประมาณนี้

 

               IMG_9603.JPGIMG_9604.JPG

 

                          เก็บสะตอยังไม่เสร็จ  ฝนตก ต้องหยุดภาระกิจชั่วคราวเอาใว้ต่อวันหลัง  รอฝนแล้ง  เดินทางกลับบ้านด้วยอารมณ์ชุ่มฉ่ำในหัวใจ

                                                                       ไม่รวยแต่ไม่เครียด





ความเห็น

:cheer3:งามจริงเหว้อ สวนยางนี้ มีทากหม้ายอ่ะ

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

สูญพันธุ์ไปตั้งแต่เป็นสวนผลไม้แล้วครับ  จะอพยพเข้ามาใหม่คงจะติดด่านถนนกั้นและแปลงผู้อื่นรอบๆยังใช้ยาฉีดหญ้าอยู่  

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ยินดีด้วยค่ะที่เลิกสารเคมีได้ สุขภาพจะได้ดี

ครับดีขึ้น  ทั้งกายและใจครับ

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ต้องเกษตรอินทรีย์ครับ

:bye: :bye: :bye:

เดินตามความฝันของตัวเอง

ครับ...คุณปราโมทย์

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ดีจัง หม้ายใครยุ่ง ของเราเมื่อไม่กี่วันมานี่ พี่ชายบอกว่า ฉีดยาให้แล้วนะ พอดียาเหลือ เราตกใจหมด ดีที่ยาหมดเทียมของน้องชายซะก่อน  :sweating:

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ต้องพยายามทำความเข้าใจต่อคนรอบตัวครับ  น้องภา

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

:cheer3:   ชอบค่ะ "ไม่รวยแต่ไม่เครียด "  สะตอฝักสวยจัง

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

ครับ  หากเข้าใจชีวิต  ความสุขเป็นสิ่งที่เข้าถึงโดยง่ายครับ

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

หน้า