แบ่งกันกิน

จากการที่เคยเล่าเรื่องกระรอก-กระรอกดิน(เหลียก) กัดกินมังคุดในบล็อกก่อน

ทุกวันนี้การกัดกินผลไม้ชนิดอื่น ๆ มีให้เห็นบ่อยมากขึ้นเพราะสมาชิกของเขาเพิ่มขึ้น
อาจเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าสวนข้างบ้านรกเกินไป หรือเขาขยายพันธุ์เพิ่มได้
ดังนั้นเมื่อมีผลไม้ชนิดใดออกผล เราต้องระวังและคอยสังเกตให้ดี 
เราจะต้อง "ชิงสุกก่อนห่าม" ไม่งั้นจะเป็นอย่างนี้

และลูกไหนที่เขาเลือกแล้วก็ยกให้ จนสุดท้ายจะกลายเป็นเช่นนี้

ส่วนมากจะเป็นผลไม้ที่มีรสหวาน เช่น ระกำหวาน น้อยหน่า ละมุด
มะเหมี่ยว กล้วย มะละกอ กระท้อน เงาะ ฯ แต่ฟักข้าวเขาไม่แตะ
ส่วนมะพร้าวไม่ต้องพูดถึง ต้นที่อยู่ในบริเวณราวป่าคนหาได้กินไม่

ป่าผืนนี้มีพื้นที่ด้านหน้าติดถนนทางเข้าหมู่บ้าน 

ด้านหลังติดกับสวนมะนาวในท่อซิเมนต์ของคนอื่น

ในแปลงค่อนข้างรก-รกมาก
เพราะหลังจากขายกระถินเทพาแล้วไม้อื่นที่เหลือต้นไหนรอดตายเว้นไว้หมด

ตอนนี้ไม่อนุญาตให้ใคร ๆ เข้าไปเก็บหาอะไรอีก หลังจากที่เคยอนุญาต
ให้ชาวบ้านเข้าไปแหย่ไข่มดแดงแล้วมดแดงตายยกรัง
ใบไม้แห้งตายเป็นกลุ่ม ๆ มดแดงหายไปเกือบหมด
จึงเป็นที่อยู่อย่างดีของนักแทะเหล่านั้น และนกอีกหลายชนิด

แต่ถึงแม้เขาจะกัดกินไปบ้าง เหลือไว้ให้บ้าง ก็ไม่ได้โกรธนะ
เพราะแค่ได้เห็นตัวเป็น ๆ วิ่งไปมาก็สบายใจ
โดยเฉพาะตอนที่นกไล่จิกตี หรือลงมาในบริเรณรั้วแล้วหมาไล่เห่า 

ปล.สับปะรดที่ห่อวันก่อนไม่โดนแทะเลยนะ ขอบอก