นำเสนอพืชผักที่สวนไผ่ต่อค่ะ

มานำเสนอพืชผักที่สวนไผ่ย่าวรรณต่อค่ะ

ไผ่หวานโตขึ้นมาก  ย่าวรรณใช้ลำไผ่ทำประโยชน์ได้หลายอย่าง หน่อไม้  มีให้กินทั้งปี   แต่ถูกรื้อทิ้งไปหลายกอ  เพราะต้องเอาพื้นที่ทำทางเข้าออก และปลูกผัก  ลูกย่าวรรณ  ทำงาน  ซื้อรถคันแรก  ทำให้ในบ้านต้องมีรถจอด 2คัน  และยังต้องมีที่จอดรถให้แขกผู้มาเยือน(บ่อยๆ)อย่างพี่วิ  และป้าเล็กอีก

มะนาวตาฮิติไร้เมล็ด

ไปทีไรก็เดินดูมะนาวนี่แหละ  ไม่ดูเฉยๆค่ะ  เก็บกลับมาด้วย  ทำให้ประหยัดค่ามะนาวได้ปีละหลายร้อย

การดูแลมะนาว   เห็นย่าวรรณเพิ่มดินผสมให้เต็มเสมอ   ใส่ปุ๋ยทุก3เดือน  ข้อดีของมะนาวตาฮิติ  คือ  ลูกโต  ไม่มีเมล็ด  มีกลิ่นหอม  เปลือกไม่ขม  กิ่งไม่ค่อยมีหนาม

การให้น้ำ  ก็สม่ำเสมอค่ะ  อาจจะไม่ต้องรดทุกวัน  ก็ดูความชื้นเป็นหลัก

มะละกอ  ดูหน้าตาแบบนี้  กรอบมากค่ะ  ตำส้มตำอร่อย  ป้าเล็กเก็บกลับมา1ลูกทุกครั้งที่ไปสวนย่าวรรณ  มีหลายต้นค่ะ  ถือว่าเป็นผู้ปลูกมะละกอสำเร็จคนหนึ่ง

อีกต้น  ปีนี้ป้าเล็กกะว่าจะปลูกมะละกอให้ได้ผลให้ได้ค่ะ  ชวนย่าวรรณ  ทดลองฉีดดพ่นน้ำหมักผลไม้สุก  กับพืชผักที่มีลูกทุกชนิด   น้ำหมัก  ยังแก้โรคใบหงิก  ในมะละกอต้นอ่อนได้ด้วยค่ะ  ใบหงิกในพริก  ก็ใช้น้ำหมักฉีดเลย

บานชื่นกับดาวเรือง  อยู่ทางเข้าบ้านค่ะ

บานชื่นสีชมพู

บานชื่นสีแดง

ดาวเรือง  ใหญ่และซ้อนสวยมาก   น่าจะมาจากดาวเรืองที่หลุดพ้นจากการทำหมัน  แบบนี้ส่งขายดอกละบาทได้ค่ะ

กระเทียมเถา

ย่าวรรณปลูกไม้ประดับได้ผลหลายรายการ

ขิงแดง

บีโกเนีย  มีมากกว่า10กระถาง

บีโกเนียอีกแบบ

 ภาพสวนผัก  ตรงนี้เป็นดงพริก  ย่าวรรณว่าใบหงิก  เก็บไปรอบหนึ่งแล้ว

 กวางตุ้ง  ปล่อยจนออกดอก

มะเขือเปราะ มีพอได้เก็บมาทำผัก

มะเขือก็เป็นเป้าหมายที่จะใช้น้ำหมักฉีด  เพื่อดูผลงานค่ะ

ลาด้วยภาพนี้ึ่ค่ะ  สะระแหน่ งามๆ 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง