ไปเที่ยวหลวงพระบาง วังเวียง เวียงจันทน์ กันค่ะ(3)

...ตื่นเช้ารับวันใหม่ตั้งแต่ตีห้าครึ่ง ไปตักบาตรข้าวเหนียวกันค่ะ กะติ๊บละ100บาท มีสไบให้เราพาดไหล่ด้วย ข้าวของอื่นๆก็กระจาดละ100บาท ตามศรัทธาว่าเราจะใส่กันแค่ไหน...

...ใส่แต่พอดีคำ จะมีภิกษุและสามเณรออกมาบิณฑบาตรจำนวนมาก...

...ผู้เฒ่าก็นั่งรอใส่บาตรอยู่หน้าบ้านของตัวเอง...

...ขึ้นรถขับเลียบริมโขงไปดูตลาดสดท่าเรือเมล์ ไปดูกันค่ะว่ามีอะไรขายบ้าง...

...สื่อสารกันไม่รู้เรื่องว่าเรียกไม้อะไร แต่พอเดาได้ว่าเอาไว้ติดไฟ เพราะมีน้ำมันในไม้เป็นเชื้อเพลิงอย่างดี...

...หอยกับเห็ด.ด.ด..

...กุ้งฝอยตัวสวยมาก อยากเอาไปยำไปทอดจัง...

...น้ำผึ้งน่าจะแท้หรือไม่แท้กันน้า.....

...นั่งขายกันเป็นแถวเป็นแนว น่าดูไปอีกแบบ...

...กล้วยไม้ก็มีขายนะคะ

...ปลาจากลำน้ำโขงทั้งสดทั้งตัวใหญ่...

...ดอกไม้สำหรับไหว้พระค่ะ...

...ของสวยของสด ขายรวมกันแบบไม่แบ่งโซนเลยค่ะ...

...เดินไปเห็นต้องร้องไอ้หยา 500000กีบค่ะสำหรับพี่เห่า ขายรวมกับผักบุ้งเฉยเลย...

ขมมปังฝรั่งเศษ อาหารเช้ายอดฮิต...

...แม่ค้าใบย่านาง ให้บริการขยำน้ำให้ลูกค้าด้วย...

...เอามาฝากผญ.ของเรา สาวลาวกำลังหม่ำขนมจีน ถ้าจะอร่อย...

...หนังควาย มัดๆไว้ไม่รู้ทำอะไรกินได้...

...แต่หนังควายร้านนี้ ถึงจะไม่เคยกินแต่ก็ให้รู้สึกว่าน่าเอาไปยำรสแซ่บๆซะจริง...

...อึ่งทรงเครื่องทอด....

...ถามคนขายแล้วก็ฟังไม่รู้เรื่องว่าดอกอะไร รู้แต่ว่าชาวลาวชอบเอาไปไหว้พระ...

...นี่ก็ผักแปลกๆ รู้จักแต่ก้านบุก...

...ไข่นก ต้มขายกันร้อนๆเลยค่ะ...

...แวะดื่มกาแฟลาว+ขนมคู่หรือปาท่องโก๋ รสชาดเข้มข้นมากๆ  แล้วก็กลับโรงแรม เตรียมตัวเดินทางสู่เมืองวังเวียง...

...เดินทางออกจากหลวงพระบางสู่วังเวียงตามถนนหมายเลข13 อยากเรียกว่าถนนลอยฟ้า เพราะสูงจากระดับน้ำทะเลถึง1,800เมตร แต่ความที่โค้งมากถึงระดับเป็นพันๆโค้งผลปรากฏ เมารถกินยาหลับปุ๋ยไม่ได้ดูวิวเลย จนได้ยินเสียงปลุก บอกว่าถึงที่หม่ำอาหารกลางวันแล้ว มองออกไป โอ้สวรรค์หรือนี่..

...มองเห็นหมู่บ้านชาวเขาอยู่ลิบๆ...

...สถานที่กินข้าว ศาลาพูคูน เป็นจุดสูงสุดที่แบ่งเขตแดน3แขวง คือแขวงหลวงพระบาง แขวงเชียงขวาง แขวงเวียงจันทน์...

...มีสินค้าไทยจำหน่ายอยู่ด้วยนะคะ หม่ำมั้ย กระป๋องละร้อย...

...พนักงานในร้านใส่เสื้อ อัมพวา เห็นแล้วก็ดีใจจัง ...

...เป็นการล้างมือที่สูงที่สุด....

...สวยจนไม่รู้จะบรรยายว่าอะไร...

...ถ่ายภาพกันที่นี่แบบนับไม่ถ้วนเลยค่ะ...

...ท้องฟ้าสวยขนาดนี้ ก็น่าหรอกที่พี่อู๊ดอยากเป็นนก..ก..

...สวยแบบรู้สึกเสียวๆ ตกไปละก็....

...พอมองไปที่ถนนที่ใช้เดินทางต่อ เฮ้อ กินยาด่วนเลยค่ะ หลับไปตลอดทาง...

หนทางยังอีกยาวไกลกว่าจะถึงวังเวียง เดี๋ยวมาต่อกันนะคะ แต่ที่แน่ๆหลับแบบไม่เห็นวิวเลย ไม่ไหวกับโค้งจริงๆ...