กลับมาบ้าน..จากไปนาน

ห่างหายไปนาน เกือบปี ไม่ได้ อัพเดตเรื่องราว แต่ก็เข้ามาแวะเวียนรับรู้ เรื่องราวของ เพื่อนบ้านอยู่เป็นระยะๆ หายไปกับโลกความจริง กับภารกิจการงาน แสงสีของคนเมืองบ้าง.. หายไปกับการลงมือทำความฝันในใจ ให้มันเป็นรูปเป็นร่างขึ้น อย่างช้าๆ นั่นคือการกลับไปใช้ชีวิต อยู่กับต้นไม้ใบหญ้า อยู่กับพืชผักสวนครัว อยู่กับธรรมชาติ บ้านไม้หลังเล็กๆ ที่ทำกินผืนเล็กๆ อยู่อย่างพอเพียง..ไม่มีหนี้สิน...มีแต่ความปลอดโปร่งโล่งใจ มีสุขภาพที่แข็งแรงจากอาหารรอบๆ บ้านของเราที่ปลอดภัย^^ อ่านแล้วเหมือนว่าเป็นความเพ้อฝัน ของคนทั่วๆไป ที่ในชีวิตจริงน้อยคนที่จะมีได้ แต่ในบ้านหลังนี้ ก็มีหลายๆคน ที่เป็นตัวอย่างมีชีวิตที่พอเพียงอยู่อย่างมีความสุข ที่ไม่ต้องขึ้นอยู่กับเงินเดือน.. ที่บ้านหลังนี้..เมื่อปลายปีที่ผ่านมา ได้จุดประกายให้ลงมือเริ่มต้นทำบางสิ่งบางอย่าง ของความฝัน ทีละเล็ก ทีละน้อย ในช่วงของวันหยุด จากงานประจำ ให้เกิดขึ้น.. แม้มันยังไปไม่ถึงปลายทางของความฝัน แต่ก็มั่นใจได้ว่าปลายทางนั้นมันมีความฝัน ของเรา รอเราอยู่อย่างแน่นอน ถ้าเราเชื่อมั่น ไม่เปลี่ยนเส้นทางเดิน ..แม้ในระหว่างทาง อุปสรรค เกิดขึ้นเสมอ แต่นั่นมันคือประสบการณ์ ที่ทำให้เราได้เรียนรู้.. เอารูปมาลงเป็นน้ำจิ้มว่าหายไปทำอะไรมาบ้างเล็กๆน้อย ไม่รู้จะลงได้ไหมห่างหายไปนาน ถ้าไม่ได้ก็ขอติดไว้ก่อนละกันค่ะ ขอบคุณบ้านหลังนี้ที่แบ่งปันทุกๆอย่างเสมอ...