ไปดูผักสวนไผ่ย่าวรรณ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันอังคารที่8มกราที่ผ่านมาไปกินมื้อเที่ยงกับย่าวรรณ

ป้าเล็กซื้อส้มตำจากร้านยายจันทร์ 

ปีใหม่ขึ้นราคา  จาก20เป็น25เพราะขายถูกกว่าใครๆในย่านนี้

ไข่เจียวฝีมือย่าวรรณ

วันนี้เรากินกัน2คน  พี่วิออกมาไม่ได้  งานการเงิน  กระดิกแทบไม่ได้  ป้าเล็กสบายหน่อย  วันไหนตารางว่าง  ก็หลอยหนีได้บ้าง

ฟักทองฮาโลวีน

ส่งการบ้านค่ะ  ป้าเล็กรับเมล็ดต่างประเทศ รับจาก  ตุ้ย  คุณดี  อ้อยหวาน  คุณจุ๋ม  ครองขวัญ  ให้ย่าวรรณเป็นคนปลูกค่ะรอบบนี้  ดีใจมากๆ  ออกลูกมาเป็น10  แต่เพิ่งติด1ลูก

เถาก็งามดีนะ

ยอดก็งาม ตรงนี้ดินดีเพราะใบใผ่ค่ะ  ใบใผ่  น่าสนใจมากนะคะ   ป้าเล็กเอาปุ๋ยเร่งดอกไปให้  วัชรินทร์ส่งน้ำหมักผลไม้สุกมาให้ฉีดเพื่อให้ได้ผลผลิตดกๆค่ะ

ฟักทองบ้าน

อันนี้ฟักทองอะไร  สปาเก็ตตี้หรือเปล่า

อีกรูป  คือออกลูกดกเกือบทุกอย่าง  แต่กำลังสู้กับแมลงเต่าแตง  บ้านป้าเล็กก็เยอะค่ะ  ปกติป้าเล็กปลูกแล้วรอสุกเก็บเมล็ดเลย  แต่ตอนนี้ไม่ได้    ต้องเก็บมาทำอาหาร

 

โซนฟักทองกับน้ำเต้า

ใบสมบูรณ์มาก  เคยอ่านเจอว่า  ผักตระกูลแตง  เราอาจะต้องคอยช่วยให้ใบวางได้ตำแหน่งที่รับแสงเต็มที่เพื่อส่งเสริมกันกับปุ๋ยเร่งดอก   น้ำหมักเร่งดอก  แล้วจะได้ผลผลิตเป็นที่น่าพอใจ

 

น้ำเต้าเซียน   ย่าวรรณปลูกได้ผล

น้ำเต้าจุกใหญ่  ของสาววาริน  ลูกหนึ่งหนัก3กิโลนะ รอบที่แล้วย่าวรรณปลูกได้4ลูก

บวบหอม  อันนี้ก็ดกค่ะ  แต่แมลงเต่าแตงเจาะเรียบ  ต้องเก็บมากินกับปล่อยทิ้ง   เรื่องการทำผักให้ดก  ป้าเล็กเริ่มพอจะได้วิชาแล้วค่ะ  ว่าต้องฉีดตัวน้ำหมักผลไม้สุกช่วง5โมงเย็น  และก่อน2โมงเช้า  น้ำหมักตัวนี้  ศูนย์ราชบุรี ทำแล้วใช้ได้ผลจริงๆค่ะ   ตอนแรกก็ไม่เชื่อนะ   แต่พอเอามาฉีด  หลังจากนั้น 7 วัน  บวบหอมที่บ้าน  มีลูกห้อยเพิ่มมา10ลูก  จากเถาเดียวที่ปลูกในกระถางนะคะ

ทาโร่ก็ยังเป็นที่รักของผู้มาเยือนเสมอ

บล็อกนี้พอแค่นี้ก่อน  ค่อยมาต่อบล็อกหน้านะ   บ้านย่าวรรณ  ยังมีของดกๆอีกหลายอย่างค่ะ  มะละกอ  มะนาว  มะเขือ  พริก หน่อไม้  มีเยอะคะ   ว่าจะนำผักไปขายตลาดแล้วค่ะ   ยังหาเวลาอยู่   เมื่อไรลงตัว  เมื่อนั้นมีเฮ

 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

 

 

 

 

 

ความเห็น

ส้มตำน่าทานมากๆ ค่ะ แค่เห็นหน้าตาก็รู้ว่าอร่อย


นี่ขนาดสั่งแบบพริกติดครกนะคะ ถ้าสั่งว่ารสจัด(เหมือนจ๋าสั่งบ่อยๆ)


คงกลายเป็นตำพริกแน่ๆ ค่ะ


 

จริงๆนะ   แกใช้ทัพพีตักพริก   ครกใหญ่มากๆ

มาเที่ยวนี้ไม่เห็นนางแบบ  ส้มตำถ้าสั่งตามหลังคงต้องบอกให้แม่ค้าล้างครก

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ช่วงนี้เหนื่อยกันค่ะ   งานเยอะ  ป้าเล็กไปบ้านย่าวรรณ  แบบทำนองว่า   ยิงปืนนัดเดียวได้นก  2-3-4-5ตัว  เพราะจริงๆคือไปขุดหน่อกล้วยนมสาวส่งลูกค้าค่ะ  ไปแล้วก็กินข้าวด้วยเลย  มีเพื่อนกินจะเจริญอาหาร  ป้าเล็ก  ย่าวรรณ  พี่วิ   กินข้าวกันครั้งหนึ่ง  ไม่กี่ตังค์ (วันนั้น25บาท) แต่อร่อยกว่าที่ไปกินแพงๆ   แล้วยังได้เก็บภาพส่งการบ้าน  เอาเมล็ดที่  เพื่อนสมาชิก  ฝากให้ย่าวรรณไปให้  ย่าวรรณปลูกเก่งมาก  ขนาดวัชรินทร์  ยังไว้ใจ  ให้ย่าวรรณเป็นผู้ปลูกเพื่อส่งเมล็ดให้ป้าเล็กขาย  คือป้าเล็กไม่ค่อยมีเวลา(หรืออาจจะปลูกแล้วได้น้อยไม่พอขาย)  เคล็ดลับต่างๆที่ทำให้ผักดกๆ  ก็ถึงย่าวรรณเสมอ   พร้อมทั้ง  เอาน้ำหมักเร่งดอกไปให้ด้วย  สำหรับป้าเล็ก  น้ำหมักที่ส่งมา  ป้าเล็กขายเรียบ  ก็ลูกค้าสั่งทำไงได้ 

ไปบ้านย่าวรรณอิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งใจ ปลูกอะไรก็งานนิ ขอเคล็ดลับมั้งต๊ะ

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

กำลังจะเรียบเรียงและนำมาบอกค่ะ  ไม่นานเกินรอ  คนที่ทำสำเร็จแล้วคือวัชรินทร์  ศูนย์การเรียนรู้  จทบ.ราชบุรี

ยินดีกับการบ้านด้วยค่ะ อาจารย์ป้าเล็ก--ส้มตำกับไข่เจียว เข้ากั๊นเข้ากัน--ฝากหอมน้องมู๊กแดงด้วยนะคะ

2อย่างนั้นเราก็กินกันอิ่มแปร้เลยค่ะ

คิดถึงพี่ ๆ ทั้งสองเสมอค่ะ ทำไม่มีรูปขณะหม่ำมาโชว์บ้างล่ะคะ ป้าเล็กกับย่าวรรณ ปลูกผักดูแลดีจริง ๆ หนูปลูกไม่ค่อยได้บำรุงอะไรเลย 

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

เราถนัดกันคนละอย่างค่ะ  ป้าเล็กถนัดกระถาง   ย่าวรรณ  ลงดินเลย   แต่สวนย่าวรรณมีใบไผ่  ที่ช่วยให้ผักงามค่ะ

หน้า