สวนเรา..ความเหงา..ความงาม..

ด้วยความที่เป็นช่วงฝนต่อหนาว..อากาศเหมาะสมสำหรับการผลิดอกออกผลของดอกไม้ป่าในสวนของผม..มิหนำซ้ำอากาศเย็นโชยมาเป็นระยะๆ..หอบเอาความเย็นและละอองความชื้นของฝนมาด้วย..อืมม์..มันช่างได้บรรยากาศเหงาๆดีแท้..ดอกไม้ออกดอกสีม่วงอ่อนๆ..ดูแล้วช่างละมุนละไมหัวใจดีคักขนาด..อยากกินน้ำหมักแล้วนอนสูดอากาศในสวน..เสียดายคนสวนยังสับสน..ทำให้มองไม่ซึ้งถึงจิตใจที่สวยงามของดอกไม้..

ถ้าจะมีที่เห็นซึ้งถึงความสวยงาม..ก็คงมีแต่แมลงในสวน..ที่ผลัดกันชื่นชม..คนสวนหน้าตาดีอย่างผม..นั่งมองเงียบๆชื่นชมอย่างเป็นสุขใจ..ในบรรยากาศเหงาๆ..

จุกสัปรดที่ไปขอจากแม่ค้าในตลาด..ฝังๆเอาใว้เริ่มโผล่กิ่งก้านออกมาสัมผัสอากาศ..ไม่เคยมองเห็นความสวยงามสีเขียวของใบสัปรดเลยสักครั้ง.(ไม่เคยใส่ใจ)..ดีไม่ดีเดินผ่านเหยียบเอาก็มี..ตอนนี้ใบสีเขียวสร้างชุ่มชื่นให้หัวใจ..และสายตาจนต้องหยุดมอง..และนั่งมอง..ก้มหน้าก้มตามอง..จนเริ่มเห็นความสวยงามของการต่อสู้เพื่อให้มีชีวิตรอด..ตอนที่ปลูกจุกบางจุกก็สักแต่ว่าฝัง..จุกสัปรถก็ยังรอดมาได้..จนต้องหันมามองตัวเอง..แล้วเราจะยอมแพ้แม้แต่จุกสัปรดเลยหรือ..

แก้วมังกรที่ไปเก็บๆจากการที่มีคนเอามาทิ้ง..เก็บมาฝังไว้ตามโคนต้นไม้..รอดมาได้หลายต้น..ส่วนจะรอดจนพ้นหน้าแล้งหรือไม่ก็ลุ้นกันต่อไป..ลุ้นกันวันต่อวัน..พอๆกับชีวิตผมในช่วงนี้ก็ลุ้นกันวันต่อวันเช่นกัน..

กล้วยเครือแรกในสวน..อวบ.หวาน.ได้ใจป๋ามากๆ..แบ่งหวีแรกให้มารดาผู้ปกครอง..ที่เหลือจะใส่บาตร..แต่ตื่นไม่เคยทันพระ..จนกล้วยงอม..

สมาชิกในสวนที่อยู่กันอย่างมีความสุขตามอัตภาพ..และไข่ของสมาชิกที่ไม่ปรากฎผู้รับผิดชอบ.(ไข่ทิ้ง).และวัดดวงกันเอาเองว่าจะรอดหรือเปล่า..โดยให้ธรรมชาติเป็นผู้ตัดสินชะตาชีวิต..

ข้าวในสวนที่รอวันเกี่ยว..แต่คนสวนยังไม่มีอารมณ์เกี่ยว..คงสักพัก..รอให้หายใจลึกๆสัก.500 ครั้ง..แล้วจะลงมือเกี่ยว..

อาหารเที่ยงวันนี้..ก็กินได้แค่นี้แหละครับ..ช่วงนี้อาหารฝืดคอ..

ผลของต้นอะไรก็ไม่รู้..รู้แต่ว่ามีในสวน..

หอยปังและลูกๆ..เป็นอาหารที่ผมเก็บสะสมไว้ในสวน..

ตัวอย่างบ้านสวนในฝันของผม..หวังเอาไว้สัก 5 ปีจะสร้างแบบนี้ซักหลัง..ปลูกเอาไว้ในสวนตอนอายุ 55 ปี..

ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..ผู้ใหญ่โสที่เคารพ..และบ้านสวนพอเพียงของเรา..ลำใย..