ความสุขคนเราไม่เหมือนกัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

บ้านเรามีสำนักงานเล็ก ๆ อยู่ข้างบ้านและมีพื้นที่ด้านหน้าเหลืออยู่นิดหน่อย แม่ข้าวเม่าเลยปฏิบัติการยึดสวนหย่อมให้กลายเป็นสวนผักคะ แต่คนช่วยทำ(พ่อข้าวเหม่า) ไม่ว่างสักทีเห็นที่ต้องลงมือเองแล้วคะ ขอย้ำว่าลงทำเองคนเดียวคะ 


เริ่มทำตั้งแต่ปลายเดือนมกราค่ะ เมื่อคิดแล้วว่าอยากได้แบบไหน ลงมือเลยค่ะ ปรับดิน หาต้นไม้มาลง



เมื่อพ่อข้าวเม่าขนทรายมากองให้หนึ่งกอง อิฐปูพื้นอีกหนึ่งกอง แม่ข้าวเม่าก็ค่อย ๆ เรียงไปวันที่แถวสองแถว กว่าจะเสร็จก็ใช้เวลาไม่มากไม่น้อยค่ะ เดือนหนึ่งเต็ม ๆ พอดี หาพร้อบเป็นน้ำพุมาประกอบสักหน่อย ใส่ไม้ดอก ลงกล้าผักที่เตรียมไว้ เสร็จแล้วก็ดูเข้าท่าดีเหมือนกันนะคะ



เมื่อผักโตเต็มที่ตอนนี้ก็ถึงเวลาเก็บเกี่ยวแล้วคะ แม่ข้าวเม่าชอบตอนนี้ที่สุดคะ



อาหารดี ๆ ของแม่ข้าวเม่า ไม่ใช่อาหารเหลา ไม่ใช่อาหารแสนแพงจากไหน แต่เป็นผักเขียว ๆ ที่ปลูกด้วยตัวเอง รับรู้ทุกขั้นตอนของการเติบโต รู้ว่าใช้ดินยังไง ใส่ปุ๋ยอะไร นี่แหละค่ะถือว่าเป็นสุดยอดอาหารสำหรับแม่ข้าวเม่า



แปลงผักหน้าบ้าน พริก ถั่วฟักยาว แตงร้าน หน่อไม้ฝรั่ง ออกดอกออกผลเก็บกินจนตอนนี้เริ่มโทรมแล้วค่ะ ต้องลงมือรื้อแปลงและปลูกใหม่เร็ว ๆ นี้ค่ะ



พื้นที่รอบบ้านก็ไม่ปล่อยว่างปลูกสารพัดคะ


 


ส่วนตัวนี้ไม่ว่ากี่ปี กี่ปี ก็ยังรักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ



"ข้าวเม่ายังน่ารักเหมือนเดิมคะ"


"ความสุขคนอื่นเป็นยังไงเราไม่รู้ แต่ความสุขของเราอยู่ในรั้วบ้านนี่้เองคะ"

ความเห็น

ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ สวยน่าลอกเลียนแบบ

 

"แค่พอเพียง...ก็เพียงพอ"

ดูแลง่ายด้วยคะ สนับสนุนให้ลอกเลียนแบบคะ

สวนผักน่ารักมากๆเลย  กินทันมั้ยนี่

ไม่ทันคะป้าเล็ก ใช้วิธีทำกับข้าวแจกเพื่อน ๆ พี่ ๆ แถว ๆ บ้าน คะ แบ่ง ๆ กันไป ได้กำไรสองต่อคะ ได้แจกผัก แถมมีความสุขทุกครั้งเวลามีคนชมว่ากับข้าวอร่อย (แหม่มบ้ายอคะ)

ดูดีมากเลยค่ะ ไม่ต้องรบกับหญ้าด้วย ชอบๆๆ

""

 

ก็มีวัชพืชที่มากับดินบ้างนิดหน่อยคะ ต้องคอยถอนกันไป แต่ก็ถือว่าเหนื่อยน้อยหน่อยคะ

ชอบค่ะนอกจากสวยแล้วยังกินได้อีกด้วย

ความสุขของเราชอบๆค่ะ

หน้า