ทะเลเดิม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เดินอยู่ริม ทะเล หาดทรายขาว        แสงแพรวพราว วาววับ อย่างกับฝัน

ทรายละเอียด ขาวนวล ชวนลำพัน   คิดถึงวัน ก่อนเก่า ย้อนกลับคืน

 

ในวันนี้ ทะเล เหมือนนอนหลับ        ไม่เหมือนกับ ทะเล ในวันก่อน

วันที่เหมือน ฝันร้าย ให้ร้าวรอน        ใจสั่นครอน ร้อนรน และร้าวราน

 File:2004-tsunami.jpg

ในวันนั้น ทะเล เหมือนปีศาจ           บ้าอำนาจ คลุ้มคลั่ง และถาโถม

thailand tsunami 2

คลื่นซัดซาด ฟาดฝั่ง ดั่งจู่โจม          อีกทั้งโค่น ทุกสิ่ง ที่ขวางทาง

File:Phuket after tsunami (2004).jpg 

ทะเลบ้า พาคลื่น เข้าสู่ฝั่ง              ไม่รอรั้ง ฉุดกระชาก และถากถาง 

                      

กวาดทุกสิ่ง ทุกอย่าง บนเส้นทาง     ภาพเลือนลาง ด้วยน้ำตา ที่อาลัย 

 

มาวันนี้ ทะเลเดิม ไม่เคยเปลี่ยน       ดุจภาพเขียน จิตรกรรม งามสดใส

หาดทรายขาว พราวพร่าง กลางดวงใจ   เหลือทิ้งไว้ แต่ความหลัง ที่ร้าวราน

 

หลับเถิดหนา หลับตาลง แล้วจงฝัน   ถึงคืนวัน ใหม่ใหม่ ให้ใจหวัง

ตื่นมาแล้ว ขอให้มี พลัง               ทิ้งความหลัง ก้าวเดินต่อ อย่างมั่นคง 

 

อ้อยหวานขอรำลึกถึงวันมหาภัยพิบัติ 26 ธันวาคม 2004 

ขอบคุณภาพสึนามิจาก  "Wikipedia, the free encyclopedia"
ภาพทะเลภูเก็ต "อ้อยหวาน"

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุขค่ะ

 ขอบคุณค่ะ

 อ้อยหวาน

 

ความเห็น

ขอบคุณค่ะคุณอ้อยหวานขอร่วมรำลึกและอาลัยด้วยอีกคน..เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้นัทหดหู่และเศร้ามากๆคอยดูข่าวจากอินเตอร์เน็ตทุกวันดูไปร้องไห้ไป ถึงที่ตัวเองไม่ได้มีญาติอยู่ที่นั่น แต่ความเสียใจดูจะยิ่งกว่าเพราะมันมหาศาลไม่ใช่เพียงตนๆเดียว เป็นครั้งแรกที่นัทไปยืนถือถังรับบริจาคหน้าเทสโก้(ที่อังกฤษ..นัทเป็นสมาชิกไลออนที่นั่น) ทุกคนน่ารักมากๆหย่อนให้คนละสิบ ยี่สิบปอนด์ไม่มีใครให้เหรียญเลยนะคุณอ้อยหวาน ส่วนนัทเองพอเค๊าหย่อนทีก็น้ำตาร่วงที ปลื้มใจแทนคนไทยค่ะ

อ่านเองไม่เข้าใจเอง..นัทหมายถึงปลื้มใจที่เค๊าช่วยเหลือคนไทยน่ะค่ะ

ทุกอย่างยังติดตาคะ..ตอนนั้นตัวใจเอง ได้ไปช่วยชาวบ้านที่เขาหลัก


บางอย่างมากกว่าที่เขาออกข่าว(ไม่เข้าใจกันว่าเขาปิดข่าวเพื่ออะไร)


..ยังจำได้ดี ตอนชาวบ้านบอกว่า สิ่งที่พวกคุณเอามาแจก คือสิ่งที่วิเศษสุดๆในตอนนี้..(แจกถังแก๊สมินิท)..เพราะไฟฟ้าไมมี

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

Lest We Forget

ขอไว้อาลัยกับผู้สูญเสียทั่วโลก รวมทั้งเพื่อนรัก ญาติๆชาวภูเก็ตหลายท่าน

ขอระลึกถึงน้ำใจและความเสียสละที่ยิ่งใหญ่ของอาสาสมัครทุกท่านที่ไปช่วยที่เขาหลัก น้ำเค็ม
ช่วงนั้นภากับแฟนไปช่วยอยู่ที่ศาลากลางภูเก็ต เป็นล่ามให้ฝรั่งที่มาติดต่อหาศพญาติ เห็นคนที่ลูกเมียตายหมด ยืนเหม่อไม่รู้จะทำอะไรกับชีวิต ภาพติดตาไม่เคยลืม อยากไปช่วยที่เขาหลักแต่ใจไม่กล้าพอ กลัวไปเป็นลมเป็นภาระคนอื่น นับถือคนที่ไปช่วยเก็บศพที่นั่นจริงๆ

ขอไว้อาลัยด้วยคน ค่ะ หมดกันเลยค่ะ ถนน หินสวยน้ำใส หาด ป่าตอง

R,I,Pขอไว้อาลัยด้วยคนค่ะ เห็นภาพแล้วเศร้าจังเลยคะ คูณอ้อยหวาน

แปดปีแล้วซินะ ฝันร้ายของคนไทยทุกคน...

เห็นภาพเดิมแล้งเศร้าครับ

ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงอันเกิดจากธรรมชาติเองและฝีมือมนุษย์ นึกถึงแล้วก็เศร้าเหมือนกันนะครับ

ตำนานเศร้าเรื่องนี้เรียกน้ำตาได้ตลอด ๆ
คนที่เกี่ยวข้องยังคงน่าสงสารจนบัดนี้

หน้า