เรื่อยเปื่อย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

               

 

                          

                           

                 ในช่วงเวลาที่ว่างเว้นจากภาระกิจงานรับจ้างก็มีเวลาพักผ่อนอยู่กับบ้าน  แต่เวลาพักผ่อนของผมก็คือการเดินดูต้นไม้ใบหญ้าอะไรเรื่อยไปอยู่ในที่ดินผืนเล็กๆบริเวณบ้านกับต้นไม้ผลไม้และดอกไม้หลากชนิดที่มีอยู่  มังคุดที่เป็นช่วงปลายของฤดูการเก็บเกี่ยวที่ออกมาผิดฤดูผิดเวลาอันสืบเนื่องมาจากความผิดเพี้ยนของดินฟ้าอากาศในช่วงประมาณ  กค.-สค. 2555 ที่ผ่านมา  แต่การออกผิดฤดูอย่างนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นโอกาศดีของชาวสวนผลไม้  ก็เป็นเพราะออกมาพร้อมกันทั้งหมดทุกๆสวนปริมาณผลผลิตรวมก็เกินความต้องการจึงไม่ใด้ราคาสูงอย่างที่คิดกันตอนแรก  ราคาจะอยู่ที่ประมาณ  7 -12  บาท จะมีราคาสูงเกิน 30.- อยู่ในช่วงต้นฤดูการเก็บเกี่ยวอยู่ไม่กี่วันเนื่องจากผลผลิตออกสู่ตลาดน้อย   ค่าจ้างเก็บ 5.-/กก. หากราคารับซื้อไม่เกินสิบบาทก็แบ่งกันคนละครึ่ง ก็ยุติธรรมดี  ภาพมังคุดในตะกร้า  จะเห็นว่าคุณภาพไม่ถึงมาตรฐานซึ่งโดยทั่วไปจะเป็นลักษณะนี้กันทุกๆสวน  สาเหตุประสบความแห้งแล้งอย่างหนักในช่วงที่ผลกำลังโตทำให้ผิวไม่สวย  ผลเล็กกว่าปกติ  มียางเกาะที่ผลและออกในเนื้อบ้างเนื่องจากผลสุกในฤดูฝนหนัก  อะไรๆที่มันอยู่ผิดที่ผิดเวลามันก็อย่างนี้ละนะ  แต่ในวิกฤตก็ย่อมจะมีโอกาสแฝงอยู่ด้วยเสมอ  เป็นโอกาสที่จะให้เป็นของฝากกับผู้ที่มาเยือนเราและเมื่อเราไปเยือนสหายต่างถิ่นในปริมาณที่ผู้รับตะลึง  อุวะ แม่เจ้า  อะไรประมาณนั้น  พูดถึงการให้มังคุดเป็นของแก่ผู้อื่น  ผมจะแบ่งประเภทของผู้รับฝากออกเป็น 2  ประเภท  คือ

            1.เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ให้และผู้รับ  จะคัดเลือกจากต้นอายุ 20-30 ปี  ซึ่่งมีจุดเด่นคือผลใหญ่ ผิวสวยมัน  แต่จุดด้อย เปลือกหนา  รสหวานจะด้อยไปนิด

                อมเปรี้ยวหน่อยๆ

            2.ในระดับหมู่เพื่อนสนิทมิตรสหาย  จะคัดเลือกจากต้นที่สูงอายุเลยวัยทองไปแล้ว ชึ่งมีเหลืออยู่หนึ่งต้น สูงใหญ่มาก  อายุน่าจะเกิน 60  ปี  จำความได้ต้นนี้

               ก็มีอยู่แล้ว  จุดเด่นคือ  เปลือกบาง  หวานจัด  จุดด้อย  ผลเล็ก ผิวกระ  (ก็สมแล้ว  สูงวัย)  เก็บเกี่ยวลำบากกว่าเนื่องจากความสูงใหญ่ของลำต้น

                       

                                                        

                                                                           ผลมังคุดจากต้นสูงวัย...งอมไปหน่อย

               ลองกองวันนี้เก็บใด้ตามกำลังของลูกจ้าง  6  ต้น  มีเหลือติดต้นอยู่บ้างปลายกิ่งให้เป็นอาหารนก  กระแตและค้างคาว  ใด้ 16 ตะกร้า  คัดเกรดแล้ว  ใด้เกรด ชั้น 1 และชั้นรองเปรียบเทียบน้ำหนัก  1:1.5  แต่ราคาจะต่างกันมาก 27.- กับ 7.-  มุมมองจากบทบาทชาวสวนผลไม้ นี่คือความด้อยโอกาสของเกษตรกรผู้ผลิตตัวจริง แม้ส่วนตัวจะไม่ค่อยมีผลกระทบเท่าใหร่  เพราะรายได้หลักที่หล่อเลี้ยงครอบครัวมาจากงานรับจ้าง   ราคาขายและเกรดของสินค้า  ผู้รับซื้อเป็นผู้กำหนด  ทั้งลองกองและมังคุดเมื่อสุกแล้วหากเพื่อจำหน่ายจะมีช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวที่ยืดหยุ่นได้น้อยมาก ไม่กี่วัน หากสุกเกินไปส่งถึงผู้บริโภคไม่ทันก็หมดค่า

 

                                                                

                 นี่คือตัวอย่างความเสียหายตามปกติของลองกอง  หากผลผลิตที่ออกมาอยู่ในช่วงที่ฝนหนัก  จะเกิดผลเน่า ปัญหานี้มีน้อยในฤดูกาลปกติ  และจะลุกลามไปหมดทั้งช่อหากเก็บเกี่ยวไม่ทัน  ภาพตัวอย่างข้างบน เกิดจากโดนกระแตกัด  มีอีกส่วนที่เน่าจากสาเหตุมีความชื้นที่สูงเหมาะต่อการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์

                                                              

           อันนี้จะถือว่าเป็นนวัตกรรมก็คงใด้  เป็นต้นลางสาดอายุหลายสิบปี  ไม่ค่อยจะมีคุณค่าทางเศรฐกิจ  เพราะให้ผลผลิดน้อยไม่คุ้มกับการใช้พื้นที่  แต่ก็ให้อยู่ต่อไปคู่กับสวนในฐานะต้นไม้อาวุโสต้นหนึ่ง  ชูงกิ่งแขนงในแนวดิ่งสองกิ่งคู่ขนาน  ออกลูกประมาณสิบกิโลกว่าอยู่สุดปลายพุ่มเกือบสิบเมตร  คิดอยู่หลายวันว่าจะเอาลูกลงมาใด้อย่างไรกว่าจะใด้ข้อสรุปวิธีนี้  เมื่อแล้วเสร็จก็รื้อออก ใครอยากจะเอาวิธีไปใช้บ้างไม่หวงห้ามและไม่มีลิขสิทธิ์ แต่หากพลาดไม่ตายก็สาหัสและอาจจะพิการ จากการกระทำโดยแรงจี

ส่วนต้นกล้วยไม้ป่าที่เห็นคือกะเรกะร่อนปากเป็ด  เกิดเองโตเองอยูโดยทั่วไป

               

                                                                                                   

                                มาดูดอกไม้สวยบ้างสองภาพบน คือส่วนหนึ่งในหลายสิบชนิด  ผู้จัดหาและรับผิดชอบดูแลรักษาคือหัวหน้าแผนกบริหารกิจการภายครอบครัว  ("ผู้มีอิทธิพลสูงที่สุดในบ้าน"  คือฉายาจากลูกชายคนเล็ก)  ส่วนที่ถัดมา  สิงโตดอกมะเฟือง หรือกลีบมะเฟือง   สมาชิกสุภาพสตรีท่านหนึ่งขอชม  เป็นภาพที่ถ่ายไว้ช่วงที่กำลังออกดอก หลายเดือนก่อน  ช่วงนี้พักตัว

 

                                                             

 

                                                         ต้นนี้ ชื่อใดกันแน่  ราชินีป่าซาง  มาดามสันทราย  จรกา  มีอยู่หนึ่งต้นอายุสิบกว่าปีแล้ว  ผู้รู้ช่วยตอบด้วยครับ 

 

                                                              

 

                        ต้นนี้คือเอื้องพร้าว  ผู้มีอิทธิพลประจำบ้านใด้มาจากดอยแม่สะลองเมื่อประมาณสองปีที่แล้ว(ขอแบ่งมาจากผู้เลี้ยงอยู่เดิม)  ไม่เคยออกดอกให้เห็นเพราะอยู่ผิดที่หรือเปล่า  มีร่องรอยความเสียหายที่ใบเนื่องจากมีผู้แนะนำให้อดน้ำและรับแดด

               ขอจบแบบห้วนๆแบบนี้ล่ะน๊ะ  

                                                                                                                        สวัสดีครับ

ความเห็น

มังคุดที่สวนที่เก็บได้วันนี้ค่ะ....เป็นมังคุดหนุ่ม ๆ สาว ๆ ยังเอ๊าะ วัยกระเตาะกระแต...เดินเก็บได้เลยค่ะ ผิวสวยกว่ามังคุดอาวุโส....

ปกติเขาเก็บตอนลูกเขียวๆ แบบนี้หรอคะ จะหวานหรอคะพี่แจ้ว

       อาวุโสแต่หวานนะครับ  ไม่สดแต่แจ๋ว

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

เป็นคนชอบทานมังคุดมาก แต่เลือกไม่เป็น เห็นคนอื่นเน้นเลือกลูกเล็กๆกัน เพราะเปลือกน้อยน้ำหนักเบา นุสิเลือกทั้งสองแบบเลยค่ะ กินได้หมด แต่ชอบทานแบบเนื้อแก้วค่ะ แบบเนื้อจะใสๆ


ขอบคุณที่ให้ความรู้เรื่องการเลือกมังคุดค่ะ

            มังคุดผิวแตกยางซึมจะเป็นเนื้อแก้วครับ  จะเป็นที่เขาคัดทิ้ง  มีหลายคนที่ชอบแนวนี้  เนื้อจะกรอบๆ  คงเป็นที่หลุดรอดจากการคัดเลือกไปนะครับคุณ 

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

เรื่อยเปื่อย แต่ก็ งามๆทั้งนั้นเลย อยากกินบ้างค่ะ

 

 

 

       มีโอกาส  ก็เชิญนะครับ

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ชอบกล้วยไม้ภาพที่สองค่ะกล้วยไม้ดินหรือเปล่าคะซื้อมาหรือขึ้นเอง ชื่ออะไร สวยมากเลยค่ะ จะได้ไปเสาะหาได้ถูกค่ะ  Tongue Out

      กล้วยไม้ภาพที่สองเป็นกล้วยไม้ที่ซื้อมาครับ  จากลักษณะลำต้น ใบ  น่าจะอยู่ในกลุ่มของตระกูลหวาย  สีนี้ผมก็เพิ่งเห็นครับ  

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

แค่เห็นก็เหนื่อยแล้วครับท่าน กับราคาที่เกษตรกรได้รับ ทั้ง ๆ ที่หนึ่งปีมีครั้งเดียว ยังไงก็ช่วยกันซื้อแบ่งกันกิน โลละสิบบาทก็ยังดี ไม่ได้มาตรฐานเค้า เอามาตรฐานเรากะได้

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้า