น้ำพริกระกำ

วันนี้ทำกับข้าวกินกันนะคะ เป็นน้ำพริกกะปิใส่ระกำ

เนื่องจากเมื่อวานเย็นกลับจากทำงานกว่าจะถึงบ้านก็ 6 โมงกว่าแล้ว(ตลาดเลิกขายตอน 1 ทุ่ม มีเฉพาะวันอังคารกับเสาร์) ไปลงรถรับ-ส่งพนักงานของบริษัท ที่ตลาดนัดชาวบ้าน ในตำบลเดียวกัน มีผักพื้นบ้านขายหลายอย่าง มีเงาะ กับมังคุดด้วยแต่ไม่มากแล้ว มีทุเรียนเรียนหมอนทองเยอะเหมือนกัน เนื่องจากพึ่งเริ่มสุกกัน แต่ที่เราซื้อก็คือ ระกำเปรี้ยว กิโลละ 30 บาท แบ่งขายแบบถุงก็มี ถุงละ 10 บาท ซื้อมา 1 ถุง พอดีน้ำพริกกะปิที่ตำใส่ตู้เย็นไว้กินได้หลายๆวัน หมดพอดี ก็เลยว่าเย็นนี้จะตำใหม่ มาดูกันนะคะว่าน้ำพริกระกำของเราทำอย่างไร เหมือนกันกับสมาชิกหรือเปล่า เนื่องจากแต่ละที่ก็ทำไม่เหมือนกันทั้งหมด แต่อาจจะคล้ายกัน ซึ่งก็อร่อยไปคนละแบบนะคะ อย่าสนใจวิธีทำมากขอให้ทำเสร็จแล้วออกมากินอร่อยถูกปากคนทำและสมาชิกในบ้าน แล้วก็มีสีสีนสวยงามให้ถ่ายรูปเก็บไว้ทำบล็อกก็พอใจแล้วค่ะ (อันหลังนี่ฉันคิดเองค่ะ)

เริ่มจากนางเอก ระกำค่ะ ทั้งหมดนี่ 10 บาท ส่วนตัวคิดว่าไม่แพงเนื่องจากคิดว่าปลูกยาก เก็บก็ยากอีก

ส่วนประกอบรวมๆ พริก (เราปลูกเอง) หอมแดง (ใส่เยอะเนื่องจากชอบเป็นการส่วนตัว) กระเทียม (นิดนึง) กะปิระยอง(เขาบอกว่าดัง แม่ทำมาให้) น้ำตาลมะพร้าว(สะใภ้แม่กลองต้องกินน้ำตาลมะพร้าวด้วย ญาติสามีฝากมาให้) มีน้ำปลาด้วย (ลืมถ่ายรูป)

เอาพริก หอม กระเทียม กะปิ ใส่ครกเลยค่ะ (ขอบอกนะคะเราชอบครกแบบนี้มากที่สุด ตำส้มตำก็อร่อย ครกหินมันหนักไป มีแต่ไม่ชอบใช้ ครกไม่ได้สกปรกนะคะ แต่เป็นลักษณะลายที่ผ่านการใช้งานมานาน)

แล้วก็ตำๆๆ จนเป็นแบบนี้

จากนั้นก็ใส่เนื้อระกำลงไป บางลูกก็บีบน้ำใส่ลงไปก็ได้ แล้วก็ปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำตาล ชิมดูอร่อยก็ใช้ได้ (ไม่ได้ถ่ายรูปตอนหั่นเนื้อระกำ สามีบอกว่า แกจะถ่ายทำไม ใครๆเขาก็ทำเป็นไม่ต้องเอาไปขึ้นบล็อกหรอก แต่ฉันไม่ฟังค่ะจะเอาไปลงบล็อกค่ะ)

เก็บใส่กระปุกใส่ตู้เย็นไว้กินได้ 1 อาทิตย์ค่ะ เมื่อจะกินก็ไปเดินเก็บผักรอบๆ บ้านมาแค่นี้เอง ง่ายมากเลยนะคะ

น่ากินหรือเปล่าคะ ชอบกันไหมน้ำพริกระกำ วันนี้แค่นี้ขอบคุณค่ะ

บ้านลุงรัตน์ค่ะ