ไว้อาลัย " แด่... วันแห่งความรัก "

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ในวันแห่งความรักที่หลายคนมีความสุข อยู่กับครอบครัว อยู่กับคนรัก ได้ส่งความรักให้กับใครมากมาย แต่สำหรับเรา...

 

วันที่ ๑๑ กุมภา ยุ่งอยู่กับงานข้างนอก น้องที่สำนักงานโทรบอกพี่หนังสือขอตัวมาแล้วนะสรุปว่างานไม่เลื่อน  ไม่ใช่งานที่หน่วยงานรับผิดชอบแต่เป็นงานที่ช่วยทำมานานมาก

 

วันที่ ๑๒ ยุ่งกับงานนอกสำนักงานอีก ค่ำถึงได้เตรียมตัว เตรียมเอกสารต่าง ๆ  เฮอะ... ใครหว่าช่างเลือกวัน

วันที่ ๑๓  พอพิธีเปิดเสร็จก็มีแต่งาน ๆ ๆ ๆ  ทำกันแบบไม่มีพักยกเพราะต้องการให้งานเสร็จสมบูรณ์ที่สุด

 

ส่วนหนึ่งของงานที่สรุปได้ ... สมองบวมไปตาม ๆ กัน

     วันที่ ๑๔  ขณะที่่เลยเวลาอาหารเย็นมากแล้วมีคนเปิดประเด็นเล่น ๆ คงกะว่าจะคลายเครียด เป็นคำถามเนื่องในวันแห่งความรัก  " ทำอย่างไรครอบครัวถึงจะอบอุ่น " นึกในใจมันถามไม่นึกถึงใจคนไกลบ้านบ้างเลยว๊อย...มีหลากหลายความคิดเห็น เราเป็นหนึ่งในคนที่ถูกบังคับให้ตอบพี่ ๆ ในทีมบอกว่ามันคิดไม่เหมือนใครดี ก็ได้คำตอบว่า  " ถ้าเลิกให้ตูมาแบบนี้แหละครอบครัวตูอบอุ่นแน่ "  ๕๕๕๕๕ ปิดประเด็นไปกินข้าวได้

 

      แล้วมันก็ผ่านไป... คราวนี้มาดูเรื่องดี ๆ บ้าง ได้รับน้ำใจจากพี่น้องบ้านสวนมากมาย

 

ของฝากจากลาว และอุบล  ช้างกระช่อสวยด้านบนของภาพเป็นของ น้องแดง อุบล และก็ได้ลำโพง   ฟักทองลาว  กาแฟ  รวมทั้งฟักแม้ว พาข้ามแดนกลับมาด้วย ชาวบ้านให้ถั่ว กับมันเทศมาแต่แจกไปหมดลืมถ่ายรูปไว้ค่ะ

 

ของฝากจาก คุณศิรินันท์  น้ำพริกอร่อยมาก ก ก ก

 

 

ของฝากจาก คุณนัท ที่น้องมะโหน่ง จัดส่งให้  กระดาษแน็ปกิ้นและเมล็ดพันธุ์ผัก  ก่อนหน้านี้พี่ยุพิน ก็ใจดีแบ่งเมล็ดพันธุ์ที่ได้รับจากคุณนัทมาให้หลายอย่างอยู่นะ

 

ของฝากจาก ป้าตาล  กิ่งหม่อนกินผล  สะแล  เมล็ดพันธุ์มากมายรวมทั้งเจ้ามันน้อยนีโม่ของคุณศิรินันท์ด้วย

 

รีบปักชำก่อนเลย รวมทั้งเจ้านีโม่ก็ชำใส่ถุงดำไว้แล้ว กิ่งหม่อนวันนี้เริ่มผลิใบแล้วนะคะส่วนสะแลทำท่าไม่น่าแลค่ะ

นอกจากนี้ก็ยังได้รับเมล็ดพันธุ์อีกมากมายจาก พี่จุ๋ม จะทยอยทำการบ้านนะคะ

 

เมื่อวานกลับมาถึงบ้านเจอนี่วางอยู่ กระบอกข้าวหลามก็ไม่ใช่ อะไรเนี่ย

 

 ของฝากจาก พี่ยุพิน นี่เลยค่ะ หมวกสองใบ เมล็ดพันธุ์ แสตมป์ ถูกใจค่ะ แสตมป์หมดสต็อกพอดี

 

 

บัวสายสวย ๆ แทนคำขอบคุณในมิตรภาพที่ได้รับมากมายในบ้านสวนแห่งนี้ค่ะ

 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงอันแสนอบอุ่น

 

 

ความเห็น

ชาติที่แล้วคงอู้ไว้เยอะน่ะค่ะ ชาตินี้ต้องมาทำใช้หนี้เวร... ๕๕๕๕๕

เวลาให้คนรัก  มีให้ตลอดเวลาค่ะ  ถ้าเข้าใจ  ไม่มีคำว่าขัดแย้ง  อันนี้ฉันไม่ว่าง คุณทำนะ  โทรหากันตลอด   รับปั๊บ   อันนี้  เรียบร้อยยัง   แล้ว  โอเค  แค่นี้ก่อนนะ  ทำงานก่อน   แป๊บหนึ่งก็โทรอีกละ   เอาเบอร์นี้ไปนะ    จัดการให้ด้วย  จ่ายตังค์มาแล้ว   แป๊บหนึ่งก็โทรอีก   เดี๋ยวจะเข้าประชุมแล้วนะ  ทุกสายจะโอนไปเบอร์คุณนะ  รับให้ด้วย  ขอประชุม2ชั่วโมง   ช่วงยุ่งๆ  ออกมาแบบนี้เลยค่ะ  พอหายยุ่ง  ก็ว่ากันใหม่ อีกรูปแบบหนึ่ง

ก๊าก ก ก ก ก อ่านเม้นท์ป้าเล็กแล้วขำก๊ากเลย... ไม่มี๊... ไม่มี...แบบนั้นเลยจริงจริ๊ง ง ง ง

555จริงๆแล้ว  ป้าเล็กเป็นคนบ้างานค่ะ   แต่สำคัญที่สุดคือคนรัก

จะพยายามไม่ดองการบ้านค่ะ ๕๕๕๕๕

ให้นึกเสียว่า ไม่ได้เป็นแบบนี้ตลอดหรอก มันเป็นแค่วันสมมุติ รักเติมได้ตลอด

เห็นการบ้านอ้อดแล้ว พี่เหนื่อยแทนจริงๆ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ใช่เลยค่ะพี่เสิน มันไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกวัน มันแค่ทุกบ่อยเท่านั้นเอง ๕๕๕๕๕ ตอนนี้ขณะบูรณาการแผนอ๊อดยังแวบเข้าบ้านสวนเลย ลดความเครียดไง การบ้านถ้าคุณครูไม่รีบทวงให้ส่งก็ทยอยทำได้ค่ะ

งานหลวงไม่ได้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย

หน้า